เนื่องในวันเกิดเวบครบรอบปีที่ 5

หมวดหมู่ของบล็อก: 

      เมื่อ 14 ตุลาคม 2551 ได้มีเวบที่ชื่อ www.bansuanporpeang.com เกิดขึ้น ณ ตอนนั้นก็ไม่ได้เจาะจงว่าจะต้องตรงกับวันที่ 14 ตุลาคม  คือพอคิดจะทำก็ทำเลย เพียงแต่จำได้ว่าว่าปีนั้น ตรงกับวันออกพรรษา ก่อนที่จะทำเวบบ้านสวนพอเพียงผมเขียนบล็อกอยู่ที่ gotoknow.org ส่วนตัวก็มีความสามารถในการทำเวบอยู่ ก็เลยคิดว่าทำเวบเองดีกว่า  ช่วงแรกๆ ที่เขียนบล็อกส่วนใหญ่ก็เล่าเรื่องส่วนตัวที่ลาออกจากงานมาทำสวน ตอนนั้นมีคนเยี่ยมชมวันละประมาณ 80 คนก็ดีใจแล้ว

   ต่อมาก็คนรู้จักเวบบ้านสวนพอเพียงมากขึ้น สมาชิกมากขึ้น คนเยี่ยมชมมากขึ้น แต่สิ่งที่ผมย้ำเสมอคือ คนจะเยี่ยมชมเวบมากแค่ไหน ผมก็จะไม่ได้เอาเวบมาหาผลประโยชน์ทางธุรกินแน่นอน สมาชิกเข้ามาเยี่ยมชมแล้วก็ต้องได้ความสบายใจกลับไป ไม่มีการขัดแย้งกันอย่างรุนแรง หากมีก็ต้องจัดการกันไป

   จนปัจจุบันนี้ก็อย่างที่เห็นครับ สมาชิกมาเยี่ยมชมกันสม่ำเสมอ ไม่จำเป็นต้องมากมายเหมือนเวบดังๆ ขอเพียงแต่สมาชิกรักใคร่กลมเกลียวกัน แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง ดังคำขวัญของเวบในกลุ่มเล็กๆ นี้ก็พอแล้วครับ

    จากกิจกรรมในงานวันเกิดเวบ จะให้สมาชิกที่มางานทุกคนออกมาพูดว่า ตัวเองได้พลัดหลงเข้ามาในเวบบ้านสวนพอเพียงได้อย่างไร เข้ามาแล้วรู้สึกอย่างไร ประทับใจอะไรบ้าง สมาชิกที่ไม่ได้มาร่วมก็เชิญแสดงความรู้สึกโดยการแสดงความคิดเห็นในบล็อกนี้ได้ครับ เชิญครับ

 

 

ความเห็น

สำหรับผมไม่ได้ผลัดหลงแต่ตั้งใจเข้ามาเพื่อหาความรู้จากสมช.ที่มีประสบการณ์จริงหลายๆท่าน ได้ความรู้ยิ่งกว่าตำราเรียน ที่สำคัญที่หาไม่ได้อีกแล้วคือความจริงใจต่อกันและกันระหว่างสมช.ด้วยกัน แม้ไม่เคยพบตัวตนเพียงแต่คุยทางสื่อแต่มีความจริงใจไว้ใจกันและกันได้ ผมซึ้งจริงๆครับ ขอบคุณน้องโสทรและท่านสมช.อื่นๆอีกหลายท่านที่ไม่ได้เอ่ยชื่อที่เป็นผู้อยู่เบื้องหลังในการทำเวบนี้ขึ้นมาจนสำเร็จมาอยู่จนทุกวันนี้ ช่วงหลังๆผมไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาพูดคุยกับสมช.ในเวบเนื่องจากหน้าที่การงานที่ทำอยู่ประจำบังคับเวลา เพียงแต่เปิดดูความเคลื่อนไหวตลอด และยังคงสภาพสมช.ในเวบนี้เหมือนเดิม

