บล็อกน้ำแห้งภาค 2
แหม บายใจจัง น้าแผนยอมแพ้ คำทาย เอาเป็นว่าเราเสมอกัน ตากระดานหน้า น้าแผนหาคำทายมาแก้มือก็แล้วกัน
เอ้า ... ขอเฉลยปัญหาสมาชิกก็แล้วกัน คำตอบอยู่ในคำถามนะขอรับ
น้ำลดตอผุด
พริกหลุดจากขั้ว
ลงน้ำดำหัว
เรือรั่วอุดชัน
อะไรเอ่ย ตอบว่า น้ำพริกลงเรือ
อันว่าน้ำพริกลงเรือนี้ ในปัจจุบันหากินยาก ด้วยว่าเป็นสูตรตำหรับชาววัง แม่ครัวท่านแรก
ที่คิดสูตรน้ำพริกลงเรือนี่เห็นจะเป็นเจ้าจอมองค์หนึ่งในสมัยพระพุทธเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๕ เมื่อครั้งประพาสต้น ครั้งนั้นมีการคิดประดิษฐ์ประดอย
สูตรน้ำพริกนี้ขึ้น ผมจำความได้จากหนังสือเล่มใดก็เลือนๆเต็มที หากผู้รู้ท่านใดผ่านมาอ่านได้โปรดแนะนำเพิ่มเติม เอาเป็นว่า
เป็นสูตรน้ำพริกโบราณก็แล้วกัน ไว้ถ้าป้าเล็ก พี่แจ้ว มีสูตรก็ฝากสูตรน้ำพริกนี้ไว้ในบ้านสวนบ้าง
กลับมาที่ต้นตาลกันต่อ .... ตาลนี้ เป็นต้นไม้มีคุณมีประโยชน์ มีคุณแทบทุกองค์ประกอบ วานนี้พูดถึงน้ำหวาก น้ำหวากเป็นเมรัย(เมรัยคือของหมัก
ไม่เหมือนกับสุรา ที่หมักแล้วมากลั่น ) กระบวนการเป็นผลพลอยได้จากการผลิตน้ำตาลโตนดนั่นแล น้ำตาลสดบนต้นตาล - บากเกล็ดไม้เคี่ยมใส่ลง
ไปรสฝาดเผื่อน - หมักคาต้นไว้ - ไม่กี่ชั่วโมงก็เป็นเมรัย เป็นน้ำตาลหมัก คล้ายๆน้ำแป้งข้าวหมาก มีแอลกอฮอล์เกิดขึ้นจากการย่อยสลายน้ำตาล
ของยีสต์ ดื่มแล้วพอเมาได้ ไม่เสียหายต่อสุขภาพ คนบ้านนอก คนพื้นเพแต่เดิมก่อน ใช้น้ำหวากเป็นน้ำประสานมิตร เป็นน้ำประสานแรง ลงแขกลงงาน
ไม่ว่าจะเกี่ยวข้าวหรือปลูกบ้าน ประสานสามัคคี แม้ยามเย็นก็แลกเปลี่ยนเรื่องราวข่าวสารกันใต้โคนโหนด ยุคนี้โลกเปลี่ยนวิวัฒน์ไป อันที่จริงจะเรียกวิวัฒน์พัฒนา
ก็ไม่ค่อยจะถูก เพราะวิวัฒน์ต้องเจริญขึ้น และ โลกปัจจุบันนับวันจะเสื่อมถอย ....
