ปั่นจักรยานตามเก็บฝัน ตอนไม่หลง..ไม่รู้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

Half the fun of travel is the esthetic of lostness. – Ray Bradbury

ครึ่งหนึ่งของความสนุกสนานของการเดินทาง คือสุนทรียภาพที่งดงามของการหลงทาง

 

เช้านี้เราออกไปเดินชมเมืองเบอร์ฟอดร์  (Burford) กันแต่เช้า อ้อยหวานเลือกที่ไปชมโบสถ์ก่อน เพราะเมื่อคืนเดินผ่านมาแถวนี้ อยากแวะเข้าไปหรือเกิน แต่บรรยากาศมันวังเวงมากๆ เช้านี้ดูดีขึ้น

 

โบสถ์หลังอายุกว่า 700 ปี ทางเข้าโบสถ์มีหลุมฝังศพเรียงรายต้อนรับอย่างอบอุ่น

 

 

ที่นี่มีโลงหินเยอะมาก แต่ละโลงแกะสลักสวยงาม

 


ประตูด้านข้างโบสถ์

 


เช้าๆอย่างนี้ยังไม่มีรถจอดบัง ทำให้เห็นความงามของบ้านและร้านค้าเก่าแก่

 


แล้วเราก็กลับที่พัก ไปทานอาหารเช้า ที่อังกฤษส่วนมากค่าที่พักจะรวมอาหารเช้าไว้ด้วย อาหารเช้าแบบอังกฤษแท้จะครบชุดเต็มจานแบบนี้ เริ่มจากไข่ดาว เห็ดอบหรือทอด ถั่วอบซ้อส พุดดิ้งเลือด เบคอน ไส้กรอกสมุนไพร มะเขือเทศอบ และมันฝรั่งบดทอด ส่วนมากทุกแห่งจะมีเหมือนๆกัน แต่ไม่ครบชุดเต็มที่แบบนี้

นอกจากนั้นยังมีขนมปังปิ้ง และซีเรียลให้กินอีกด้วย อิ่มท้องไปจนถึงบ่าย 2-3 โมงเลย

นี่เป็นภาพเดียวที่อ้อยหวานได้ถ่ายรูปอาหารที่อังกฤษ อยากบอกว่าอาหารที่อังกฤษนี่  พอแถกได้ส่วนมากจะเป็นพวกชุบแป้งทอด แป้งหนาๆ มันๆ เลี่ยน จานขึ้นชื่อคือ ฟิส แอนด์ ชิป ( Fish and ship) ปลาชุบแป้งทอดกับมันฝรั่งทอด กินครั้งเดียวเลี่ยนไปหลายวัน เราเลยเลี่ยงไปทานอย่างอื่น เช่นอาหารจีน อินเดีย โมร็อกโก ซึ่งอร่อยกว่าเยอะ

 

 

เส้นทางวันนี้ขึ้นๆลงๆเป็นลูกคลื่น แต่เนินเขาก็ไม่สูงมาก

 


ออกจากเมืองเบอร์ฟอดร์  เริ่มต้นก็ต้องเข็นกันเลย ขึ้นเนินชันมากๆ

 


ผ่านบ้านทาวน์เฮ้าส์สวยๆ ปลูกต้นไม้ดอกไม้งดงาม

 

เก็บดอกไม้มาฝากเช่นเคย ดอกไม้ในวันนี้คือคลีมาทิส  (Clematis) เป็นไม้ดอกจำพวกเถา นิยมปลูกข้างรั้ว หรือกำแพงบ้าน มีหลายสายพันธ์และหลายสี

 

 

ออกจากเมืองมาหน่อยหนึ่ง เราก็ปั่นเลี้ยวเข้าถนนสายเล็กๆ ผ่านหมู่บ้านเล็กๆที่เงียบสงบ 2-3 หมู่บ้าน เมื่อเราจับจุดได้แล้วว่า เมืองท่องเที่ยวของอังกฤษจะมีคนและรถเยอะ เราจึงใช้เวลาอ้อยอิ่งกับหมู่บ้านสงบๆและวิวข้างเสียมากกว่า

