เกิดเป็นหญิงแท้จริง..ไม่ง่าย

เพราะการเหยียดเพศ....กลายเป็นเรื่องสำคัญ...

ที่ส่งผลไปสู่การดำรงชีวิตให้ยากลำบากของผู้หญิง....

          ......เป็นความคิดเห็นส่วนตัว...........

การเหยียดเพศหญิงหรือการจำกัดเพศ มีมาตั้งแต่  สมัยโบราณกาล ไม่ว่าจะยุคใด เช่นยุคมืด ยุคอาณาจักร ยุคล่าอาณานิคม รวมถึง  ในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม  การแก้ไขนั้นดังต้องแก้ไข การปรับเปลี่ยนความคิด รวมทั้งการรื้อรากฐาน(เหง้า) ของระบบดังกล่าว และต้องอย่างถาวร

  การที่เราเกิดมาเป็นผู้หญิง  เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจที่สุดในชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นคน และเป็นผู้ที่ให้ชีวิตคน.... ให้ชีวิตทั้งคนทั้งเป็นผู้ชาย และผู้หญิง ใช่ว่าจะว่าผู้ชายไม่ใช่ผู้ให้ชีวิต  หากไม่มีผู้ชาย ก็ไม่สามารถ ที่จะปฏิสนธิได้เช่นกัน......

ผู้หญิงมีอะไรมากมาย  ที่ยิ่งใหญ่ คำว่าแม่...ก็ยิ่งใหญ่  เคยนึกเล่น ๆ เห็นมั้ยอะไรที่ยิ่งใหญ่เป็นสิ่งหล่อเลี้ยงชีวิต คนจะขึ้นต้นด้วยแม่ทั้งนั้น เช่น  แม่น้ำ...  แม่โพสพ....แม่ธรณี...  แม่... แต่การเป็นผู้หญิงก็ใช่เรื่องง่าย  ยิ่งอยู่ในสังคมที่ยังเหยียดเพศ ว่ากันไม่ได้หรอก  จากประสบการณ์ที่ผ่านมา   เช่นเวลาไปประชุม ร่วมกับผู้ที่เป็นผู้ชายบางกลุ่ม บางคน  การพูดจา การนำเสนอ  อือ...หือ.... คุณจะทำได้ หรือ...บางคนเคยพูดว่าไม่น่าจะมาทำงานอย่างนี้ ไปร้องเพลงกันดีกว่า อะไรมากมาย  แล้วก็ใช้วาจา....แทะโลม บางทีบางคน พอเห็นเราอยู่ในระดับการตัดสินใจระดับเดียวกัน เช่น...ก็เป็นหัวหน้าส่วนด้วยกัน ถ้าดูเราแล้ว ยังเด็กนะ สำหรับตำแหน่งที่เท่าเทียมกับเขา   บางคนใช้อำนาจในการบริหารแบบ โห...แบบ..พระเดช.... ฉันใหญ่ ....แต่เชื่อมั้ย บาง  ท่าน  พิมพ์งาน ยังไม่เป็นเลย    เปิดคอมก็ไม่เป็นเลย  แต่พูด หืม น้ำไหลไฟดับ...ขายฝัน  ยากแก่การปฏิบัติ ปฏิบัติไม่ได้ ด้วยซ้ำ (ยาวไปนิด โทษที....  ลืมตัว)

ภาพค้นมาจาก google Navy 34 Board

       วันทอง                 กากี                      โมรา

                เพราะฉะนั้นการเป็นผู้หญิงที่ให้คนอื่นยอมรับก็เป็นเรื่องยาก เหมือนกันในสังคมไทย  มันมีมานานแล้ว  แม้แต่ใน นิทาน  ตำนาน ต่างๆของไทย  มีการดูถูกเยอะแยะ  เช่น นางวันทอง (ผู้ชายมีเมียมาก เก่ง ใช้ได้ ผู้หญิง มีผัวหลายคน  หลายใจ ว่าเป็นสุวรรณมาลี)ใน ขุนช้างขุนแผน  โมรา  กากี  ในปัจจุบันก็ยังมี ได้ยินบ่อยมาก ไปจีบแม่ม้ายกันหวา...นั้นมันแม่ม้าย... หือ.......  ฟังแล้ว ไม่ชอบเลย  ผู้หญิงที่อยู่คนเดียว เช่นผู้หญิงที่หย่าร้าง สามีตาย สามีทิ้ง ทิ้งสามีอะไรก็ตาม บางคนเขามีชีวิตที่น่าสงสารอยู่แล้ว ทำไมต้องดูถูกกัน ไม่มีใครรู้หรอกว่าชีวิตของเขาเป็นอย่างไร  คิด...  คิดไป...  ก็ลำบากเหมือนกันที่เกิดมาเป็นผู้หญิง  แต่เราจะอยู่อย่างไร ให้มีศักดิ์ศรีหละ   ลองอ่านนะคะ....

กวีนิพนธ์แห่งชีวิต
จิระนันท์ พิตรปรีชา

สตรีมี...สองมือ             มั่นยึดถือในแก่นสาร
เกลียวเอ็นจักเป็นงาน      มิใช่ร่าน..หลงแพรพรรณ

สตรีมี..สองตีน              ไว้ป่ายปืนความใฝ่ฝัน
ยืนหยัดอยู่ร่วมกัน           มิหมายมั่น....กินแรงใคร

สตรีมี...ดวงตา              เพื่อเสาะหาชีวิตใหม่
มองโลกอย่างกว้างไกล    มิใช่คอย...ชม้อยชวน

สตรีมี.....ดวงใจ           เป็นดวงไฟไม่ผันผวน
สร้างสมพลังมวล           ด้วยเธอล้วน....ก็คือคน