ปั่นจักรยานตามเก็บฝัน ตอน ปั่นขึ้นเขาไม่ได้..แต่เข็นขึ้นได้

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

 

อย่ารอให้ภูเขามาหาเรา..จงเดินไปหาภูเขา

- สุภาษิตจีน

 

หากภูเขา เปรียบดัง.. ความสุข

อย่ารอความสุข จงสร้างมัน

หากภูเขา เปรียบดัง..ความสำเร็จ

ลงมือกระทำ อย่ามัวแต่นอนฝัน

หากภูเขา เปรียบดัง..อุปสรรค

ก้าวไปข้างหน้า อย่าท้อถอย สักวันหนึ่งคงได้ไปยืนชมวิวบนภูเขา

ปั่นขึ้นเขาไม่ได้..แต่เข็นขึ้นเขาได้

 

หากภูเขา เปรียบดัง..สาวสวย หรือหนุ่มในดวงใจ

อย่ารอช้า เดี๋ยวใครอื่นจะคว้าไปครอบครอง

 

 

ทางจักรยานที่เราใช้ออกนอกเมืองเช้านี้ เรียบไปริมน้ำ เราจึงได้มาชมท่าน้ำของเมืองอีกครั้ง

คลังสินค้าเก่าแก่สมัยวิคตอเรีย บางหลังถูกดัดแปลงเป็นพิพิธภัณฑ์เส้นทางน้ำ มีทั้งพิพิธภัณฑ์เส้นทางน้ำ พิพิธภัณฑ์ทหารเรือ พิพิธภัณฑ์และอาคารขายของเก่า

 

 

ทางเข้าทางจักรยานที่นี่ เขาทำเครื่องกั้นไว้แคบมาก เพราะไม่ต้องการให้พาหนะอื่นๆมาใช้ทาง บางแห่งเราต้องถอดกระเป๋าออก ถึงจะผ่านไปได้

 


ทางจักรยานเช้านี้เต็มไปด้วยดอกไม้ริมทาง

 

 

ดอกไม้ริมทางของที่นี่ เทียนหิมาลัย หรือเทียนอินเดีย (Himalayan Balsam or Indian Balsam) ดอกเหมือนกับที่แคนนาดา แต่ต้นเตี้ยกว่ามาก ดูเทียนหิมาลัยของแคนนาดา ได้ที่นี่ http://www.bansuanporpeang.com/node/27214

อีกชื่อหนึ่งที่แสนหวานของเทียนหิมาลัย คือ จูบฉันบนดอย…Kiss-me-on-the-mountain….

 


สุดทางเรียบน้ำ เราก็ปั่นไปตามทางจักรยานสาย 45

เครือข่ายทางจักรยานแห่งชาติของอังกฤษ (The National Cycle Network) เป็นผลงานของมูลนิธิ Sustrans มูลนิธิเพื่อ การขนส่งที่ยั่งยืน มูลนิธิ Sustrans นี้ได้รับการสนับสนุนเงินค่าใช้จ่ายจากลอตเตอรี่แห่งชาติ

มูลนิธิ Sustrans ได้จัดทำเส้นทางที่สะดวกและปลอดภัยแก่จักรยาน เป็นเส้นทางทั้งหมด 21,000 กิโลเมตร ทั่วประเทศ ถึงแม้ว่า 70% ของเส้นทางจะอยู่บนถนนที่ต้องใช้ร่วมกับรถยนต์ แต่จะเป็นถนนที่เงียบสงบ มีรถน้อย

 

 

ทุกๆทางแยกมีป้ายกำกับ บอกทางชัดเจน

 


ทิวทัศน์ที่เห็นจนชินตา ในแถบนี้ แต่เป็นครั้งแรกที่เห็นแกะขนด่าง

 


เนินเขาเนินแรกของวัน รูปนี้ถ่ายเมื่อเข็นขึ้นมาถึงกลางเนิน ได้หยุดพักถ่ายรูปสักนิดก็ดีเหมือนกัน

