ข้อคิดเรื่องการแบ่งปันน้ำใจ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

จี้ดิ๋วได้รับฟอร์เวิร์ดเมล์จากเพื่อนส่งมาให้อ่าน

รู้สึกดีจนไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยขอเอามาฝากพี่น้องทุกท่านค่ะ เพื่อเป็นข้อคิดดีๆใ้ช้ในชีวิตประจำวัน

เข้ากับบรรยากาศแห่งน้ำใจและการแบ่งปันในบ้านสวนพอเพียงหลังนี้


ชายหนุ่มคนหนึ่งได้รับเชิญจากมหาวิทยาลัยเอกชน
เพื่อให้เป็นวิทยากรพิเศษ สอนวิชาปรัชญาให้กับนักศึษาปริญญาโท
เขาเตรียมการสอนอยู่หลายวัน จึงตัดสินใจจะสอนนักศึกษาเหล่านั้น
ด้วยแบบฝึกหัดง่าย ๆ แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิด


เขาเดินเข้าห้องเรียนมา พร้อมด้วยของสองสามอย่างบรรจุอยู่ในกระเป๋าคู่ใจ
เมื่อได้เวลาเรียน .....
เขาหยิบ เหยือกแก้วขนาดใหญ่ขึ้นมา
แล้วใส่ ลูกเทนนิสลงไปจนเต็ม
"พวกคุณคิดว่าเหยือกเต็มหรือยัง"
เขาหันไปถามนักศึกษาปริญญาโท
แต่ละคนมีสีหน้าตาครุ่นคิดว่า อาจารย์หนุ่มคนนี้จะมาไม้ไหนก่อนจะตอบพร้อมกัน
....เต็มแล้ว....


เขายิ้มไม่พูดอะไร ... หันไปเปิดกระเป๋าเอกสารคู่ใจ
หยิบกระป๋องใส่กรวดออกมา แล้วเทกรวดเม็ดเล็ก ๆ จำนวนมาก
ลงไปในเหยือกพร้อมกับเขย่าเหยือกเบาๆ
กรวดเลื่อนไหลลงไป อยู่ระหว่างลูกเทนนิสอัดจนแน่นเหยือก
เขาหันไปถามนักศึกษาอีก
"พวกคุณคิดว่าเหยือกเต็มหรือยัง"
นักศึกษามองดูอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันมาตอบ
....เต็มแล้ว....


เขายังยิ้มเช่นเดิม
หันไปเปิดกระเป๋า หยิบเอาถุงทรายใบย่อมขึ้นมา
และเททรายจำนวนไม่น้อยใส่ลงไปในเหยือก
เม็ดทรายไหลลงไปตามช่องว่าง ระหว่างกรวดกับลูกเทนนิสได้อย่างง่ายดาย
เขาเทจนทรายหมดถุง
เขย่าเหยือกจนเม็ดทรายอัดแน่นจนแทบล้นเหยือก
เขาหันไปถามนักศึกษาอีกครั้ง
"เต็มหรือยัง"
เพื่อป้องกันการหน้าแตก นักศึกษาปริญญาโทเหล่านั้นหันมามองหน้ากัน
ปรึกษากันอยู่นาน หลายคนเดินก้าวเข้ามาก้ม ๆ เงย ๆ
มองเหยือกตรงหน้าอาจารย์หนุ่มอยู่หลายครั้ง
มีการปรึกษาหารือกันเสียงดังไปทั้งห้องเรียน
จวบจนเวลาผ่านไปเกือบห้านาที
หัวหน้ากลุ่มนักศึกษาจึงเป็นตัวแทน เดินเข้ามาตอบอย่างหนักแน่น
คราวนี้เต็มแน่นอนครับอาจารย์
"แน่ใจนะ"
แน่นอนเสียยิ่งกว่าแน่อีกครับ


คราวนี้เขาหยิบน้ำอัดลม 2 กระป๋องออกมาจากใต้โต๊ะ
แล้วเทใส่เหยือกโดยไม่รีรอ
ไม่นานน้ำอัดลมก็ซึมผ่านทรายลงไปจนหมด
ทั้งชั้นเรียนหัวเราะฮือฮากันยกใหญ่
เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"ไหนพวกคุณบอกว่าเหยือกเต็มแน่ ๆ ไง"
เขาพูดพลางยกเหยือกขึ้น


ผมอยากให้พวกคุณจำบทเรียนวันนี้ไว้
เหยือกใบนี้ก็เหมือนชีวิตคนเรา
ลูกเทนนิสเปรียบเหมือนเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต
เช่น ครอบครัว คู่ชีวิต การเรียน สุขภาพ ลูก และเพื่อน
สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่คุณต้องสนใจจริงจังสูญเสียไปไม่ได้
เม็ดกรวดเหมือนสิ่งสำคัญรองลงมา เช่น งาน บ้าน รถยนต์
ทรายก็คือเรื่องอื่น ๆ ที่เหลือเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราจำเป็นต้องทำ
แต่เรามักจะหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้


เหยือกนี้เปรียบกับชีวิตของคุณ
ถ้าคุณใส่ทรายลงไปก่อน
คุณจะมัวหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ตลอดเวลา
ชีวิตเต็มแล้ว...
เต็มจนไม่มีที่เหลือให้ใส่กรวด
ไม่มีที่เหลือใส่ให้ลูกเทนนิสแน่นอน


ชีวิตของคนเราทุกคน
ถ้าเราปล่อยให้เวลาหมดไปกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
เราจะไม่มีที่ว่างในชีวิตไว้สำหรับเรื่องสำคัญกว่า
เพราะฉะนั้นในแต่ละวันของชีวิต
เราต้องให้ความสนใจ กับเรื่องที่ทำให้ตัวเราและครอบครัวมีความสุข
ใช้ชีวิตเล่นกับลูก ๆ หาเวลาไปตรวจร่างกาย
พาคู่ชีวิตกับลูกไปพักผ่อนในวันหยุด พากันออกกำลังกาย
เพื่อสุขภาพและความสัมพันธ์ที่ดีในชีวิต
เราต้องดูแลเรื่องที่สำคัญที่สุดจริง ๆ
หลังจากนั้นถ้ามีเวลาเหลือ
เราจึงเอามาสนใจกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา


นักศึกษาคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม
แล้วน้ำที่อาจารย์เทใส่ลงไปล่ะครับ .. หมายถึงอะไร
เขายิ้มพร้อมกับบอกว่า
การที่ใส่น้ำลงไปเพราะอยากให้เห็นว่า

ไม่ว่าชีวิตของเราจะวุ่นวายสับสนเพียงใด
ในความสับสนและวุ่นวายเหล่านั้นคุณยังมีที่ว่าง
สำหรับการแบ่งปันน้ำใจให้กันเสมอ

.......................................................

ขอบคุณน้ำใจ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง  


ความเห็น

:admire2: อ่านแล้วโหวต อย่างเดียวเลยจี้ดิ้วเหอ

หน้า