สวัสดีครับทุกท่าน

บอกกันตรงๆว่าไม่ได้หลงเข้ามา ตัวตนเป็นคนชอบผักบ้าน ผักป่า อยู่กับย่าปลูกพืชไร่ ไล่นกมากินข้าวไร่ตั้งแต่เด็ก สมัยก่อนมีป่ามากมาย พืชผักป่ามีหลายชนิด เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงจากการทำลายป่าเพื่อปลูกยางพาราปีแล้วปีเล่าของชาวสวน หวนให้คิดสักวันคงหมดแน่ เริ่มจับย่านางมาปลูก(ต้นที่เคยนำมาให้ชมตอนนี้อายุเกือบ๓๐ปี) เฟิร์นตีนนกยูง ตาเป็ดตาไก่ ผักหวานป่าชนิดที่เรียกว่าชุมไกร กะพ้อ ฯลฯ สมัยนั้นมีคำถามตามมามากมาย มีเยอะในป่าปลูกทำไม? กะพ้อปลูกไว้ก็รก ยอดย่านางไปหาเอาสักประเดี๋ยวก็ได้ ผมทำงานประจำ ไปเช้าเย็นกลับ ไม่มีเวลาไปหากินได้เหมือนชาวบ้านเขา ขอเอามาตั้งไว้ใกล้ตัวดีกว่า หามาปลูกตามที่หาได้ ออกมาก็ได้กิน พร้อมทำสวนผสมไปด้วย วันแล้วคืนเล่าความหลากหลายในพืชพรรณที่มีอยู่ ก็มีลูกหลานขยายพันธุ์เพิ่มมาเรื่อย ประจวบกับตอนนั้นเริ่มสนใจค้นหาชื่อพืชผักต่างๆในอินเทอร์เน็ตจึงมาพบกับเวบบ้านสวนพอเพียง ที่มีการแบ่งปันแก่เพื่อนสมาชิก จึงไม่ลังเลเลยที่จะเข้ามาร่วมเป็นสมาชิก ของบ้านหลังนี้ อย่างน้อยสิ่งที่มีอยู่นอกจากประโยชน์แก่ตนเองแล้ว ก็ยังให้ประโยชน์แก่เพื่อนสมาชิกได้ด้วย

เข้ามาแล้ว ได้แจก ได้แบ่งปัน สบายใจ

ประทับใจ ที่พี่น้องบ้านสวนมีน้ำใจดี ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แม้ไม่เคยเห็นหน้า

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

สวัสดีค่ะ ท่านผู้ใหญ่ ประธานแจ้ว ตลอดถึงพี่น้องบ้านสวนทุกๆท่าน

 ต้องขอบคุณท่านผู้ใหญ่ที่เปิดโอกาสให้ได้เรียนรู้กับความพอเพียง แบ่งปันเนื้อที่ให้เพื่อนสมาชิก ได้แบ่งปันความรู้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ค่ะ

  ป้าเหนือไม่ได้พลัดหลงเข้ามา แต่ด้วยใจรักพืชผักสวนครัว รักธรรมชาติ รักป่า จึงแสวงหาความสุขด้วยสิ่งเหล่านี้ 

  คิดถึงบ้านสวนและเพื่อนสมาชิกทุกท่านเสมอค่ะ

  ขอให้เวปบ้านสวนและท่านผู้ใหญ่ และเพื่อนร่วมงานจงเจริญก้าวๆ ไป ตลอดกาลLaughing

 

 

 

ยินดีและดีใจมากที่ได้เป็นสมาชิกของบ้านนี้ ได้รับสิ่งดีๆหลายอย่างจากที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นมิตรภาพ น้ำใจ  คำแนะนำ หรือความรู้ต่างๆที่แต่ละคนนำเสนอผ่านบล็อก ด้วยความเต็มใจ ซึ่งต้องขอขอบคุณไว้ด้วย และที่สำคัญที่สุดก็ต้องขอบคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับท่านผู้ใหญ่โสธร ที่ทำให้บ้านนี้เกิดขึ้นมา และทุกท่านที่มีส่วนร่วมกันทำให้บ้านหลังนี้น่าอยู่ยิ่งขึ้น ป้าเองก็พึ่งเป็นสมาชิกใหม่ก็สัญญาว่าจะกระทำตนเป้นสมาชิกที่บ้านนี้ค่ะ วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดของบ้าน ขอให้ทุกท่านมีความสุขค่ะ (ขอบคุณ ภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ)


 


 


 


 


 

