ทุเรียนปลาร้า ผลไม้ของคนไกลบ้าน

ตั้งแต่ปลูกน้อยโหน่งมา 5 ปีกว่า เพิ่งจะได้กินลูกนี้ลูกที่ 2 นอกนั้นไม่เคยทันกระรอกเลย รู้แต่ว่าได้ชิมเมื่อปีที่แล้ว ลูกเล็กๆลูกนึง หวานมากๆ

ปีนี้ติดหลายลูก แต่มีลูกนี้ที่ใหญ่สุด ขนาดเท่าฝ่ามือ ก่อนไปเที่ยวเมืองไทย ลุ้นมากๆ ว่าจะได้กลับมากินหรือเปล่าน้อ เพราะตอนที่จากไปก็เกือบจะแก่แล้ว แต่ว่าเป็นห่วง กลัวมันจะสุกตอนที่ไม่อยู่ แล้วกระรอกเอาไปกินซะ เดี่ยวจะอดอีก

******************

นี่แหล่ะต้นมัน ไม่สูง ไม่ใหญ่ อายุ 5 ปีแล้ว คุณแฟนซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อ 5 ปีก่อน ที่อ๊อดได้กลับไปเยี่ยมครอบครัวที่เมืองไทย พอกลับมาถึงคุณแฟน ก็เอาผ้าปิดตาพาเดินเข้าสวนไป แฮปปี้เบิร์ดเดย์กลางสวน ว่า "แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะจ๊ะที่รัก " พอเอาผ้าปิดตาออก โอ้...เป็นของขวัญที่ถูกใจมากเลย ในชีวิตนี้ไม่เคยไฝ่ฝันอะไรไปมากกว่านี้

*************

พอกลับบ้านไป ก็รีบไปดูเลยว่ามันยังอยู่บนต้นป่าวน้อ หรือว่ากระรอกเอาไปกินแล้ว ปรากฏว่ายังอยู่ โล่งอกไปที

***********

อีก สามวันต่อมาไปดูอีก เห็นหล่นอยู่ใต้ต้น สภาพสมบูรณ์ อั๋ยย๋ะ ได้กินแล้วก๊าาาา

****************

ผ่าออกมาเป็นประกา ละฉะนี้...

**********

จะไห้ดีก็ต้องได้ชิมว่ารสชาติเป็นอย่างไร ไม่ดูเฉยๆ ผ่าแล้ว ชิมเลย หวานมากๆขอบอก ไม่มีรสเปรี้ยวเลยแม้แต่นิดเดียว เอามาทำไอศครีมได้เลย รสชาติ เหมือนน้อยหน่าเลยเป๊ะๆ หวานหอม ไม่รู้ว่าเป็นที่พันธุ์ด้วยหรือเปล่า หรือว่าเป็นที่อากาศหนาวเลยหวานผิดปกติ เพราะเคยชิมที่เมืองไทย มันออกเปรี้ยวนิดหน่อย แต่อันนี้เหมือนทานน้อยหน่ายังไงยังงั้นเลย

*****************

ผลไม้ชนิดนี้มีชื่อเรียกแตกต่างกันไป บางแห่งเรียกน้อยโหน่ง, ทุเรียนเทศ, ทุเรียนปลาร้า

ที่ต่างประเทศเรียก เชอรี่โมย่า, ไอศครีมฟรุต, ชูก้าแอปเปิ้ล หรือ โยเกิร์ตฟรุต

********