คิดถึงนะ...มะค่าโมง
หมวดหมู่ของบล็อก:
Keywords:
คิดถึงนะ...มะค่าโมง
หลายเดือนที่ห่างหายจากเมล็ดมะค่าโมง เพราะติดกระบวนการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง
ชีวิตคนเมือง เมล็ดมะค่าหาไม่ได้ง่าย เลยกินอย่างประหยัด กินๆหยุดๆ
แต่ยังคงเห็นประโยชน์จากเมล็ดมะค่าโมง...เมล็ดถั่วยืนต้นอายุยาว...
http://www.bansuanporpeang.com/node/7529
เพื่อน...ที่เป็นทั้งเพื่อนและญาติ ส่งเมล็ดมะค่ามาให้มาก คราวนี้น่าจะกินได้เป็นปี
1. ทยอยเพาะเมล็ดในกระถางทราย
2. ผ่านไปเจ็ดวันมะค่าที่เพาะเริ่มงอกสิบห้าเมล็ดจากร้อยที่เพาะ
3. ต้มน้ำเดือดสามเที่ยว เพื่อนบอกไว้เพื่อกำจัดพิษในเมล็ดดิบ ต้มเดือดแล้วเปลี่ยนน้ำใหม่สามครั้ง
4. น้ำเกลือยี่สิบเปอร์เซ็นต์เย็นแล้วแช่ท่วมข้ามคืน
5. ขูดฝอย
6. ได้มาหนึ่งจานพูน
คำเตือน คือ****ไม่ควรกินเกินมื้อละครึ่งถึงหนึ่งเมล็ดสำหรับผู้ยังไม่เคยกิน เพราะอาจจะยังไม่มีน้ำย่อยย่อยเมล็ดมะค่าได้มากพอ ทำให้เกิดอาการท้องอืด แน่นมาก
7. แบ่งทำแหนม จากมุมล่างซ้ายของภาพเป็นมะค่าโมงขูดฝอยสามช้อนโต๊ะ กระเทียม ข้าวสวยกล้องหลากสายพันธุ์ มุมซ้ายบนโปรตีนถั่วเพาะงอกหลากชนิดนึ่งปรุงสมุนไพร ขิงข่า ตะไคร้ ซอยละเอียด งาเพาะงอกและมะพร้าว (ชนิดนี้ซื้อสำเร็จ) เกลือและพริกขี้หนูบุบ

