ก่อนสิ้นปี

ก่อนสิ้นปี

   ... พบกันอีกครังหลังห่างหายไปเกือบสองเดือน ขอบคุณทุกกำลังใจและความห่วงใยที่ส่งถึงกัน อย่างเจ้โสว่าหากไม่เจอน้ำคงยังไม่”อินเทรนด์” เอาเข้าจริงเจอน้ำก็เหนื่อยเอาการ ห่วงใยแต่อีกหลาย ๆ ท่านที่ยังเข้าบ้านไม่ได้ และอีกหลายท่านทางใต้ซึ่งยามนี้เข้าหน้าฝนแล้ว ขอเอาใจช่วยอย่างมาก

   ขอรายงานตัวก่อนสิ้นปีสักครั้ง เดิมว่าจะเขียนบล็อกเมื่อเข้า พ.ศ. ใหม่ ก่อนอื่นวันนี้นำภาพสวย ๆ มาฝากกันชมก่อน เป็นกิ่งเชอรี่ที่ตอนไว้ก่อนน้ำท่วม รวมระยะเวลาที่ตอนไว้สองเดือนเศษ หลังน้ำลดตัดกิ่งจากต้น ชำในกระถางใบร่วงกราว แต่ผ่านไปได้สักสองสัปดาห์

ใบเขียวและดอกสะพรั่งเตรียมให้ผลเชอรี่

ดีใจมาก

คุ้มสมความตั้งใจตอนกิ่งใหญ่ ๆ

สูงเกินเมตรครึ่ง เส้นผ่าศูนย์กลางต้นเกือบหนึ่งนิ้ว ด้านข้างเป็นถุงดินที่เอามาก่อคันกั้นน้ำเข้าบ้าน  เสริมแทนถุงทรายที่ราคาแพงเป็นเท่าตัวในยามน้ำมา

น้องสาวที่รัก ...มาม๊าของหมั่นโถว...แปลงกายสวมชุดโม่ง ช่วยกันทำความสะอาดบ้าน  ที่เห็นคือกำลังจัดการกับตอเถาเสาวรสหลังน้ำลดแล้ว ครั้งหนึ่งก่อนน้ำมากำลังเลื้อยสวยบนต้นมะม่วงสูง วันนี้จากไปทั้งสองเถาใหญ่ ๆ ที่มีอยู่

ฝีมือมาม๊าของหมั่นโถว ที่ช่วยกั้นน้ำให้กันอย่างสุดฤทธิ์

อีกผลงาน ทางเข้าห้องพักแม่ซึ่งเป็นชั้นเดียว มาม๊าของหมั่นโถว จะทำอย่างใจเย็นมาก กันไว้ถึงสามชั้น ที่ชายจะเอาถุงทรายหนัก ๆ วางทับไว้ 

ทางเข้าห้องพระที่แม่ต้องเข้าไปสวดมนต์ทุกวัน

น้ำไป ใบมะม่วงหนึ่งในสามต้นก็ร่วงกราว  

อีกสองต้นก็ทิ้งใบอย่างน่าใจหายแหมือนกัน แต่ก็รอด

สภาพสวนเล็ก ๆ ข้างบ้านที่กำลังฟื้นฟูหลังน้ำลด

ดินถูกพลิกขึ้นมาตากแดด  

ทำความสะอาดบ้านไปเพาะต้นไม้ไปด้วย กระถางสิบห้านิ้วลงหัวกระเทียมไว้

ขอบคุณพริกสีจากคุณ mesa

เริ่มเพาะในกล่องทิชชู พอรากเริ่มงอกก็หยอดเมล็ดลงดิน

เปลี่ยนสลับจากทำความสะอาดบ้าน  เพาะเมล็ด ก็มาขัด-ทาสีเหล็ก ทำชั้นรองวางต้นไม้ที่เพาะ หนุนด้วยอิฐบล็อกที่มีอยู่

นี้เป็นกองปุ๋ยที่หมักในวงบ่อเส้นผ่าศูนย์กลางแปดสิบเซนติเมตร หมักจนเป็นดิน ยกวงบ่อออกแล้วเอาอิฐมอญล้อมไว้อีกที ยังขาดแต่เอาลวดขึงรัดให้แน่น

ส่งท้ายภาพด้วยส้มจี๊ดต้นหน้าบ้านที่รอดน้ำมาได้อย่างหวุดหวิด

หันซ้ายหันขวา มีอะไรชวนให้ทำมากมาย .... ได้เข้าหน้าเวปบ้าง วันละเล็ก ๆ น้อย ๆ  วันนี้เข้าหน้าเวปนานสักหน่อย เอาเรื่องราวมาบอกเล่ากันก่อนสิ้นปี

น้ำมาครั้งนี้ได้รู้จักกันเยอะขึ้น ทั้งน้ำ ทั้งต้นไม้ ทั้งสุข-ทุกข์และบางวันที่อยู่อย่างคนไร้บ้าน

...ขอขอบคุณในความห่วงใยและกำลังใจที่ส่งถึงกัน ...