เชิญชวนแสดงความคิดเห็นเนื่องในโอกาสครบรอบ 6 ปี

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สมาชิกที่ได้แสดงความคิดเห็นทั้งหมด
กรุณาส่งชื่อที่อยู่ ไปที่นี่ คลิก

เนื่องจากวันนี้เป็นวันครบรอบปีที่ 6 ของเว็บบ้านสวนพอเพียง จึงอยากสำรวจความคิดเห็นจากสมาชิก โดยการเขียนเรียงความในความคิดเห็นในบล็อกนี้ โดยที่เนื้อหามีประมาณนี้ รู้จักเว็บนี้ได้อย่างไร มีความประทับใจอะไรบ้าง ข้อเสนอแนะเพื่อการพัฒนาปรับปรุงเว็บไซต์ หรืออื่นๆ ที่อยากจะบอกกล่าว เขียนให้มากที่สุดเท่าที่จะเขียนได้ เนื่องจากมีรางวัล 6 รางวัล(รางวัลเหมือนกัน 6 ชิ้น) โดยที่เจ้าของรางวัลจะเข้ามาให้คะแนนความเห็นเอง สามารถส่งความเห็นได้จนถึงสิ้นเดือนนี้

เชิญแสดงความคิดเห็นได้เลยครับ รางวัลรออยู่ 

ความเห็น

ไชโยเข้าบ้านได้แล้วดีใจก่อนแสดงความคิดเห็น

ก่อนอื่นขอเล่าที่มาที่ได้เข้ามาอยู่บ้านสวนหลังนี้มีคนเล่าให้ฟังเรื่องบ้านหลังนี้แต่โดยส่วนตัวตอนนั้นมีความคิดที่คืนถิ่นหมายถึงบั้นปลายอยากกลับไปอยู่บ้านเดิมไปอยู่ที่ที่มีอากาศดีๆมีความสงบแบบบ้านๆอยากกลับไปปลูกผักปลูกไว้กินและใช้ชีวิตแบบง่ายพอเพียงจึงวางแผนสร้างขนำน้อยปลายนาไว้ก่อนอันดับแรกเพราะยังต้องทำงานมีหน้าที่ที่จะต้องดูแลลูกและพี่หลวงยังทำงงานอยู่เพราะฉะนั้นชีวิตที่พอเพียงจึงไม่เพียงพอยังต้องทำงงานต่อไปจึงใช้เวลานี้ด้วยการเข้ามาดูบ้านหลังนี้ตามคำบอกเล่าของLek Onshore หลังจากเข้ามาแล้วก็เริ่มมีโอกาสพบปะสมช.เริ่มรับการบ้านมาแต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ทำเองส่งให้แม่บ้างเพื่อนบ้างแม้แต่อาจารย์ที่เคยสอนมาตั้งแต่ม.4ก็ยังต้องทำการบ้านแทน แต่ขอทุกคนจงภูมิใจเถอะว่าการบ้านที่ได้รับมามันก่อเกิดประโยชน์แก่สังคมได้จริงๆหลังจากเข้ามาแล้วเริ่มประทับใจพี่ๆน้องๆที่เคยพบเจอต่างอาชีพแต่ก็สนิทกันดีกันแบบไม่มีข้อจำกัดและไม่มีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้องอันนี้เห็นได้ว่าคนจะเข้ามาในบ้านหลังนี้เพื่อประโยชน์ก็หายสาบสูญไปเองในที่สุดถือว่าเป็นการคัดคนไปในตัวอย่างในวันเกิดในปีนี้ไม่มีการรับเงินเข้าเวปเนื่องจากยังมีเงินค่าโฮสติ้งอยู่ข้อนี้อย่างน้อยให้เห็นว่าจะรับเงินเข้าเวปเฉพาะที่จำเป็นและในการจัดงานแต่ละครั้งเจ้าภาพทที่จัดก็มิได้จัดเพื่อผลประโยชน์แต่จัดเพราะมีความพร้อมและสมัครใจในฐานะที่เคยเป็นเจ้าภาพเข้าใจดีและตั้งใจว่าแม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ยังไม่เข็ดยังยินดีที่จะทำหน้าที่นี้อีกครั้งในปีที่7ที่จะถึงนี้เพียงเพื่อให้จุดศูนย์กลางให้พี่ๆน้องๆได้มาเจอกันลูกๆเด็กๆได้มีกิจกรรมร่วมกับพ่อแม่ร่วมกับสังคมและเด็กๆจะได้ซึมซับสิ่งดีๆเหล่านี้เข้าไปโดยธรรมชาติเห็นจากเด็กๆลูกมาในงานฟังพ่อแม่เล่าลูกจะตื่นเต้นอยากให้ถึงวันงานเร็วๆนั้นหมายถึงเด็กได้เรียนรู้แล้วจริงๆและได้เห็นเด็กเติบโตขึ้นทุกปีอย่างมีคุณภาพด้วย

