<ยาใจ>ประจำบ้านสวนพอเพียง (1)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ..วันนี้บรรยากาศอึมครึม..ดูเหมือนฝนฟ้าจะมาเยือนอีกแล้ว...เมื่อวานนี้มีฝนตกที่สกลนคร นครพนม ปริมาณน้ำฝนมากพอสมควร วันนี้ผู้เขียนก็เลยสบายไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ให้เหนื่อย 
      วันนี้วันศุกร์(วันเสาร์น้อยของใครบางคน..ยกเว้นคุณธนนันท์ วันไหนๆก็คงจะเหมือนกันหมด..จริงมั๊ย?)
    ......วันนี้ขอหยิบยกคำคมธรรมะของท่าน ว.วชิรเมธี มานำเสนอแก่สมาชิกบ้านสวนฯทุกๆท่าน เพื่อให้สมาชิกบางท่านที่สนใจนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันของเราๆท่านๆไม่มากก็น้อย นี่คือเจตนารมณ์ของตัวผู้เขียนเองที่วาดหวังไว้


            การทำสิ่งดีๆให้แก่คนที่ไม่เห็นคุณค่าก็ไม่ต่างอะไรกับการเทน้ำลงกองทราย 
         เทอย่างไรก็ซึมหายหมด  ดังนั้นจะทำดีกับใครควรใช้ปัญญาคิดให้รอบคอบ
   ............................
                            น้ำขุ่น ที่ใส่สารส้มลงไปน้ำที่ขุ่นนั้นก็ใสได้เหมือนกัน 
          ใจขุ่นหากใส่สารแห่งความรู้สึกตัวลงไปไม่นานเท่าไรใจนั้นก็แจ่มกระจ่างเหมือนกัน
           
น้ำขุ่นแก้ได้ฉันใด  ใจขุ่นก็แก้ได้ฉันนั้น
    
...............................
           
..ชีวิตแสนสั้นอยู่กันไม่นานก็ลาจาก.. 
              ชีวิตเหมือนน้ำค้างสดใสในยามเช้า  พอยามสายก็หายไป 
             ชีวิตเหมือนพยับแดด  มองไกลๆเหมือนมีตัวตนน่าสนใจ 
             แต่พอเข้าไปใกล้กลับเหมือนแต่ความว่างเปล่า
                                      
................................


                                                      >>>Aew tato.Smile 



            ความดีที่ทำไว้ในหมู่คนพาลถึงมากมายมหาศาลก็สูญเปล่า 

ความเห็น

เห็นด้วยอย่างยิ่งเพราะเคยเจอมากับตัวเอง

:embarrassed: คนเราทุกคนมีทั้งข้อดีและข้อเสีย..แต่ก็หวังว่าส่วนที่ดีนั้นน่าจะมีมากกว่า


    ไม่มีอะไรได้ดั่งใจ ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์ และไม่มีอะไรที่แน่นอน

ประสบการณ์นำพาให้เราเข้าใจธรรมะครับ

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

:embarrassed: จริงแท้แน่นอน

 

สารคามกะฟ้าหั่ว...บ่ได้ขี้เกียจดอก...ขี้คร้านซือ ๆ สิเอาหยังกับ สว. ฝนตกกะแฉะ แดดออกกะฮ้อน อากาศดีกะนอน...เอิ๊ก..เฮ็ดเวียกอยู่ดอกนางงาม   เฮ็ดมาโดนแล้ว ขอเซาแหน่จั๊กหน่อย...ปล่อยให้คนอื่นเฮ็ดนำแหน่...เวียกมันบ่หนีไปไสดอก คุณนาย:crying2:

:sweating: กาลเวลาจะช่วยพิสูจน์คน...ขอให้สรุปตอนบทสุดท้าย

ธรรมชาติ คือ ธรรมมะ ชอบ...ธรรมชาติ

จะปลุกทุกอย่างที่กิน แม้จะไม่ได้กินทุกอย่างที่ปลูก

:embarrassed: เห็นด้วย..>>ทุกสิ่งต้องบูรณาการ

การทำดีบางครั้งก็ต้องยอมเทน้ำลงกองทราย

เพราะดูทั่วไปแล้วยังไม่รู้จริงแท้

ต่อเมื่อได้พิสูจน์ จักได้ความจริง

คบคนก็เหมือน หยิบยื่น ยืนยาว ยั่งยืน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า