สวนยางสูงวัยกับภัยธรรมชาติ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   อาทิตย์นี้เกือบทุกวันที่บ้านผมในสวนยางลมแรงมาก ๆ จนใจนึกกลัวครับ ต้นยางแก่และยางเล็กถูกแรงลมกรรโชกใส่เสียจนโอนเอนเหมือนคนออ่นเปลี้ยเพลียแรง คอพับคอออ่นไปตาม ๆ กัน ที่หักโค่นเลยก็มี ในสวนยางแก่ที่ผมตัดหรือกรีดอยู่หักโค่นไปสองต้น แต่ไม่ถึงกับเสียเปล่าเพราะมีคนอาสามารับซื้อมาชมกันครับ



  ต้นนี้คนมารับซื้อถึงกับยืนงงเพราะไม่รู้จะหาวิธีเอาลงด้วยวิธีใด ยังนึกไม่ออก



  นี่ครับ ค้างอยู่บนกิ่งยางอีกต้นหนึ่ง ผมบอกต้องเอาลงมาไม่งั้นอันตรายครับ ( ในฐานะเจ้าหน้าที่ จ.ป.ครับต้อง ปลอดภัยไว้ก่อน )



  ต้องหาวิธีเอามันลงมาให้ได้ เพราะยังไงก็ได้ขายเป็นไม้ฟืนก็ยังดี ( ผมต้องปฏิบัติตามคำสั่ง ผบ.ทบ.อย่างเคร่งครัดครับ)



  ถือว่ายังดีที่ไม่ได้หักโค่นไปฟาดใส่ต้นอื่น ๆ ให้ล้มลงไปด้วย



  นี่ก็อีกต้นหักโค่นถึงโคนต้นเลยทีเดียวครับ ต้องถือว่าลมแรงมากทีเดียว ยอมหักไม่ยอมงอครับ เพราะปลูกด้วยเมล็ดแล้วเอาตากิ่งมาทาบติดหรือติดตานั่นแหละครับ



 เพราะโค่นลงมานอนเรียดพื้น เอาง่ายหน่อย กว่าผมจะเสร็จจากงานเก็บมะระในสวนยางเล็ก เค้าตัดเอาไม้บ้อง ( คือไม้ที่ติดขนาดซึ่งสามารถนำไปแปรรูปได้) ไปส่งโงเลื่อยหมดแล้วเหลือแต่ไม้ฟืนครับ



 ไหน ๆ ก็เข้ามาแล้ว อย่าว่าพรื้อนะครับมาชมสวนยางกันต่อ ที่เห็นข้างหน้าในรูปคือที่นั่งพักสำหรับลับมีดกรีดยางครับ



  ประมาณ สามร้อยถึงสี่ร้อยกว่าต้นครับ ก็หกไร่เศษ ๆ ผมตัดเองนะครับ นี่เลือกถ่ายต้นที่ถือว่าหน้ายางเกือบสวยกว่าต้นอื่น ๆ แล้วนะครับ



  ซ้ำหน้าทีสามแล้วครับ หน้าหนึ่งก็กรีดได้ประมาณสี่ปี่ มีฝีมืออยู่ที่ระดับปานกลางครับ นับอายุได้ประมาณ 15 ปี กับนิดหนอย ครับ



ให้ชมชัด ๆ อีกต้นครับ ส่วนใหญ่หน้าไม่ค่อยสวยแล้วครับ นี่ซ้ำหน้าที่เริ่มเปิดกรีดปีแรกเลยแหละครับ



นี่ครับ ตอนนี้กรีดขายเศษยางครับ เพราะสหกรห์โรงรมยางยังไม่เปิดรับซื้อ รอบที่สองเช้าที่สองครับ



กับมีดพร้าคู่ชีพครับ เพิ่งจะตัดหญ้าใส่ปุ๋ยเสร็จไปก่อนหน้าฝนตกลมจัดไปสักสามวันที่ผ่านมาครับ ปุ๋ยที่ใส่ก็ใช้แม่ปุ๋ยผสมสูตรยางกรีดแล้วของสหกรห์ครับ