8. เคล้าเข้าด้วยกัน ผ้าขาวบางคลุม ทิ้งไว้หนึ่งถึงสองชั่วโมง

9. บรรจุลงถุง มัดให้แน่น อย่าให้มีลมแทรก สามวันเปรี้ยว

10. มะค่าขูดฝอยส่วนที่เหลือ ถนอมไว้ด้วยการตากแดดให้แห้ง
(ก่อนนำมาปรุงอาหารแช่น้ำหรือต้มให้นิ่มก่อน)
ขอลงท้ายด้วย...'คิดถึงนะ...มะค่าโมง'
ขอบคุณเพื่อนที่เป็นทั้งเพื่อน...ญาติ...และครูคนหนึ่ง ในเรื่องอาหารเพื่อสุขภาพ
...ขอบคุณทุกเหตุปัจจัยให้เป็นบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้...
- บล็อกของ สายพิน
- อ่าน 20217 ครั้ง
ความเห็น
nipa
14 มิถุนายน, 2014 - 14:25
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
เข้ามาพอดีขอชิมแหนมเป็นคนแรกเลยนะคะ คุณสายพิน น่าทานมากค่ะ
สายพิน
14 มิถุนายน, 2014 - 15:59
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
แหนมยังไม่เปรี้ยวค่ะคุณนิภา แต่ชิมได้ค่ะ ออกเค็ม ไม่ค่อยเผ็ด ถ้าคุณนิภาทำแหนม ใช้เห็ดหลายๆอย่างลวกพอสุกแล้วขึ้นจากน้ำใส่กระชอนสะเด็ดน้ำไว้ พอเย็นใช้แทนถั่วและมะค่่าได้ค่ะ เพื่อนบอกไว้ว่าทำแหนมต้องหนักกระเทียมเข้าไว้ค่ะ
เอฺ...มะพร้าวห้าวขายสวนหรือเปล่าคะนี่ ถ้าไงทราบมาก่อนแล้วก็ต้องขออภัยด้วยนะคะคุณนิภา
Sopha B'
14 มิถุนายน, 2014 - 15:48
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
เมล็ดไม่ใหญ่มาก พี่สายพิณขูดแล้วโดนนิ้วบ้างหรือเปล่าค่ะ
สายพิน
14 มิถุนายน, 2014 - 15:55
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
ขอบคุณแวะเยี่ยมชมและคำถามค่ะน้องโสภา(ขออนุญาตนะคะ) โดนสองสามครั้งค่ะ ขนาดหลบๆแล้วนะคะ ครั้งหน้าถ้าขูดอีกจะใช้ตัวช่วย ไม่ทราบพอจะมีตัวช่วยแนะนำบ้างไหมคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ :)
สนิทเมืองอุดร
14 มิถุนายน, 2014 - 20:29
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
เพิ่งจะเคยได้ยินขอเก็บความรู้ก่อนครับพี่สายพิน แถวบ้านยังพอจะหาได้บ้างครับเคยแต่กระเทาะเปลือกแล้วแช่น้ำค่อยนำมาเพาะใส่่ถุงปลูกครับ
ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว
บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร
สายพิน
15 มิถุนายน, 2014 - 06:31
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
รอบนี้ที่เพาะใช้วิธีแช่น้ำข้ามคืนน่ะค่ะหนุ่มสนิท เข้าใจว่าเมล็ดที่ส่งมาจากต่างจังหวัดระหว่างขนส่งมีการกระแทกกันระกว่างเมล็ดหรือเปล่าไม่ทราบนะคะ เลยงอกได้ไวมากกว่าครั้งก่อนๆที่เคยเพาะค่ะ ครั้งก่อนที่เคยเพาะส่วนใหญ่ใช้เวลานานมากกว่า บางเมล็ดเป็นปีถึงงอก ที่ทราบเพราะว่ามีบางเมล็ดโล้ะทิ้งในกองปุ๋ยที่หมักเจอว่ามีรากงอกออกมาจนได้ค่ะ เมล็ดอดทนมากจริงๆ :)
เสิน
14 มิถุนายน, 2014 - 21:49
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
เป็นไม้ที่คนทางใต้ไม่คุ้น เพราะไม่มี และนึกว่าปลูกเอาไม้อย่างเดียวครับ
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
สายพิน
15 มิถุนายน, 2014 - 06:48
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
คุณเสินสนใจปลูกไว้สักหน่อยไหมคะ ช่วยกันรักษาพันธุ์เอาไว้เพราะว่าเท่าที่ทราบหลังๆนี้ผู้คนที่มีต้นนี้ก็ตัดทิ้งน่ะค่ะ
เท่าที่อ่านข้อมูลเมล็ดของต้นนี้แต่เป็นสายพันธุ์อื่นมีไขมันถึง31% (แต่ข้อมูลบอกว่าเอาไขมันนี้ไปใช้ในการอุตสาหกรรมและอย่างอื่นที่ไม่ใช่การบริโภค)มาคิดจากที่เคยคุยกับเพื่อนว่าไขมันของไม้ใหญ่จะเป็นไขมันที่คงสภาพให้ไม้มีอายุยืนยาวเป็นร้อยๆปี (บางข้อมูลบอกว่าเป็นพันปี) หากเซลล์ร่างกายได้วัตถุดิบไขมันจากไม้ใหญ่นี้น่าจะนำไปสร้างผนังเซลล์แข็งแรงให้ร่างกายคนเราให้แข็งแรงไปด้วยอย่างต้นไม้นะคะ นี้ยังไม่ทันรวมนึกถึงสารอาหารโปรตีนหรืออื่นๆในเมล็ดนี้น่ะค่ะ ขอคิดแบบใช้ตรรกะน่ะคะ ยังมองๆหาข้อมูลเชิงวิทยาศาสตร์ถ้ามีรองรับ ข้อมูลมีน้ำหนักแน่นขึ้นก็ดีเลยค่ะ อาจกินกันมากขึ้นแล้วช่วยกันปลูกต่อให้ลูกให้หลานนะคะ :)
TOOK SRONSIT
15 มิถุนายน, 2014 - 17:12
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
แปลกดีคะพี่สายพินกินได้ด้วยเหรอคะ แล้วรสชาดเป็นยังไงคะ
ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน
สายพิน
16 มิถุนายน, 2014 - 08:27
Permalink
Re: คิดถึงนะ...มะค่าโมง
อืมม์จืดนำมันๆตามค่ะ ถ้าเคี้ยวอีกหน่อยจะหวานมันค่ะ หอม ใหม่ๆอาจไม่คุ้นเคยนะคะ แต่ถ้าลองชิมสักครั้งอาจชอบก็ได้ค่ะ
ประเด็นคือที่ชอบเพราะว่าอยากได้อาหารมีประโยชน์ค่ะ ราคาไม่แพงจนเกินความสามารถและเข้าใจว่าไร้สารหรือปุ๋ยเคมีื
(ในเน็ตมีการขายเมล็ดออนไลน์ที่เขาคัดมาแล้วเมล็ดละสองบาทแต่น่าจะไว้เพาะปลูกมังคะ)
ตอบข้อความนี้แล้วขออกจากหน้าจอก่อนนะคะ :)
หน้า