ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
เมื่อลมหนาวเริ่มโชยมา..รวงข้าวจ้าวอีดอ(ข้าวพันธุ์เบาพันธุ์ชนิดหนึ่ง .มั้ง..)..ก็เริ่มแก่พอที่จะเกี่ยวได้..ผมเองก็ได้เวลาเป็นชาวนา..ข้าวที่สวนไม่ค่อยงามเพราะเจอฝนทิ้งช่วง..และต้องเกี่ยวไปหารวงข้าวไป..เพราะข้าวห่างเหมือนคนฟันหลอ..แดดก็ร้อนหญ้าก็เยอะคนก็ยังอยู่ในช่วงมึนๆ..อืมม์..ลำบากนะเนี่ย..ทำไงได้ก็ใจมันเรียกร้องอยากเป็นชาวนามากกว่าราชการ..ความทุกข์ที่ว่าก็กลายเป็นความสุข..ไม่ต้องอิจฉานะครับพี่น้อง..คนหน้าตาดีทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด..ฮ่าๆๆๆๆฮิ้วววว..
เดาเอาว่าเนื่องจากสภาพจิตใจของผมในช่วงนี้อาจจะไม่ปกตินัก..แม้ว่าพี่สาวและพี่ชายจะไม่พูดออกมา..แต่ผมรู้ว่าพี่ๆห่วงผมเลยไล่ผมไปทำอย่างอื่นไม่ให้เกี่ยวข้าว..กลัวเกี่ยวมือตัวเอง..ผมเลยได้เป็นชาวนาประมาณชั่วโมงเดียว..เอะ.หรือพี่กลัวผมดำมากกว่าเดิมก็ไม่รู้..ฮ่าๆๆฮิ้วววว..
ผมถือโอกาสไปสำรวจป่าสงวนน้อยๆ..ที่ห้อยๆเป็นพวงนั่นคือ"ผลต้นพอก"..ส่วนชื่อเข้าโรงเรียนของต้นพอกผมไม่รู้จักครับ..แหะๆๆ..เท่าที่เคยเห็นผลพอก.วัว.ควาย.กินเป็นของหวานหลังจากกินหญ้า..เดาว่า.วัว.ควาย.อมเอาไว้เคี้ยวเอื้องจะได้ช่วยย่อยอาหาร..และคายเม็ดออกมา..ส่วนผมก็ไปเก็บเม็ดของพอกที่วัว.ควาย.คายทิ้งมาผ่ากินเม็ดข้างใน..แต่กินมากไม่ได้จะรู้สึกเลี่ยนๆ..และเมาหน่อยๆ..ประสบการณ์สมัยเป็นหนุ่มชนบทนะครับ..อิอิอิ...
ไม่แน่ใจระหว่างต้นอินทผาลัมของคุณนุสิตา..หรือต้นระกำ..ที่ฝังลืมในป่าสงวนเล็กๆนี้..และไม่ทำอะไรทั้งนั้นครับ.ดูอย่างเดียว..ปล่อยให้ผจญชะตากรรมเอาเอง..ถ้าปรับตัวได้ก็รอด..หรือไม่ก็เดี้ยงถ้าไม่สามารถปรับตัวได้..อยู่สวนผมต้องเข้มแข็ง..โฮะๆๆๆๆฮิ้วววววว...
นี่คือตัวอย่างที่มีการปรับตัวได้..ต้นแก้วมังกรที่ฝังเอาไว้ตามโคนต้นไม้เจริญเติบโตได้แม้จะไม่สวยมากก็ถือว่าน่าจะรอด..ส่วนจะออกผลหรือไม่..แหะๆๆ.คงอีกนานถึงนานมากผมว่า..
สัปรดในสวนที่รอดแล้งมาได้..กล้วยที่เริ่มออกปลี.และผล..
ตอนเที่ยงพี่ชายลงกางข่ายดักปลา.ครั้งแรกได้ปลาจีนตัวประมาณ 1 กิโลกรัม 2 ตัว..แต่พี่สาวอยากกินปลาตะเพียนมากกว่าเลยปล่อยปลาจีน..ดักปลาตะเพียนแทน..ได้มาตัวเดียวเพราะปลาตัวโตกว่าข่ายที่กางข่ายโดนปลาสะบัดจนขาด..ปลาตัวเดียวกินกัน 4 คน..โชคดีที่มีน้ำพริกอยู่ไม่งั้น..ได้กินข้าวเปล่าแน่ๆ..นี่แหละน่าเขาบอกว่า.."อย่าหวังปลาตัวต่อไป..เพราะอนาคตยังมาไม่ถึง."..ฮ่าๆๆๆฮิ้วววว..
พืชพันธุ์..และสมาชิกในสวน..ซึ่งก็แน่นอนครับ..ไม่รู้จักชื่อเหมือนเดิม..รู้แต่ว่าเป็นตัวหนอน..กับดอกของพืช..แหะๆๆ..
และอีกหนึ่งบทบาทในชีวิต..เริ่มต้นปีงบประมาณ.เราก็เริ่มประชุมวางแผนการทำงาน..เป็นไงครับพี่น้องหน้าตาพอจะใกล้เคียงคำว่า."นักวิชาการ".หรือว่าเหมือน."ชาวนา.ชาวสวน".มากกว่า..
ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..และบ้านสวนพอเพียงของเรา..ลำใย..
- บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว
- อ่าน 6779 ครั้ง
ความเห็น
สมจิต
22 ตุลาคม, 2012 - 08:51
Permalink
Re: ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
บ่แหม่นต้นอินทผาลัมเด้อ อินทผาลัม ตอนเป็นเด็กมีใบเดียวยาวๆตั้ว
penthai
22 ตุลาคม, 2012 - 09:20
Permalink
Re: ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
มีความสุขกับสิ่งที่ทำ ก็สุขใจแล้วครับ:cheer3:
สวนเพชร
22 ตุลาคม, 2012 - 09:51
Permalink
Re: ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
สู้ สู้ ค่ะ
JaPee
22 ตุลาคม, 2012 - 10:14
Permalink
Re: ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
ผมว่าเหมือนทั่งสองแบบ ครับ หน้าตาเหมือนนักวิชาการ (ออกจะหล่อดี) แต่ผิวเหมือนชาวนากับชาวสวน ครับ 5555 ผสมกันแล้ว ก็จะเป็น " นักวิชาการกับชาวนา "
ไม่ใช่ งูเห่ากับชาวนา นะขอรับ
แดง อุบล
22 ตุลาคม, 2012 - 14:22
Permalink
Re: ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
ข้าวในนาเอื้อย ปีนี่งามหลาย ถ่าฝนบ่ลงมาผ่า คือสิได้ข้าวหลายอยู่ดอก :bye:
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
penthai
23 ตุลาคม, 2012 - 07:24
Permalink
Re: ข้าคือ..ชาวนา..ชาวสวน..(แม้จะสมัครเล่นก็เหอะ)..
คงไม่สมัครเล่นนะครับคุณลำใย ดูท่าเกี่ยวข้าวแล้วยิ้มสบายใจนะครับ :cheer3:
หน้า