 


บ้านหินเก่าๆมีให้ชมตลอดทาง

 

 

ถนนในชนบถหลายแห่งจะเป็นแบบนี้  ต้นไม้เขียวชอุ่มเหมือนอุโมงค์ ได้ยินเสียงนกร้องตลอดเวลา นกที่นี่เยอะจริงๆ

 


อุโมงค์ต้นไม้

 

 

เราเจอซากนกไก่ฟ้ากลางถนนนับได้เกือบ 10 ซากเกือบทุกวัน ที่เป็นๆก็มีให้เห็นมากมาย แต่ถ่ายรูปไม่ทัน ขอยืมรูปจากวิกิพีเดียมาให้ชมกัน วันก่อนๆก็สงสัยกันว่า ทำไมเจ้าไก่ฟ้าถึงได้มาพลีชีพอยู่บนถนน วันนี้ได้คำตอบ เพราะต้องเบรกหน้าคะมำหลายครั้ง น้องไก่ฟ้าชอบวิ่งข้ามถนนค่ะ

 


โผล่จากอุโมงค์ต้นไม้ก็มาเจอเนินหญ้าเขียวขจี

 


ไบเบอรี  (Bibury) หมู่บ้านเล็กๆ แต่ชื่อเสียงไม่เล็ก

 

 

สวยสมคำล่ำลือ

 

รถและรถทัวร์ญี่ปุ่นจอดกันเต็มข้างทาง เราแวะทานข้าวเที่ยงกันที่ร้านอาหารของฟาร์มปลาเทราท์ มีเมนูปลาเทราท์ให้เลือกหลายเมนู แต่ไม่ได้เข้าไปดูในฟาร์ม เพราะเขาคิดค่าเข้าชมคนละ 400 กว่าบาท

 


ระหว่างที่รออาหาร เราก็ศึกษาแผนที่กัน ต่อจากนี้ไปในแผนที่ที่อ้อยหวานเตรียมมา เราจะปั่นไปยังเมืองจุดหมายปลายทางของวันนี้บนทางหลวงสาย B ทางหลวงสาย B เส้นนี้เป็นทางสายเดียวที่แล่นตรงไปเมืองต่อไป

ดูจากปริมาณรถและรถทัวร์ที่จอดกันเต็มข้างทางแล้ว ไม่สนุกแน่ๆ ระหว่างทางหลวงสาย B เส้นนี้กับทางหลวงสาย A ที่วิ่งขนานทางใต้ มีถนนสายเล็กสายน้อยคดเคี้ยวไปมา ดูแล้วน่าหลงเอามากๆ แต่เราก็ตัดสินใจเลือกทางนั้น

แล้วก็หลงจนได้ เพราะไปสายไหนก็วนออกมาเจอกับสายใหญ่ไม่ A ก็ B บางครั้งก็เป็นทางตัน วกไปวนมา จนสุดท้ายเราก็ปั่นบนทางหลวงสาย A จนได้ แต่วันนี้ไม่เหมือนวันก่อน วันนี้เรามีประสบการณ์ปั่นบนทางหลวงมาแล้ว ทำให้มั่นใจกว่าก่อน เมื่อมั่นใจมือและใจก็สั่นน้อยกว่าเก่า ทำให้ 3 กิโลเมตร บนทางหลวงสาย A ของอังกฤษ ไม่เลวร้ายเท่าวันก่อน

 

 

มาถึงเมืองไซเรนเซสเตอร์ (Cirencester) เราก็เร่งรีบออกไปช็อปปิ้งก่อนที่ร้านค้าจะปิด อ้อยหวานได้เสื้อเจ็คเก็ตตัวใหม่แบบที่นักปั่นที่นี่เขาใส่กัน สีชมพูปนส้มแถมเรืองแสงเสียด้วย มีแถบสะท้อนแสงแวววาวแวบวับ แตะตา เพื่อเพิ่มความมั่นใจว่าคนขับรถจะเห็นเราแต่ไกล

