มื้อเที่ยงหลังเที่ยวสวนไผ่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

      กลับจากสวนไผ่ลุงชิตเที่ยงกว่าความหิวเริ่มมาเยือนหาร้านอาหารกินในพัทลุงไม่ได้ ร้านที่เคยกินก็ปิด เลยตัดสินในมุ่งหน้ากลับตรังเพื่อกินข้าวร้านข้าวแกงเลยปากทางเข้าบ้านท่านประธาน ร้านข้าวแกงคุณอ้อย

ดูเองนะครับว่าอร่อยแค่ไหน

ปลาดุกย่างแกงน้ำเคยใส่ใบทำมัง

ต้มหนางหมู อร่อยมากผมถ่ายรูปไม่ทันมีคนหิวตักไปก่อนแล้ว

ปลาเค็มทอด ปลาทอด

ของแถมผักหวานลวกกะทิ

ผักเหนาะและน้ำพริก

    เพิ่มข้าวเปล่า 1 จาน น้ำเปล่า 1 ขวด รวมทั้งสิ้น 135 บาท โอยย อิ่ม....   กินเสร็จแวะบ้านท่านประธานเอาของไปให้ สนทนาพอหอมปากหอมคอแล้วขอตัวกลับ ขากลับไม่ลืมแวะซื้อกล้วยไข่กรอบแก้วอีกแล้ว ไปซื้อจนแม่ค้าจำได้แล้ว

ความเห็น

ต้มหนางหมู เป็นอะไรที่นึกถึงเสมอและก็ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

หนางหมู เห็นพี่เขาบอกว่าหนางหมูสด ผมเองก้ไม่ค่อยรู้เรื่อง รู้อย่างเดียวว่าอร่อยเลือกกินแต่หยวก กับหมูเนื้อแดงเล็กน้อย

โหย น่าหรอย ไม่ได้กินนาน แกงน้ำเคยก้าไม่หอนกิน

แกงน้ำเคยร้านนี้รับประกันความหรอยครับ

มันเป็นยังไงน้อ ต้มหนางหมูนี่ พอจะบรรยายได้ไหม

บรรยายยากสักหน่อย ที่แน่ต้องผ่านการหมัก หมู+หยวก+เกลือ+ข้าวสาคั่ว มั่ง

หนาง  คือ เนื้อสัตว์ที่นำมาหมักให้เกิดรสเปรี้ยว  จะเป็นเนื้อวัว เนื้อหมู ก็ได้

    อยากบอกว่ารายการ อาหารที่ผู้ใหญ่สั่งมื้อนี้ นับได้ว่าเป็นเมนู ระดับ Hi Class ของชาวใต้เมนูหนึงก็ว่าได้เลยเชียวแหละ  มิน่าผมทายแล้วว่า ต้องขอข้าวเพิ่มอย่างแน่นอน  เกือบได้ถ๊อด แม่เหยแม่ใบธรรมมัง ยังไม่โตพอหน้าเสียดาย แล้วเสียดาย หาหม้าย ยอด หัวครก กับลูกตอลูกเหรียง แถวจังหวัดชลบุรี กอนถึงบางแสน มีอยูร้านหนึง จำชื่อร้านไม่ได้ รสชาติดี แต่ราคา ต้องบอกว่าแพง ถ้าเล่นกินร้านนี้ทุกวัน เห็นทีต้อง จนแน่ๆ  เข้าใจว่าเป็นร้านของคนภูเก็ต  เรื่องหรอยผมรับรอง แต่ว่าเรื่องแพงผมกะว่ารับรอง ว่าแพง  แต่ก็ยังมีคนอุดหนุนเยอะเหมือนกัน

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

อิ่ม กับรายการอาหารผู้ใหญ่
มาหัวเราะต่อกับพี่แผน อิตอน.... ต้องขอข้าวเพิ่มอย่างแน่นอน เกือบได้ถ๊อด.....5+++++

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

กินได้ถ๊อด รู้สึกว่าพี่จันทร์เจ้าจะเข้าใจแล้วนะ
ช่วยอธิบายหน่อพี่

หน้า