 ผมใส่ปุ๋ยครั้งละห้ากระสอบครับใส่ทุก ๆ สามถึงสี่เดือนต่อครั้งครับ


 อ้าว...เดินคุยกันเพลินสุดเขตแดนแล้วครับ เหนื่อยไม่ละครับแต่ผมคงไม่เพราะผมเดินทุกคืน ไม่ใช่สิ สามคืนหยุดพักหนึ่งคืนครับ คิดถึงนายลำไยจังว่าที่ชาวสวนยางหน้าตาดีและก็ฝากถึงคุณแดง (ไม่ใช่สุรางค์นะครับ)อ้ายเวทย์แห่งเมืองอุบลหากจำไม่ผิด ใบยางที่ร่วงหล่นคงกวาดไม่หวาดไม่ไหวปล่อยให้มันเน่าเปื่อยไปตามสภาพนะครับ ไดฝนสักสองสามห่าก็เปื่อยแล้วค่อยหว่านปุ๋ยได้สารพัดครับ หรือไม่ก็ใส่ปุ๋ยก่อนที่ใบจะร่วงนะครับใบยางจะหล่นมาทับถมเม็ดปุ๋ยและเก็บเอาความชื้นไว้พอได้ฝนอีกสักห่าสองห่าก็เปื่อยยุ่ยครับ สวัสดีครับผม


 ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงครับ ขอบคุณผู้ใหญ่โสทร ประธานแจ้ว และเพื่อน สมช. ทุกท่านที่เปิดโอกาสให้มีวันนี้และพื้นที่ตรงนี้ ขอบคุณครับ



ความเห็น

เข้ามาเป็นกำลังใจ สู้ๆๆ ตังทั้งนั้น

ขอบคุณครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หักไปสองต้น ไม่ต้องคิดไหร ว่าแต่น้ำยางออกดีม่ายละต้นที่ล้มนะน้องพจน์ 

พี่แขวนนวมตัดยางมาเกือบ๓๐ปีแล้ว ไม่รู้จิตัดเป็นเหลยม่าย

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

  พี่เสิน..หายเพลียจากการเดินทางแล้วสินะครับ เป็นเรื่องธรรมดาครับพี่ การโค่นล้มของต้นยาง เพียงแต่ผมสังเกตุเห็นว่า เดี๋ยวนี้ภัยธรรมชาติมันกระทันหันจนบางครั้งแทบตั้งตัวไม่ทันนะครับ


  ผมไม่ยักรู้นะเนี่ยพี่เสิน ว่าพี่ก็เคยตัดยางเป็น คงไม่ลืมหรอกครับรื้อฟื้นประเดี๋ยวเดียวก็กลับคืนแล้ว

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ยางล้ม ถือว่าเป็นโบนัส ขายไม้ยางได้ครับท่านวรพจน์สำคัญว่าเรื่องเงินแบบนี้ ผบ.ไม่ควรรู้ (หยบๆไว้จ่ายเอง) 

  ฝีมือการกรีดยางผมว่าอยู่ในขั้นดีมากแล้วครับของผมบาดเหวอะหวะ ไม่กล้าเขียนบล้อกให้ใครเห็นเพิ่งมาหัดกรีดตอนแก่ต้องทำใจหีด

 สวนยางท่านเตียนโล่งดีจังน่าจะปล่อยให้รกๆเหมือนของผู้ใหญ่โส 555

   ครับคุณอติสัย เป็นโบนัสแต่ไอ้เรื่องหยบคงยากครับแค่คิดก็เสียววาบแล้ว


    ฝีมือตัดยางก็แค่พอแค่นได้ครับ มีดคมหน่อยเราก็ตัดไม่เหนื่อยแรงอีกทั้งยางแก่ด้วยแล้วต้องเน้นที่มีดครับ


    ผมไม่ค่อยอยากอิทำให้เตียนโล่งสักเท่าไหร่หรอกครับ แต่ขัดคำสั่ง ผบ.แล้วไม่ดี ประเดี๋ยวเป็นเรื่อง...

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้ายางสวยจัง..อายุการใช้งานประมาณ 15 ปีเหรอนี่ ดีจังปลูกแต่ละครั้งกรีดได้คุ้ม..

หน้า