เนื่องในวันเกิดเวบครบรอบปีที่ 5

    หวัดดีครับทุก ๆ ท่าน วันเกิดเวปปีนี้ เสียดายและดายของเป็นอย่างมากครับที่ไปร่วมกิจกรรมไม่ได้ และก็ได้พยายามแล้วไปร่วมไม่ได้จริง ๆ ครับ ติดงานแต่ง ติดเลือกตั้งท้องถิ่น  ก็ขอให้ บ้านสวนฯ หลังนี้อยู่ยั้ง ยืนยงตลอดไปนะครับ คนหัวใจเดียวกันจะได้ร่วมกัน แบ่งปัน สร้างสรร และพอเพียงร่วมกัน ด้วยรักและเข้าใจซึ่งกัน

       ผมได้พลัดหลงเข้ามาที่บ้านสวนฯหลังนี้ ก็เพราะผลฟักข้าวครับ เป็นครั้งแรกที่ได้รู้จัก เลยติดตามเถามาเรื่อย ๆ เพื่อที่จะได้ทำความรู้จักให้ดียิ่ง ๆขึ้นครับ ตามมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาเจอต้นตอที่บ้านหลังนี้แหละครับ  " บ้านสวนพอเพียง " แค่ชื่อบ้านก็ถูกใจรู้สึกได้ว่าใช่เลยคล้ายกับนิสัยส่วนตัวเราเอง และพยายามเข้ามาบ้านหลังนี้ทุกวัน ขาดไม่ได้ สามเวลาหลังหรือก่อนอาหารต่อหนึ่งวันเป็นอย่างน้อย จากการที่ได้อ่านการแสดงความคิดของสมาชิกแต่ละท่าน ยิ่งถูกใจครับ สุภาพมีเหตุมีผล จึงได้สมัครเข้ามาเป็นลูกบ้านอย่างเต็มภาคภูมิครับ  " แบ่งปัน สร้างสรร พอเพียง " ดังสโลแกนที่โลโก้ บ้านสวนฯ จริง ๆ ครับผม

     ขอแสดงความยินดีเป็นอย่างยิ่งในวาระครบรอบปีที่ห้าของบ้านสวนพอเพียงครับผม.

ผมได้รู้จักกับผู้ใหญ่โสทรตั้งแต่ผู้ใหญ่ยังทำงานประจำอยู่ จนผู้ใหญ่ลาออกกลับมาอยู่บ้าน ต่อมาผู้ใหญ่ได้ทำ bansuanporpeang.com ก็ได้เข้าอ่านอย่างเดียวอยู่หลายเดือน จึงได้สมัครเป็นสมาชิก จนถึงวันนี้ ก็  4 ปี 3 เดือนแล้ว เข้ามาแล้วส่วนใหญ่จะเป็นผู้อ่านที่ดี ได้ความรู้ ได้รับรู้เรื่องราวดีๆ ได้มิตรภาพดีๆ จากสมาชิกแม้จะไม่เคยเห็นหน้ากัน  มีความอบอุ่น แบ่งปัน สร้างสรรค์ และพอเพียง  ให้ความช่วยเหลือกัน และเป็นสิ่งพิสูจน์ให้เห็นอีกอย่างหนึ่งว่า ยิ่งแบ่งปัน ก็ยิ่งมีมากขึ้นครับ 

เหมือนได้กลับบ้าน....จากกันไปนานมากแล้ว...แต่ก็ดีใจที่เรายังได้เป็นสมาชิกอยู่....ยินดีกับเวบบ้านสวนพอเพียง ยิ่งนานวันสมาชิกก็ยิ่งรักกัน เห็นความอบอุ่นในครอบครัว บ้านสวนพอเพียง แล้วตื้นตันค่ะ....

