เมนูเช้า 7 เม.ย. 56 ?

หมวดหมู่ของบล็อก: 

         เมื่อวาน 6 เม.ย. 56

     ไปหาซื้อของที่ตลาดไท ... ได้ของต้องประสงค์ ครบถ้วน...

     ขณะ เดินกลับไปที่จอดรถ ... สายตาพลัน กระทบกับสิ่งที่ นอกบัญชีประสงค์ซื้อ ...

     ตัณหามาแรง ... ชำแรกแทรกเข้าช่องปาก ที่ยังมิได้เปิดอ้าถ้ารับแม้แต่น้อย ... แต่รสปรุงโดยสัญญา ... หอมซาบซ่า ... ชิวหาทาท่วม ด้วยน้ำลาย ...

         สาวเท้า ... เข้าไปหา ... ยื่นมือคว้า มาจำนวนที่พึงใจ ... นี่ครับ

 

 

 

 

     “ไข่อัศวอาชาไนย” หรือ “ไข่กาฬ” ... อ๊ะ ๆ ... ท่านคงสงกาว่า ใช่ “ไข่เยี่ยวม้า” ... รึเปล่าวะ ?

     ก็ใช่นะดิ ... แต่ใช้สำนวนแบบ ‘คนบ้า’ หรือ ‘ใกล้บ้า’ ... มาเล่าขาน ...

 

 

 

 

 

 

 

 

    เช้าวันนี้ (7 เม.ย. 56) ... ล้าง ... ต้ม ... ใครชอบไข่แดง เยิ้ม ๆ ไม่ต้มก็ได้ ... แต่ข้าพเจ้าไม่ชอบแบบ เละ ๆ

    เลยเอาลงต้ม ประมาณ 4 นาที (ประมาณต้มไข่แบบยางมะตูม น่ะ) ... แล้วปอก

 

 

 

 

 

 

 

     เอากันง่าย ๆ ... ให้ทันใจ ‘เฒ่าตะกละ’ ...

     เตรียม น้ำยำ & เครื่องปรุง ... ชอบอะไร ใส่สิ่งนั้น ... มีอะไร ใส่เท่าที่มี

    มะนาว + ซีอิ้วขาว + เกลือป่น + น้ำตาล รสที่ชอบ ... ตามด้วยหอมใหญ่ และพริกขี้หนู ...

             คลุกเข้ากัน

 

 

 

 

 

 

 

      ไข่ที่ปอก ... ผ่า 4 ชิ้น

    วางลงไป ... จะประคอง หรือ โยนตามชอบ ... แต่ถ้าโยน ระวังจะหลุดออกนอกจาน

     เสริมสวยด้วย พริกขี้หนู และ มะนาว ไม่มีใบไม้กลิ่นหอม ก็ไม่ต้องใส่

 

 

 

 

          อ๊ะ ... เสร็จแล้ว ...

     ทานด้วยกันไหมล่ะ ... เอาข้าวมาเองนะ ... ที่บ้านหม้อใบเล็ก อยู่กันหลาย ... เดี๋ยวไม่พอจะเสียอารมณ์

อะไร ๆ ก็ไม่นากลัว เท่า “อารมณ์” ... ไม่ว่าจะ ชัง หรือ ชอบ

ความเห็น

เข้าบ้านนี้แล้ว หิวทันทีเลยคะ ช่วยโยนไข่สีดําๆมาทาง ออสซี่หน่อยคะ ไม่เคยกล้ากินซักที

   หากไม่กล้ากิน ส่งไปจะเสียขอเสียดายครับ

เวลา..ไปกินโต๊ะจีน...นานๆเจอไข่อร่อยๆสักครั้ง  ชอบมากๆ  แต่ที่เจอส่วนใหญ่  ไม่อร่อย...

   ตอนซื้อ กะเสี่ยงเอาครับป้า …

      แต่ไม่ผิดหวังครับ … ต้มแล้ว ไขขาว … ใสล่อใจเลยครับ

ลองทำเมนูผัดกระเพราไข่เยี่ยวม้าดูนะค่ะ อร่อยมากขอบอก

  ตอนแรกว่าอิผัดเหมือนกัน ครับ แต่รถกับข้าวยังไม่มา .… 

   ทนเนือยไม่ไหว ยำมันซะเลย

อะไร ๆ ก็ไม่นากลัว เท่า “อารมณ์” ... ไม่ว่าจะ ชัง หรือ ชอบ

ชอบประโยคนี้ค่ะ

  ครับ ไม่ว่า ชัง หรือ ชอบ ไม่น่ารักทั้งคู่แหละครับ

ในบ้านเดียวกัน  ป้ายาชอบ  ลุงพงษ์ชัง  ประสาอะไรกับสังคมรอบข้าง  ต่างจิตต่างใจค่ะ

          "อนิจฺจา วต สงฺขารา"

    สิ่งเดียว ... โดยคนเดียว คนเดิม ... มีชอบ ... มีชัง แหละครับ

      ผลสุก ของ ทั้ง ชอบ และ ชัง ... คือ "ทุกข์"

           แล้วป้าว่า มันน่ารักไหม ? ล่ะ ...

    ต้องพยายาม "ดับ"  แหละครับ

หน้า