สังคมไทยยังมีน้ำใจให้แก่กันเสมอ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 อันความกรุณาปราณี

จะมีใครบังคับก็หาไม่

หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ

จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน

เป็นสิ่งดีสองชั้นพลันปลื้มใจ

ทั้งผู้ให้และผู้รับสมถวิล

เป็นกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น

เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา

 บทกลอนจากเวนิชวานิช

        เกริ่นนำด้วยคำกลอน วันนี้ผมมีเรื่องที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง เป็นเรื่องของน้ำจิตน้ำใจของคนไทย ที่ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็มีให้กันเสมอ แม้ไม่รู้จักหน้าค่าตา ก็ยังเอื้อเฟื้อกันได้เพราะจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยการให้ คนแบบนี้เวลาได้ให้อะไรใครแล้วจะรู้สึกมีความสุข

        เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ผมได้รับเมล์จากบุรุษนิรนามท่านหนึ่ง โดยการส่งผ่านมาทางคุณโสทร ใจความในเมล์บอกว่า เห็นผมอยากได้ต้นส้มคางคก พอดีเขามีเพาะไว้ให้ไปเอาได้เลย ให้ฟรี ปัญหาอยู่ตรงที่ว่าถ้าไปเอาต้นส้มคางคกต้องไปเอาที่ จ.ยะลา เพราะผู้ที่จะให้บ้านอยู่ยะลา ผมจึงได้ตอบกลับไปว่า ไม่สามารถไปรับต้นส้มคางคกได้ แต่ถ้ามีลูก ส่งลูกมาให้จะสะดวกกว่า(ไม่ค่อยเกรงใจเลยเรา) เขาก็ดีใจหาย ผมส่งเมล์ไปตอนเช้าพร้อมเบอร์โทร ตกตอนบ่าย โทรกลับมาเลยครับ จากยะลา คุยกันอยู่ครู่หนึ่ง เขาผู้นั้นบอกว่าจะหาลูกส้มคางคกส่งมาให้ แต่ตอนนี้ไม่มีจะมีก็เดือนสิงหาโน่น ผมก็ปากหนักไม่ได้ถามชื่อเขาเลยว่าชื่อเรียงเสียงไร

        ผมมานั่งคิดถึงคำพูดของคุณโสทรที่ว่า การที่คนๆหนึ่งจะรู้จักใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายและไม่ใช่เรื่องบังเอิญ คนตั้ง 65 ล้านคน เหตุใดจึงได้มารู้จักกัน ถ้าเป็นความเชื่อน่าจะมาจากบุญกุศลที่ได้ทำร่วมกันมา จึงได้มารู้จักกันได้ แม้อยู่ห่างกันแค่ไหนไกลแสนไกลก็รู้จักกันได้ กรณีนี้ก็เช่นกัน แค่ความปรารถนาที่จะให้ของท่านผู้นั้น ซึ่งได้พยายามติดต่อผมให้ได้ เนื่องจากไม่ถนัดในการใช้คอมฯ(เขาบอกอย่างนั้น)จึงไม่สามารถติดต่อโดยตรง แต่ก็สามารถส่งเมล์มาที่คุณโสทรได้ และทำให้ผมได้รู้จักในที่สุด ตอนหลังโทรคุยกัน จึงทราบว่าท่านเคยเป็นอาจารย์สอนหนังสือที่ยะลา เวลานี้เกษียณแล้ว ปัจจุบันเป็นนักข่าวท้องถิ่นให้กับหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง และเหตุที่อยากมอบต้นไม้ให้ผมเพราะเป็นคนชอบต้นไม้เหมือนกัน หรือ คอเดียวกันนั่นเอง

        ผมขอชื่นชมในความมีน้ำใจของอาจารย์ท่านนี้เป็นอย่างยิ่ง พร้อมกันนี้ผมก็ได้เสนอตัวรับใช้อาจารย์เป็นการตอบแทนความมีน้ำใจของท่านเท่าที่ผมจะทำได้ ซึ้งในน้ำใจครับ 

ความเห็น

ผมเห็น mail แล้วอ่านผ่านๆ รีบ FW ให้พี่เลย
มาอ่านใหม่อีกรอบเอ้า บางเนื้อความเมื่อวันก่อนยังไม่เห็น

ขอชื่นชมในน้ำใจของอาจารย์ท่านนั้นด้วยคนคะ    อาจจะเป็นเรื่องของชะตา ตรงกัน

และขอขอบคุณน้ำใจของคุณสุรพลด้วยนะคะ

ที่ส่ง วรสารที่ระลึกฯ สวนเฉลิมพระเกียรติ และเม็ลดพันธ์ผักไปให้  ขอบคุณมากคะ

คนเราหากคบด้วยความจริงใจ แล้วมีความสุขค่ะ บางทีไม่เห็นหน้าก็รู้สึกดีเลย

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ในความน่ากลัว   ความไม่น่าไว้วางใจในสังคมปัจุบัน    ก็ยังมีคนดีๆให้เราได้พบอยู่มากเหมือนกัน  การเอื้อกันในสังคมก็ยังมีอยู่  อย่างชาวบ้านสวนนี่ไง  มีคนดีๆ  อยูเต็มไปหมด  จริงมั้ย

นี้และครับน้ำใจคนไทย

สยามเมืองยิ้มSmileความสุขของผู้ให้และผู้หรับ

เป็นเรื่องที่น่ายินดี สมาชิกบ้านสวนหลายๆท่านก็เป็นแบบที่พี่สุรพลเล่ามา

โดยเฉพาะตัวพี่เอง เคยมองเห็นมั้ยว่าน้ำใจพี่งามแค่ไหนSmile

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

มีความเชื่อค่ะ ว่าการที่เราได้มีโอกาสพบเจอใครบางคนนั้นไม่ใช่เรื่องธรรมดา

บางทีเราอาจได้มีโอกาสร่วมทำบุญร่วมกันมา หรือไม่ก็มีโชคชะตานำพาให้เรามาพบ

เจอกัน...

 

 

 

there is a will , there is a way .

ในสังคมปัจจุบันอาจจะหายากมากขึ้น แต่ ก็ใช่ว่าจะหมดไป

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

คิดดี ทำดี ก็มักจะพบกับสิ่งดีๆ  เหมือนชาวบ้านสวนงัยค่ะคนที่คิดแต่สิ่งดีๆก็จะอยู่นาน แต่คนที่คิดแต่จะหาผลประโยชน์ก็จะอยู่ได้ไม่นาน

เวลาพบกันสั้นนิดเดียว

ขอบคุณพี่สุรพลครับ วันนี้ ๒๐ เม.ย. ๕๓ ได้รับเมล็ดเปียนางฟ้าเป็นที่เรียบร้อยครับ อย่างแรกที่ทำคือค้นหาภาพจาก Internet ได้เห็นภาพจากงานพืชสวนโลก แฟนรีบบอกว่าแล้วจะปลูกยังไง บ้านเราไม่มีที่ให้ปลูกหรอก ช่างไม่ให้กำลังใจกันเลย นี่คือปัญหาหนักอกของผมครับ เอะอะเธอก็บอกว่า ทำไม่ได้หรอก ไม่มีใครทำกันหรอก แต่ยังไงก็ไม่ยอมแพ้ครับ ปลูกเมื่อไหร่จะถ่ายภาพมาให้ชมครับ

 

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


หน้า