คนล้มอย่าข้าม แต่นี่ไม้ล้ม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ไม่ได้เข้าสวน2 วันต้นสะตอบ้านที่่สูงไม่ค่อยจะติดฝักยืนต้นตายมานานแล้ว มองขึ้นไปเคยเห็นพ่อแม่นกโพระดกคาบอาหารไปให้ลูกในโพรง

 

กิ่งที่นกอยู่หักโค่นลงมาก็เข้าไปดู นกคงโตและไปแล้วกำลังมองหาโพรงก็ได้ยินเสียงผึ้ง เข้าไปดูใกล้ๆ

 สีขาวๆ2ชิ้นคือรังผึ้ง รูกลมๆคือโพรงนกโพระดกที่ร้องโวกป๊กๆอยู่หนไหนนั่นแหละ

ผึ้งในโพรงเก่านกโพระดก

หงายขึ้นมาดู

ผึ้งในโพรงเก่านกโพระดก

เข้ามาดูใกล้กันครับเกาะหลังกันไว้ให้ดีเผื่่อใครที่่กลัว

ก็เรียกออกมาเข้าแถวหน้ากระดานเรียง2 เพื่อจะดูรังที่่เก็บน้ำผึ้งข้างใน พอผึ้งออกมาหมดแล้วปรากฎว่าไม่มีรังผึ้งข้างในเลยมีแค่ทีกระเด็นหลุดออกมาในรูปที่2 เพราะเพิ่งย้ายเข้าอยู่ใหม่ สรุปแว่ ไม่ได้น้ำผึ้ง ไหนๆก็ไหนๆมาดูอีกรังที่เล็งไว้ ตามมาครับ

ภาพนี้ถ่ายหลังจากบอกให้ผึ้งออกมามอบตัวเนื่องจากเจ้าหน้าที่ล้อมไว้หมดแล้ว โพรงรีๆด้านล่างเป็นโพรงผึ้ง ส่วนดำๆอยู่ด้านบนเป็นผึ้งที่ยอมออกมามอบตัวในขณะที่บางส่วนยังอยู่ข้างใน

นั่งลงคุกเข่าแล้วใช้มือล้วงเข้าไปในโพรงจนสุดระยะแขนได้อะไรมา

อีกครั้งที่ผิดหวังแทบไม่มีน้ำผึ้งเลย นี่เป็นเหตุผลที่บอกป้าเล็กว่าเราไม่รู้ว่ามีน้ำผึ้งหรือไม่ ไม่เหมือนผึ้งเลี้ยงที่อยู่ในลัง

สภาพแบบนี้ดูที่รังขาวๆไม่มีน้ำผึ้งครับ

 ถ้าสีอย่างนี้ใช่แน่เกษตรโลกเกษตรเราเยส โน โอเค แท้งกิ้วได้เลย

 อุงรังนี้ที่ต้นเนียง ต้นเนียงโค่นลงมา การจัดวางโถน้ำผึ้งอุงไม่เป็นระเบียบเพราะอยู่ในที่แคบไม่เหมือนที่ฝาบ้าน แต่เป็นอุงตัวใหญ่โถน้ำผึ้งมีขนาดใหญ่กว่ากันเยอะ ผมลองชิมดูรู้สึกว่ารสชาติต่างจากน้ำผึ้งอุงตัวเล็กซึ่งรสชาติใกล้เคียงกับน้ำผึ้งมาก ไม่ทราบจะหาอาหารจากแหล่งที่ต่างกันหรือเปล่า รังที่หล่นลงมาผมเอาใส่ลังไม้ไว้ ค่อยมาดูกันอีกที

วันก่อนผมบอกว่าลักษณะของแตนคล้ายแมลงวันทองมาดูกัน

   นี่แตน 

 นี่แมลงวันทอง

 ส่วนนี่เล็งๆว่าจะเก็บอยู่คอยบีบอยู่ว่ายังไม่มีน้ำรออีกซักพัก พวกมาซิวจ้อย มะพร้าวหล่นก็เหมือนกัน ชาวบ้านบอกว่าพวกนี้มาตั้งแต่หัวรุ่ง

ทีนี้มาดูหัวโขมยน้ำผึ้งมันเจาะฝาไม้อัดเข้าไปเป็นรู กำลังเล็งๆวันเหมาะๆจะเก็บน้ำผึ้งมันเอาซะแล่ว หนนี้มันเจาะเข้าไปกินน้ำผึ้งอุงซึ่งอยู่ติดกับรังผึ้งๆเห็นท่าไม่ดีย้ายบ้านหนีเลยที่จริงรังนี้ก็เล็งๆอยู่เพราะรังนี้เข้าอยู่ตั้งแต่ 30 กรกฎาคม 2554

โฉมหน้าหัวโขมยน้ำผึ้ง

โฉมหน้าหัวโขมยน้ำผึ้ง บางทีก็เป็นกระถิกซึ่งตัวใหญ่กว่านี้มันดิ้นหลุดไปได้ บ้านในสวนไม่มีคนอยู่พวกนี้เข้ามาอยู่มาอึมาฉี่เหม็นไปหมด

วันนี้จบข่าวเพียงเท่านี้ ซำบายดี


ความเห็น

เอาขี้ผึ้งมาทำยาหม่องใช้ได้ดีก่าใช้พาราฟินค่ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