เขียนซ้ำอันนี้ลบไม่เป็นค่ะ ขออภัย

 พลัดหลงเข้ามาในเว็บนี้ได้เพราะ แม่ของหนูรักเองนี่ละค่ะ แม่ก็เป็นสมาชิกใช้ชื่อว่า Nataya รึไงนี่ละค่ะ(แม่ไม่เคยเขียนบล็อกเลยส่วนใหญ่จะเข้ามาอ่านยังเขียนบล็อกไม่เป็น) จากการบอกเล่าและชักจูงของแม่ก็เลยลองเข้ามาดูตอนนั้นยังติดเกมส์ FarmVille อยู่เลยค่ะ ส่วนตัวชอบ-รักต้นไม้อยู่แล้ว พอลองสมัครดูแรกๆก็ยังแว่บไปแว่บมา พอสักระยะแค่นั้นล่ะค่ะถึงขั้นเลิกเล่นเกมมาติดเว็บนี้แทน 555+  มีช่วงนึงที่เว็บล่มไปเกือบอาทิตย์ช่วงนั้นถึงขั้นกระวนกระวายเหมือนขาดอะไรในชีวิตไปเลยค่ะ ตั้งแต่นั้นก็ต้องเข้ามาบ้านนี้เป็นประจำทุกวันขาดได้บ้างเวลาเดินทางไป ตจว.ไม่มีเน็ต

ประทับใจอะไรบ้าง ก็คงเป็นมิตรภาพนี่ล่ะค่ะจากคนที่ไม่รู้จักเค้าเป็นใครมาจากไหนยอมรับว่าแรกๆก็คืออยากได้ของฟรีด้วย (เมล็ดพืชผักฯลฯ) ในใจก็คิดนะของฟรีไม่มีในโลกคือทุกอย่างต้องมีต้นทุนนะ เค้าจะแจก จะให้เราเหรอ พูดตรงๆตอนแรกก็ไม่กล้าขอค่ะแบบว่าเกรงใจรอดูเชิงไปก่อนพักใหญ่ อิอิ  สุดท้ายก็ได้มาค่ะ 555+ จนถึงตอนนี้ได้เลื่อนฐานะเป็นผู้ให้บ้างแล้วก็รู้สึกว่าเออมันได้ความรู้สึกอีกแบบนึงเลยไม่ลองไม่รู้เน๊อะ ถึงจะแค่น้อยนิด ก็จะยึดถือแนวทางนี้ "แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง" ต่อไปค่ะ

สุดท้าย ขอขอบคุณผู้ใหญ่บ้านใจดี รวมถึงกรรมการและลูกบ้านทุกคน ขอให้อยู่ยงคงกระพัน  อยู่กันไปนานๆ นะคะ

จำได้ว่าหลังจากมาทำงานที่เยอรมันได้ครบหนึ่งปี ในเดือนสิงหาคม 2554 ผมอยากหาความรู้เกี่ยวกับการใช้ชีวิตแบบพอเพียงจึงหาดูในกูเกิ้ล แล้วมาเจอเว็บบ้านสวนพอเพียงด้วยความบังเอิญ

หลังจากนั้นก็ได้เก็บความรู้จากบล็อกต่างๆ และสัมผัสได้ถึงความมีน้ำใจ เป็นกันเอง ถึงแม้จะไม่เคยเจอกันมาก่อนก็ตามครับ ได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นเจอกันก็หลายคนเหมือนดั่งคนคุ้นเคย ไปเห็นไปเจออะไรก็อยากเก็บภาพแล้วมาเล่าให้ฟัง จากที่ไม่ค่อยจะมีเพื่อนเพราะทำแต่งาน ได้รู้ได้เห็นประสพการณ์และความรู้หลากหลายจากเพื่อนสมาชิก ได้ตามไปเที่ยวผ่านบล็อกต่างๆด้วยครับ ได้รับการบ้านจากคุณครูหลายท่าน ถึงแม้จะไม่ค่อยได้อยู่ส่งการบ้านเลยก็ตามครับ ต้องขอบคุณผู้ใหญ่และบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้จริงๆครับ ผ่านมาไวมากผมก็เป็นสมาชิกครบ 2 ปี 1 เดือนแล้วครับ 

สุขสันต์วันเกิดค่ะ  ขอให้สมาชิกบ้านหลังน้อยๆของพวกเรามีความสุขกันทุกๆคนนะคะ ความอบอุ่นและมีน้ำใจของ สมช.ท่วมท้นเสมอ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ

ถ้าจะกล่าวถึงอุดมการณ์ และความคิด น่าจะยาว เอาง่ายๆ สั้นๆ เข้ามาเจอเว็บนี้ได้โดยบังเอิญ ตอนลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกแทนเมีย ว่างงาน และค้นหาข้อมูลเรื่องฟักข้าว เมื่อปี 2550 มีแนวคิดคล้ายๆ กันก็เลยลงทะเบียน เมื่อก่อนก็มีเขียนบล็กบ้าง แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้เขียน คลต้องรออีกสักพัก จะได้มาร่วมแชร์ประสบการณ์ที่ผ่านมา คงต้องใช้เวลาในการเล่าเรื่อง ไว้มีโอกาส จัดเต็ม เพื่อพี่น้องบ้านสวนพอเพียงครับ กับมิตรภาพที่ไร้ขอบเขต