 

โบสถ์ใหญ่ของเมืองยังเปิดอยู่ เลยได้เข้าไปชม

 

 

เล่นกับแสง

 

 


 

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องปั่นจักรยานตามเก็บฝันในตอนต่อไป

 

อ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนแรกๆได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27323

http://www.bansuanporpeang.com/node/27341

http://www.bansuanporpeang.com/node/27359

http://www.bansuanporpeang.com/node/27387

 

ติดตามอ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนต่อไปได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27428

http://www.bansuanporpeang.com/node/27439

http://www.bansuanporpeang.com/node/27447

http://www.bansuanporpeang.com/node/27460

http://www.bansuanporpeang.com/node/27471

http://www.bansuanporpeang.com/node/27481

http://www.bansuanporpeang.com/node/27493

 

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

 

 

 

 

ความเห็น

บ้านเมืองเขาเป็นระเบียบ  สวยงามแบบโบราณดีนะคะ  น่าอยู่ไหมคะ  ดูเป็นเมืองท่องเที่ยวมากกว่านะคะ  พี่ชอบบ้านที่ทำด้วยหิน  และก็สะพานหินดูเก่าดีค่ะ

บ้านเมืองของเขาสวยมากค่ะคุณจุ่ม หมู่บ้านหรือเมืองที่ไม่เป็นเมืองท่องเที่ยวจะน่าอยู่มากๆ

เมืองที่เป็นเมืองท่องเที่ยวนี่มีคนอาศัยอยู่นะค่ะ น่าเห็นใจจริง นักท่องเที่ยวเยอะ รถก็เยอะ

เห็นภาพโบสถ์แล้วนึกถึงภาพยนต์ฝรั่งค่ะบรื้ออ วังเวงจริงด้วย ปั่นผ่านไปดีกว่า เจอวิวสวยๆค่อยสดชื่น ขอบคุณค่ะคุณอ้อยหวาน

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

เหนื่อยมั้ยคะคุณอ้อยหวาน ภาพสวยงามมากๆทุกๆบล๊อกเลยติดตามมาตลอดนะค่ะ สุดยอดของนักออกกําลังกายเยี่ยมมากๆคะคุณอ้อยหวานขอชื่นชมจริงๆ

รูปสวยมาก  ยกเว้น  อาหาร รู้สึกว่าบ้านเราจะดูดีกว่าถ้าขึ้นชื่อว่าอาหารในโรงเแรม

แหมวิวสวยๆทั้งนั้นครับพี่อ้อยหวาน บรรยากาศดีๆแบบนี้ไปกี่ครั้งก็ยังไม่เบื่อเลยครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

บางครั้งรู้ว่าหลง ก็ต้องมาย้อนกันใหม่

ชนบทเขาน่าอยู่นะ บ้านก็แข็งแรง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

บ้านเราเก่าๆต้องรื้อทิ้งแต่บ้านเค้าเก่าแต่น่าชมที่สุดค่ะ สวยมากๆค่ะขอบคุณน้องอ้อยหวานที่เอารูปมาให้ชม

จะรอชมตอนต่อไปค่ะ หนูทำไมหลงไหลภาพเนินเขียว ๆ มีบ้านหลังเดียวนั่นจังเลย หนูอยากใช้ชีวิตอยู่สถานที่แบบนั้นเงียบ ๆ สงบจังเลยค่ะ ชอบบ้านเก่า ๆ ของบ้านเมืองเขามากเลยค่ะ 

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ชอบรูปแบบบ้าน บ้านเก่าๆแต่ดูน่าอยู่ น่าสบาย เป็นระเบียบ ถนนหนทางสะอาด