 


วิวบนนี้ สวยสดใส ทำเอาหายเหนื่อยเลย ถึงแม้ท้องฟ้าไม่สดใส แต่เนินหญ้าของที่นี่เขียวสดใสจริงๆ อ้อยหวานขอตั้งชื่อว่า เขียวอังกฤษ

 


ปั่นมาสักหน่อยก็ถึงหมู่บ้านแรก มีอนุสรณ์สงคราม (war memorials) อยู่กลางหมู่บ้าน

 


หลายๆ หมู่บ้านแถบนี้ มีบ้านแบบครึ่งไม้ครึ่งปูน (half-timbered) ให้ชมมากมาย

 


อังกฤษในยุคกลาง มีป่าไม้โอ๊คอุดมสมบูรณ์มาก โอ๊คเป็นไม้ที่นิยมใช้เป็นโครงสร้างบ้านแบบนี้ โอ๊คเป็นไม้ที่ที่แข็งแรงและทนทาน จึงเป็นเหตุให้บ้านและอาคารแบบครึ่งตึกครึ่งไม้ของอังกฤษ มีอายุอยู่เป็นร้อยๆปี

 


บ้านแบบครึ่งไม้ครึ่งปูนนี้ (half-timbered) เขาใช้ไม้สร้างเป็นโครง จากนั้นก็ใช้วัสดุอุดช่องในโครงไม้ให้เต็ม วัสดุที่ใช้ต่างๆกัน ส่วนมากใช้กิ่งไม้ขนาดเล็ก นำมาขัดสานกัน แล้วโปะทับด้วยดินเหนียว จากนั้นโบกปูนปลาสเตอร์ทับด้านบนอีกที บางหลังอาจจะใช้หินหรืออิฐอุดช่องในโครงไม้กัน

 

 

วิธีสร้างแบบนี้ทำให้เห็นโครงไม้เป็นลวดลายสวยงาม

 


กำลังเพลิดเพลินเก็บรูปบ้าน ก็ต้องสะดุ้ง มีใครพ่นลมหายใจอุ่นๆใส่

เจ้านี่เอง แวะมาทักทาย

 

 

ถนนในวันนี้ แสนที่จะรื่นรมย์ ข้างหน้าคือโรงเลี้ยงสัตว์ในฤดูหนาว สร้างแบบครึ่งอิฐครึ่งไม้

มีช่องถ่ายเทอากาศอยู่หลายช่อง

 


ต้นแอ็ปเปิลข้างถนน กำลังสุกเต็มต้น ถึงแม้จะเป็นแอ็ปเปิลป่า ลูกเล็กๆ แต่กลิ่นหอมมาก

 

ของว่างของคนเดินทาง (โดยจักรยาน) สดจากต้น กัดดังกร๊อบ ทั้งหอมทั้งหวาน อาจจะมีรอยแมลงเจาะนิดหน่อย แต่นั่นคือสัญลักษณ์ของความปลอดภัย ไร้สารพิษ เราเก็บใส่กระเป๋า ไว้กินเล่นกันหลายลูก

 


เราแวะชมเมืองเล็กๆระหว่างทาง หอคอยประจำเมืองที่ดูแตกต่างจากที่ผ่านมา

 


ที่เมืองนี้มีบ้านแบบครึ่งไม้ครึ่งปูน (half-timbered) ให้ชมหลายหลัง

 


ในเมืองท่องเที่ยวแบบนี้ก็กลายเป็นโรงแรม ร้านอาหารหรือร้านค้าไปตามวิถี

 


ออกนอกเมืองมา เราก็เห็นจุดหมายปลายทางของวันนี้แต่ไกล

 


ใกล้เข้าไปอีกนิด

 


หลังจากนั้นก็ต้องลงเข็น ระยะแค่ 1 กิโลเมตร แต่ชันมากๆ ต้องเข็นและกดเบร็คมือไปด้วย ก็จักรยานหนักกระเป๋าแบบนี้ มีแต่จะย้อนกลับไปข้างล่างอยู่เรื่อยไป  