สิ่งดีๆมีมากมายในบ้านสวนพอเพียง  3ปี9เดือน  ของการเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้  แลกเปลี่ยนเรียนรู้  จากที่เป็นคน  ปลูกอะไรก็ตาย  กลายมาเป็น  ใครอยากให้ปลูกอะไรก็ส่งมา  ฉันจะลอง  จนทุกวันนี้  บอกได้เลยว่า  ฉันประสบความสำเร็จในชีวิต  เพราะเวบบ้านสวนพอเพียง  การปลูกเพื่อ  กิน  แจก  แลก  ขาย  ทำให้ชีวิตดีขึ้นจริงๆ  ตอนนี้  ทั้งตระกูลของฉัน  รักเวบบ้านสวนพอเพียง  เพราะทำให้ชีวิตนี้มีความสุข 

สวัสดีครับ
จากคำชักชวนที่จะให้พูดว่าว่า ตัวเองได้พลัดหลงเข้ามาในเวบบ้านสวนพอเพียงได้อย่างไร เข้ามาแล้วรู้สึกอย่างไร ประทับใจอะไรบ้าง
ขอตอบอย่างนี้ครับ
ตัวเองได้พลัดหลงเข้ามาในเว็บบ้านสวนพอเพียงได้อย่างไร
ความจริงก็คือไม่ได้พลัดหลงเข้ามาหร็อกครับ แต่เป็นไปตามคำแนะนำของเพื่อนทางโทรศัพท์ เพื่อนบอกว่า คนอย่างมึงต้องชอบเว็บนี้แน่ (ขออภัยนะครับที่เขียนข้อความไม่สุภาพตามเพื่อน) ลุงก็เลยเข้ามาครับ มาเห็นรูปประจำตัว สมช.ท่านหนึ่ง หน้าตาคล้ายเพื่อนของลุง เขียนข้อความและถ้อยคำสำนวนโดยใช้อารมณ์อารมณ์ขัน(กวน)เหมือนเพื่อนคนนั้น นึกว่าเป็นเพื่อนของลุง ก็ตัดสินใจสมัครสมาชิกเลยครับ
เข้ามาแล้วรู้สึกอย่างไร
เข้ามาแล้วรู้สึกเย็นมากครับ เพราะสมัครเป็นสมาชิกได้ไม่กี่วัน น้ำท่วมกรุงเทพ ฯ ติดอยู่ที่บ้านพักไปไหนไม่ได้ นั่งดูน้ำจากที่สูง ตั้งแต่เช้ามืด ไปจนกระทั่งมืด ไฟดับ ไม่มีสัญญาณเน็ต ติดน้ำท่วมอยู่เดือนกว่า ออ นี่ตอบไม่ตรงกับคำถาม เข้ามาแล้วรู้สึกดีครับ คือเข้ามาแล้วไม่เสียเที่ยว ก็คือได้รับสิ่งดีดี ทั้งนามธรรมและรูปธรรม คือ ข้อมูล ความรู้ ข้อคิด และเมล็ดพันธุ์ รวมถึงภาพพืช ผัก ผลไม้
ประทับใจอะไรบ้าง
แหมถามซ่อกล่อก แซ่กแล่กจัง สิ่งที่ประทับใจคือ ความเป็นผู้นำของผู้ใหญ่โสทร และความมีน้ำใจ อัทยาศัยไมตรีของสมาชิกครับ
สิ่งที่อยากบอกบ้างก็คือ สิ่งที่ได้บอกบ่อย ๆ ว่า หากลุงเขียนข้อความ ถ้อยคำ สำนวน ตอนหนึ่งตอนใด ที่อ่านแล้วกระทบต่อความรู้สึกในทางลบต่อสมาชิก ลุงเริน ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ขอเรียนว่า ไม่มีเจตนาในทางลบ ไม่มีเจตนาร้ายหรือคิดในทางไม่ดีใด ๆ ทั้งสิ้นครับ คิดและนับถือสมาชิกทุกคนเสมือนญาติพี่น้องครับ
อีกอย่างก็คือ ไม่ค่อยถนัดเรื่องพบปะสมาชิก เนื่องจากเป็นคนขี้อายนิ
สวัสดีครับ