ซี๊ด ซ๊าด ... เมนูหัวใจยักษ์ ...

ขออภัย ! ... แก้ Link ให้แล้ว ครับ

           กาลครั้งหนึ่ง ... ไม่น้าน ... ไม่นาน ...

     ก็เมื่อ สี่ – ห้า วัน มานี่เอง ... ทีได้นำ เศษอาหารซึ่งเหลือมาจากร้าน ขึ้นประจานวิธีทำ “ต้มเปอะ” ดูเนื้อหาประจานได้ตรงนี้

       แล้วจากการทำ ต้มเปอะ ในวันนั้น ... ก็มีเศษอาหาร เหลืออีกแล้ว ครับท่าน

     จะทิ้งรึ ... ก็ซ่อนเสียดายไว้ในทรวง ... แม้ไม่ถึงขั้นหวง แต่ ก็ ... ติดรส ติดกลิ่น ... เขาน่ะ

มัน คือ ... เอ ... ? ไม่ใช่ "มัน" นี่หว่า ! ... เอาเป็นว่า

สิ่งนั้น คือ ... “หัวใจยักษ์” ! ... ! ... !

     สิ่งหนึ่ง ... ที่จัดหามาร่วมสามัคคี ต้มเปอะ ในวันนั้น คือ ... ‘ส่วนสีขาว ๆ ข้างในหัวใจยักษ์’ … จึงต้อง ลอก ปอก เถือ ... เนื้อสีแดงด้านนอก ออก ... ว่าจะทิ้ง แล้วเชียว ... แต่เสียดาย ของดี ๆ สีสวย ... กลิ่นหอม ... ผัดแล้ว เคี้ยว กรุบเหงือกดีนักแล (แก่แล้ว ฟันบางส่วนลางาน) ...

     แต่วันนั้น ... มีต้มเปอะ ... จะจัด Menu “หัวใจยักษ์ผัด” อีกอย่าง ก็สงสาร “รัดดวง” (กิเลส) ... ว่าจะงง ... ยุ่งยากเลือก ...

            จึ่ง ปอก ล้าง พักสะเด็ดน้ำ ... แล้วผลักดันให้มุดเข้าไปพักผ่อน นอน ในถุง เป็นการชั่วคราว ... นำไปยัดเยียดหน้าที่ดูแล ให้กะตู้เย็น ตามเคย

            นี่ไง ... เห็นยัง ... ! ! !

      ใช่ ... ก็หัวปลีนั่นแหละ ...

    แล้วมันคล้ายหัวใจยักษ์ ไหมละ ? ... ถึงจะไม่เคยเห็นก็เหอะ ...

    แกล้งลืม “เกสปุตตสูตร” เสียสักครู่... พอจะอนุมาน เอาจากรูปพรรณสัณฐาน ได้กระมัง

      วันนี้ ... นำออกมาผัด ... แล้วก็ออกมาหน้าตา อ้อ ... ไม่มีหน้าตานี่หน่า ... เปลี่ยนเป็น รูปลักษณ์ ก็ได้

     อย่างนี้ ครับ ... !

    วิธีการ ที่เคยนำเสนอไว้

      คลิ๊กกลับไปดููได้จากตรงนี  ครับ

     หากท่านมีคำถามว่า อร่อยไหม ?

     ข้าพเจ้า ก็ยืนยันให้กับตัวข้าพเจ้าเองได้ ว่า “อร่อย” ... แต่

     สำหรับท่าน  ... มิกล้า ... ด้วยว่า ... “รัดดวง ใคร ... ก็ รัดดวงคนนั้น” ครับ

     แค่นำเสนอไว้เป็นทางเลือก ในอันจะไม่ทิ้งวัสดุ ที่พอจะยังประโยชน์อยู่บ้าง ให้สูญเปล่า ... ไว้ให้พิจารณา อีกด้านหนึ่ง นะครับ

สนใจ ... อยากให้เป็นปัจจัตตัง ... ก็ ...

เอาเป็นว่า ยึดตาม ... “เกสปุตตสูตร” ก็ละกันนะครับ

หวัดดี ครับ