หิว แค่กินก็อิ่ม แต่ถ้าอยาก จะไม่มีวันพอ

               บ่อยครั้งที่แดงถามอ้ายเวทย์ว่า เหนื่อยไหม ไหวไหม เกินกำลังเราหรือเปล่า เจ็บป่วยมาจะไม่คุ้มกันนะ ทำไมเราไม่หาใครสักคนที่ไว้ใจได้มากรีดยางแทน อ้ายเวทย์ได้แต่ยิ้ม ตอบสั้น ๆ แค่ว่า ไหวน่า คนอื่นยังทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้ มันก็จริง แต่คนอื่น ภาระความจำเป็นอาจจะมากกว่าเรานะ

           แดงกับอ้ายเวทย์  มีภาระหนี้สินเรื่องผ่อนรถบ้าง แต่ก็ยังพอไปได้ ไม่จำเป็นต้องทำงานหนักขนาดนี้ก็ได้ อย่าให้ความอยาก กลายมาเป็นความโลภ หิว แค่กินก็อิ่ม แต่ถ้าอยาก จะไม่มีวันพอ ในที่สุดอ้ายเวทย์ก็ยอมฟัง จะหาคนที่ไว้ใจได้มากรีด อาจจะแบ่งให้กรีดครึ่งนึง แต่ถ้าคนกรีดมีรายได้น้อยเกินไป ก็อาจจะให้กรีดทั้งหมด ทุกอย่างต้องพิจารณา คิดให้รอบคอบ ค่อยเป็นค่อยไป

          ความสุขในสวนอีกอย่าง คือหมาสามตัว ช่วงบ่าย ๆ พ่อเวทย์ชอบอาบน้ำให้เด็ก ๆ ทุกตัวชอบอาบน้ำมาก แค่เรียกก็จะวิ่งมาเข้าคิว จะยืนนิ่งโดยไม่ต้องจับ อาบได้นานเท่าที่เราต้องการ

           เจ้ามะม่วงหรือเจ้าอ้วนดำ จะอ้อนขอเล่นกับพี่ลูกหมีทุกวัน ด้วยช่วงวัยที่ต่างกัน ทำให้พี่ลูกหมีหงุดหงิดน้อง ไม่ค่อยจะอยากเล่นด้วย

        แต่น้องสองตัวก็จะตามตลอด ไปไหนก็ตามไปด้วย

           พี่ไม่ยอมเล่นด้วย ไปทำงานกับพ่อดีกว่า

                      อยู่กับพ่อสบายไปทุกอย่าง

       พ่อเวทย์มีเวลาจะตัดหญ้า ตัดจนโล่งเตียน ไมยราพจัดการให้เรียบ   ไม่ใช่ว่าห่วงหนามไมยราพจะทิ่มเมีย แต่บอกว่า ห่วงลูก ๆสามตัวไม่ได้ใส่รองเท้า

              งานประจำของแม่หมูแดง คือเก็บพริก

          เรื่องหาคนมากรีดยางในสวน ตอนนี้คุยกันว่าจะลองหาคนกรีดแถวบ้านก่อน เอาแบบไม่ต้องมาอยู่ประจำในสวน   

                                              โปรดติดตามตอนต่อไป...............