ขอบคุณบ้านสวน ที่เป็นโลกยุคใหม่ และ สร้างสรรสร้างเสริมให้โลกยุคก่อนยังคงอยู่ ขอบคุณน้องโสทร ผู้สร้างสรร เวบไซต์
- บล็อกของ นายวิษณุ พรมอินทร์
- อ่าน 6627 ครั้ง
ความเห็น
แผน รณรงค์
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:06
Permalink
ไอ้หย๊ะ
ไอ้หย๊ะ เสียท่าแล้วพี่น้องเหอ คำตอบอยู่ในนั้นทั้งเพ หามีใครเฉลียวเลยไม่ คารมณ์คนคายไม่เบาเลยนะน้อง ว่าแต่ว่าทำหวากเป็นหม้าย วันหลังเอาสูตรมาลงทีต๊ะ จุจุ๊ อยาดังๆ หวางนี้ผญ.ไม่อยู่ หลักทำสักสองโอ่ง ฮาย พอผญ.พานายมาจับ วิ่งหยบหนุกกันนิ ติดโรงพักสักคืน เฮพอหนุกกันนิน้อง
ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ
sothorn
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:40
Permalink
ไม่ปรือ
อย่าแหลงดังไป พี่แผนเห้อผู้ใหญ่ก็ชอบหวาก
ไม่ได้กินมาหลายสิบปีแล้ว
จำได้ว่าทำหวากต้องยังเคี่ยมนะ
กระต่ายดำ
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:52
Permalink
ทำสักสองโอ่ง
แล้วจะต้องขึ้นโหนดกี่ต้นล่ะ ถึงจะได้สองโอ่ง ขึ้นต้นเดียวลงมาก็ขาสั่นแล้ว เดี๋ยวจะถามพ่อตาให้ว่าทำยังไง เท่าที่รู้คร่าวๆ เหมือนจะใส่ไม้แตแหร (มะม่วงหิมพานต์)
คุณแผนท่าจะขอแรงลงแขกดำนา เลยต้องเตรียมหวากถึงสองโอ่ง หรือว่าเตรียมไว้งานกินเหนียว
จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ
จันทร์เจ้า
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:09
Permalink
น้ำพริกลงเรือ
คิดได้ไง เข็มขัดสั้นเลย อิอิ
บันทึกอ่านแล้วคิดถึงบ้านเลย อยากกลับบ้านจัง
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
ยายอิ๊ด
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:10
Permalink
สักโอ่งดีมั้ย
เวลานัดสมาชิกบ้านสวน ต้องทำให้ลองชิมซะแล้ว เดี๋ยวนี้เป็นภูมิปัญญาแล้ว ผลิตภัณฑ์หมู่บ้าน....
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
แผน รณรงค์
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:29
Permalink
นายทุนเขาเพิ่งปล่อย
นายทุนเขาเพิ่งปล่อย ยายอี๊ดเหอ แต่กอนหมันหยอนให้นายจับหมด ทิ้มโองลู่แหม็ดไม่เหลือ น่าเห้นดูโหมเมา ชาดลงแดง กันถ้วนหน้า ทุกวันนี้ นายทุนหมันรวยยั่งๆแล้ว ก็เลยปลอย เพราะลงทุนไว้ครบถ้วนแล้ว (ทำทีหนึงได้มาก ต้นทุนถูก ทุกวันนี้ของชาวบ้านแพงหวาเหลย) เสร็จนายทุนไปอีกหนึ่งรายการ
ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ
ยายอิ๊ด
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:32
Permalink
5+++++
ผลิตแบบพอเพียง ผลิตเอง ซดเอง 5+++++
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
เจ้โส
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:44
Permalink
เมาเอง
เมาเอง 555 เมาแล้วรำวงเวียนครก หนุกกันจัง
garden_art1139@hotmail.com
แผน รณรงค์
24 พฤษภาคม, 2010 - 17:04
Permalink
หาหม้ายผญ.หนุกันจัง ;
หาหม้ายผญ.หนุกันจัง ; ยายอี๊ดกับเจ้โส งั้นแหละ พี่เพื่อนนำน้อง เวียนครก แล้ว อาย เวียนหัวแล้วเหดย์ (เดย์)
ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ
เจ้โส
24 พฤษภาคม, 2010 - 13:14
Permalink
น้องแผน
ขึ้นไปหยบบนปลายโหนดตะนายหาไม่พบ.....นายจับติดเดี๋ยวกะถูกขังแถว ๆ ชะอำแหละ
garden_art1139@hotmail.com
หน้า