ผมเข้ามาจาการหาความรู้เรื่องไผ่ตงลืมแล้ง จนเข้ามาเจอกิ่งไผ่ของผญ.แช่น้ำอยู่ในตุ่ม  นั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวต่างๆที่ตามมาอีกเพียบ เข้ามาอ่านๆ จนสมัครเป็นสมาชิกตอนนี้ก็ 3 ปี 2 เดือน ถ้าเป็นเด็กก็โตแล้ว 5555    เมื่อก่อนจะเขียนบล็อกบ่อยเพราะว่ามีเวลาแต่หลังจากออกจากงานมาก็ไม่ค่อยมีเวลาเขียนเลย ก็อาศัยบ้านเล็ก(fb)ที่พอจะเข้าไปทักทายสมาชิคอยู่บ้าง ประทับใจทุกอย่างที่เกิดในบ้านหลังนี้ ถ้าให้เล่าต้องเล่ากันยาว ^^ 

สวัสดีค่ะ ชื่อจันทร์เจ้า ค่ะ

พลัดหลงเข้ามา เพราะหาข้อมูลการทำเกษตรพอเพียง เพื่อจะไปทำที่ไร่บ้าง ก็ได้เจอการทำเตาเผาถ่าน แชมพู อะไรเยอะแยะมากมาย

จากที่ซุ่มๆ ซ่อนๆ ก็สมัครเป็นสมาชิก ณ. ตอนนี้ 3 ปี 10 เดือนแล้วค่ะ

 

 

 

 

อยากจะบอกว่า รักบ้านสวนพอเพียงมากที่สุด บ้านสวนไม่ได้ให้แค่ความรู้ทางการเกษตร ยังให้เรารู้จักต้นไม้ ใบหญ้าที่อยู่รอบๆตัวเรา ที่เราไม่รู้จัก แต่มารู้จักที่บ้านสวน

 

บ้านสวนให้เพื่อนดีๆ มากมาย ขอบคุณบ้านสวน ถ้าไม่เข้ามาเป็นลูกบ้านสวน จันทร์เจ้าคงไม่รู้จัก และ ได้เจอเพื่อนที่ดี จนถึงทุกวันนี้ เพื่อนส่วนใหญ่จากบ้านสวนทั้งหมดเลยค่ะ(ปรกติไม่มีใครคบน่ะ ^^)

 

ตื้นตัน พูดไม่ออกแล้วค่ะ รักบ้านสวนนะคะ ^^

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ไม่ได้พลัดหลง ตั้งใจเข้ามาเลยครับ มาดูข้อมูลดีๆ มา(รับ)แจกเมล็ดพันธ์ มาสั่งซื้อเสื้อ สติกเอกร์ เสียดาย เมื่อวันเสาร์ เข้างานไม่ถูก

ยินดีด้วยครับ

......................................

เพิ่งจะเริ่มต้น...ขอกำลังใจด้วยนะครับ

ไม่ได้พลัดหลงเข้ามาจ้า เพราะตั้งเจ้าเข้ามาหาความรู้จ้าพี่ๆ สมช. จ้า ก่อนที่จะเข้ามา ได้แวะมาอ่อนกระทู้ของพี่ๆ หลายรอบจ๊ะ จึงตัดสิดใจเข้ามาอยู่รวมชายคาดีกว่าจ้า เพราะว่านี้มีแต่ความจริงใจ และอบอุ่นจ้า

meenta28@hotmail.com
การมีน้ำใจ แบ่งปันเพื่อนมนุษย์ เป็นการทำบุญอีกทาง

เวปบ้านสวนให้ความรู้มากมาย อะไรที่เราไม่เข้าใจ อะไรที่เราไม่รู้จัก ที่นี่ทำให้ทุกอย่างกระจ่างแจ้ง ได้ความรู้ใหม่ๆ ตลอดเวลา ได้เพื่อนใหม่ ได้มิตรภาพที่ประทับใจมาก ปีนี้ได้เข้าร่วมงานวันเกิดเวปปีแรก แม้ร่างกายจะไม่เอื่ออำนวย แต่ไปกับใจจริงๆ ค่ะ แต่ก็ไม่ผิดหวังเลย สุขสนุกมาก แม้ช่วงหลังๆ บล็อกก็ไม่ค่อยได้เขียนแต่ติดตามอยู่ตลอดๆ สมช.คนแรกที่ได้พบ คือ ลุงพูนค่ะ ตอนนี้เอาต้นจิงจูฉ่ายไปให้ลุงพูน และล่าสุดไปวันเกิดเวป พบปะกันเพียบเลยค่ะ ปีหน้าคงได้พบปะกันอีกค่ะ ขอบคุณบ้านสวนเพียงที่ทำให้ได้รับมิตรภาพดีๆ มากมาย

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

หน้า