1 กิโลเมตรที่เข็น เหนื่อยกว่าปั่น 50 กิโลเสียอีก

 


โชคดีจัง!!! (หรือเปล่า) โรงแรมที่จองไว้ก็อยู่ตรงจุดสูงสุดของเมืองเสียด้วย เลยได้ชมวิวสวยๆ

 


เราเลือกไปชมสวนแทนชมการโบสถ์ ชมหมอกตอนบ่ายแก่ๆ พร้อมสูดอากาศอันบริสุทธิ์

 


ดอกไม้ปลายฤดูร้อน ไฮเดรนเยีย (hydrangea) แบบหนึ่ง ที่จริงจะต้องออกเสียง ไฮเดรนเจีย ไม่ใช่ เยียค่ะ

 


โคมญี่ปุ่นต้นนี้ สูงถึงเอว

 


และอีกหลายดอกที่ไม่ทราบชื่อ

เราไม่ได้เดินชมทั้งสวน เพราะฝนเริ่มลงเม็ดปรอยๆ อากาศก็เย็นลง

 

 

โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องปั่นจักรยานตามเก็บฝันในตอนต่อไป

 

อ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนแรกๆได้ที่นี่่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27323

http://www.bansuanporpeang.com/node/27341

http://www.bansuanporpeang.com/node/27359

http://www.bansuanporpeang.com/node/27387

http://www.bansuanporpeang.com/node/27405

http://www.bansuanporpeang.com/node/27428

http://www.bansuanporpeang.com/node/27439

http://www.bansuanporpeang.com/node/27447

http://www.bansuanporpeang.com/node/27460

http://www.bansuanporpeang.com/node/27471

 

ติดตามอ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝันที่อังกฤษตอนต่อไปได้ที่นี่ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/27493

 

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

 

 

ความเห็น

น่าอิจฉา ปนน่าส่งสารก็อีตอนอ่านถึงต้องเข็นจักรยานนี้และ มีภาพประกอบด้วยก็ดีนะคะ เข็น 1 กม.คงเหนื่อยเหมือนเดิน10 กม.นะคะ

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

ภาพตอนเข็นจักรยาน จะถ่ายรูปยังใด เดี๋ยวลงไปกองกันเชิงเขา เขาทำถนนได้ชันมากๆ ขอบอก

บรรยากาศดูเงียบสงบ ผู้คนไปอยู่ไหนกันหมดเนี้ย  แต่สวยจับใจ 

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

อ้อยหวานชอบหลบคนค่ะ ถ้าคนเยอะๆรูปก็ไม่สวยนะ

ดีจัง...ทุกๆทางแยกมีป้ายกำกับ บอกทางชัดเจน

บ้านเราต้องไปกับปาก แบบหอย

 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ไปกับปากก็ไม่แย่นะคะ ถ้าพูดภาษาเดียวกัน ไม่อย่างนั้นต้องใช้ทั้งปากทั้งมือ

เมืองนี้ดูสวยงามเงียบสงบไปอีกแบบนึง แอ็บเปิลน่าทานจังค่ะ นึกภาพตามเลยหวานกรอบLaughing

เมืองนี้ สว ที่นี้นิยมมากเห็นเดินอยู่เกลื่อน ทั้งๆที่เดินลำบากมาก เป็นเมืองที่มีน้ำแร่ธรรมชาติค่ะ แต่ไม่ได้ขึ้นไปชม

ภาพสวยๆ ทั้งนั้น อยากเห็นมุมอื่นบ้างที่คิดว่าแย่ครับ อยากรู้สิ่งแวดล้อมโดยรวมครับว่าเป็นยังไง Laughing

มุมที่คิดว่าแย่ ก็ที่เคยบ่นไว้ในตอนแรกๆ เช่นรถเยอะ ถนนไม่มีไหล่ทาง...แต่พอปรับความคิดใหม่ก็ O.K. นะ

หน้า