นี่ไงกูรูเรื่องขี้ผึ้งของบ้านสวนมาแล้ว ขอบคุณสาวน้อยมากเลยครับ ป้าเล็กทราบแล้วเปลี่ยน  ช่วยกันยังงี้เราไปกันรอดครับ ใครมีอะไรดีๆก็แบ่งปันกัน

:cute:

:uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh:

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

เรามาหัวเราะกับป้าต่ายกันเนาะ :bigeye:

นึกถึงสมัยเด็กๆ  ใส่เสื้อแขนยาวพร้อมกับคบไฟที่มัดด้วยทางมะพร้าวรวบผูก  จุดไฟด้านนึงแล้วลนรังผึ้งจนหนีแล้วใช้กรรไกตัดกิ่งตัดกรึบได้รังผึ้งเยอะเลย  เพราะในสวนมีต้นมะนาวเยอะรังผึ้งก็อยู่ต้นมะนาว  ผึ้งชอบมาอยู่เพราะได้น้ำหวานจากดอกมะนาว และต้นมะพร้าวที่ออกจั่นดอกน้ำหวาานมีให้ผึ้งได้กินตลอดปี  เราก็ได้กินผึ้งอยู่ตลอดเช่นกัน

ความทรงจำดีๆสมัยเด็กๆ พอคิดถึงแล้วรู้สึก"ฉันเหมือนอายุ14 อีกครั้ง"นะ

:happy:

แต่เดี๋ยวนี้ทำไมน้ำผึ้งน้อยจัง มะพร้าวในสวนเป็นร้อยต้น ขนุนก็มี หญ้าสาบเสือและดอกไม้ป่าก็มี ผึ้งมีหลายรังแต่ไม่มีน้ำผึ้ง รอๆให้เซียนผึ้งวัชรินทร์แนะนำอยู่นี่แหละ ในสวนไม่ฉีดยาฆ่าหญ้าแต่สวนข้างๆฉีดค่ะ

:bad-atmosphere:

คนล้มไม่ข้ามอยู่แล้วคะ....ถ้าต้นไม้ล้มมีของแถมแบบนี้ก็... :crying:

ขอบคุณครับคนตูล เท่สวนมีผึ้งม่าย แต่ถ้าฉีดยาผึ้งไม่อยู่แน่ น้ำหวานของดอกยางผึ้งก็กิน  ผึ้งเป็นดัชนีบ่งบอกถึงความสมดุลทางธรรมชาติเท่สำคัญอีกตัวนึงครับ ในหยู ยูเครง ผึ้งไม่โร้อิกินไอ้ไหรมีแต่รังกับตัวผึ้งมานั่งปรับทุกข์กับผมว่าพากันตายแม่นฉาด ไม่เหลือเนตร ค่าว่าเป็นพันนี่

ของแถมเท่ว่าน่าจะเป็นเพลง มันเป็นบรรยากาศเก่าๆพี่น้องเหอ ตอนเด็กๆหัวรุ่งคนใหญ่เปิดวิทยุทรานซิสสะเต้อลืมตั้งแต่กลางคืนพอหัวรุ่งเปิดถานีเขาเปิดเพลงสมยศ เพลงทูล ก้าน แก้วสุพรรณ ชาดแม่ เ ห้ ย มันได้แรงอก ถ้านึกอารมณ์ไม่ออกลองนึกถึงเพลง เท่ว่า"ใจจะขาดแล่ว เ อ้ ย   ใจจะขาดแล่ว เ อ ย"ของศรเพชร ศรสุพรรณงั่นแล่ ฮาขอบคุณเท่แวะมาเยี่ยมกันครับ

:desperate:

บ้านพี่มีแต่ นก ..กับกระรอกเยอะ ผึ้ง แตน ยังไม่มีค่ะ

คุณวัชรินทร์ช่วยหน่อยครับ สมช.ร้องขอ ผมก็ร้องขอแล้วว่าทำยังไงคนอยากได้ผึ้งอยากได้แตน ผมจะจับผึ้งจับแตนใส่ซองส่งไปให้ก็ไม่ได้ ผมเรียกแตน ผึ้ง และชันโรงเพื่อถามความสมัครใจของจิตอาสาบอกว่าช่วยหน่อยได้ไหมเพื่อนสมช.เขาอยากได้พวกเราไปเลี้ยงมันส่ายหน้ากันหมดเลย ผมบอกว่าบางทีอาหารทางโน้นอาจจะดีกว่าอยู่กับผม มันบอกว่ากลัวตายเสียก่อนไม่ทันถึงจุดหมายปลายทาง จึงอยากให้คุณวัชรินทร์แนะนำให้สมช.เข้าใจความต้องการของน้องผึ้งครับ สัตว์เล่านี้น่าสนใจมากครับ ถ้าเป็นไปได้ช่วยกลับไปอ่านบล๊อกก่อนหน้านี้ของผม ถ้าเอาย่อๆก็คือถ้าผึ้งและชันโรงตายมนุษย์และสัตว์ทุกชนิดต้องตาย ผลไม้ที่ออกลูกได้เพราะมีสัตว์เหล่านี้ช่วยผสมเกสร ไม่เช่นนั้นดอกฝ่อไม่เป็นลูกครับ เราไม่มีพืชผักผลไม้กินเลย ต้องขอให้คุณวัชรินทร์รีบๆเขียนบล๊อกให้ความรู้กับสมช.รวมทั้งผผมด้วยจะได้จัดการได้อย่างถูกต้องครับ และขอบคุณคุณยุพินที่เข้ามาแวะเยี่ยมครับ

หน้า