ทดลองแกงส้มฟักข้้าวกับปลาช่อนและลาหมอ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   ผมไปปล้ำกับตัดแต่งทางปาล์มที่สวนกลางนาเก่ามาสองสามวันแล้วครับ ตั้งแต่วันศุกร์เป็นต้นมา แต่ไม่ได้เก็บภาพมาฝาก เพราะต้องรีบเร่งให้เสร็จทันกับเวลาที่มีไม่มากนัก ยังมีงานอื่นรออีกพะเรอเกวียน


   ค่ำนี้กลับมาจากสวนปาล์มได้ปลาที่ดักไซไว้ในคูน้ำสามสี่ตัวครับ นึกไว้ก่อนหน้านี้แล้วล่ะว่า ต้องแกงส้มฟักข้าวลองแลสักกะที มาติชมและกินด้วยกันครับ



  ก่อนเข้าสวนปาล์ม เลยแวะที่ไปรษณีย์ ส่งเมล็ดและลูกมะระขี้นกยักษ์ให้ป้าเล็กและพี่ดาวเรืองป็นที่เรียบร้อยแล้วครับผม



   ปลาที่ได้ครับ กำลังทำสด ๆ เมื่อตอนเย็นครับ



 สอยฟักข้าวที่ว่าสูงเกือบสุดสอยน่ะแหละครับหนึ่งลูก ทดลองก่อนครับ



 จัดการปอกเปลือกแล้วหั่นครับ



  ครับเรียบร้อย ตามสไตล์ครับ



  ครับน่าตาดุมืด ๆ สักหน่อยนะครับ แต่รสชาดต้องมาด้วยกันครับ



 ข้าวร้อน ๆ ครับ



ไข่เจียวยอดชะอมครับ



  น้ำพริกแห้งครับ



  มีเนื้อทอดไว้ โอ้ย จะดูออกไม่นี่ครับ มืดตึ๊ดตื๋อเลย ค่ำแล้วนะครับ ผมเตรียมตัวมาทำงานประจำ



  ไข่เจียวไว้ให้เจ้าตัวเล็กครับ



 มาดเค้าละครับ



  ครับมากินพร้อม ๆ กันครับ สวัสดีครับ


    ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ครับผม

ความเห็น

หรอยหม้าย....แขบกินนะ...นักเรียนคอยไปรร.แล้ว

ชีวืตที่เพียงพอ..

   หรอยครับหรอยจริง ๆ


   เด็กกลับจาก รร.ครับ น้องสาว ผมก็อิไปทำงาน

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ลูกอ่อนขนาดนั้น  จะหวาน  เคยกินแล้ว  ต้มจิ้มน้ำพริก  กับแกงส้ม  เห็นแล้วรู้เลย  หรอยแน่นอน   แต่เคยเอาฟักข้าวที่แก่กว่านั้นเปลี่ยนสีจากเขียวเป็นเหลืองนิด  กินไม่ได้ค่ะมันขม

ขอบคุณสำหรับมะระขี้นก 

ลูกสาวน่ารักจัง

  ครับป้าเล็กต้องลูกอ่อน ๆ อย่างเดียว แกงอร่อยครับ ขอบคุณครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ไข่ทอดชะอม..ของโปรด..โอ๊ย! ขอร้องพี่บ่าว อย่าลงบล็อกอาหารตอนดึก ๆ มันทรมาน..คน..อ้วน!  :nonono:

ใช่ๆๆเห็นด้วย ของป้าแมว มาตอนเช้า ก็หิวท้องร้องเลย :nonono:

   ไม่อ้วนเอาเท่าไหร่ ไม่รู้จริง ๆ นะเนี่ย เจ๊....

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ไข่ชะอมเอามากินกับแกงส้มอร่อยนักแล ทอดชะอมใส่แกงส้มเลย โอ๊ยๆๆๆๆท้องร้อง :sweating:

  ครับ ใช่เลย ขอบคุณนะครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ลองต้มกะทิฟักข้าวกินกับน้ำพริกดูนะพี่ รับรอง หรอย

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

หน้า