บ้านหลังนี้ให้อะไรมากมายให้เพื่อนให้พี่ให้น้องให้มิตรภาพต่อกัน ให้ได้กินผักให้ได้กินของที่ไม่เคยกินให้เห็นในสิ่งที่ไมม่เคยเห็นให้ได้เรียนรู้ตลอดเวลาและสิ่งที่ได้พบเจอในบ้านสวนหลังนี้จะไม่มีวันลืมตลอดไปค่ะเจอกันเมื่อมีโอกาสค่ะบ๊าย บาย จาก:มังคุดหวานลานสกาค่ะ

เข้าบ้านนี้ได้ไง เข้ามาแบบ ไหนจำไม่ได้แต่ อยากปลูกผัก แล้วก็หาไปเรื่อย เห็นปลูกผักกระสอบ มันเป็นอะไรที่น่าสนใจเนื่องจาก ขี้เกียจขุดแปลงผัก เลยต้องตามมาเรื่อยยังไงเสีย อยากรู้ข้อมูลเขาก็ต้องสมัครและเป็นสมาชิกเขา เข้ามาเจอพี่ๆ หลายคนเขียน blog ได้น่าสนใจช่วงนั้นก็ ขยัน ช่วงแรกๆๆไฟแรง ปลูกแล้วได้ผลก็เลย น่าสนใจ เข้ามาบ้างหายไปบ้าง แต่ก็ติดตามอยู่เรื่อยๆๆ แล้วก็มีโอกาส ได้นัดเจอกันกับพี่ๆ เจอแล้วประทับใจ ในความเป็นคนบ้านสวน คือ แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง  เจอกันครั้งไหนก็มีของแจกติดไม้ติดมือตลอด พี่ๆน้องๆน่ารักทุกคน ช่วงแรกใครแจกไรรับหมด พอช่วงหลังเวลา หน้าที่การงานเพิ่มมากขึ้นความรับผิดชอบมากขึ้น เลย หายจาก การเขียน Blog แต่ฝั่งตัวอยู่ที่ หน้า Facbook มากกว่าแต่ยังไงก็เข้ามาบ้าง นานๆที ประทับใจบ้านนี้คือ ความเป็นกันเอง นำความรู้ของหลายๆคน มาใช้ในชีวิตจริงได้ แอบอิจฉาบางคนที่มีโอกาส สถานที่ สามารถ ปลูกผักได้เยอะ ทั้งที่มีเวลาเท่ากัน 24 ชม. อยากมีโอกาสแบบนั้นบ้าง ชอบในการปลูกผัก ปลูกต้นไม้ ดอกไม้ เลยฝั่งตัวอยู่บ้านหลังนี้นานถึง 4 ปี 4เดือน อาจไม่มากเท่ากับหลายๆคนแต่ก็ได้ความรู้มาใช้ได้จริง มีเวลาก็ทำไปเรื่อย เก็บเล็กผสมน้อย

สิ่งที่ได้คือ พี่ เพื่อน มิตรภาพ การรู้จักให้ที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทน ช่วยเหลือแบ่งปัน ไม่ว่าจะปีที่เท่าไหร่เราจะก้าวและเรียนรู้สิ่งต่างๆ ไปพร้อมๆ กัน มีอะไรที่ผิดพลาดขออภัยในความไม่รู้ และขอความรู้จากคนที่รู้

ขอให้บ้านสวน อยู่คู่กับสังคมนี้ไปอีกนานๆ รุ่นต่อรุ่นไปเรื่อยๆ 

สุขสันต์วันเกิดนะคะ บ้านสวนพอเพียง SmileInnocentLaughing

     พยายาม หลอกตัวเองว่าเป็นคนทำงานออฟฟิต(ตามที่ได้เรียนมา)-มีชีวิตประจำวันแบบคนเมืองหลวง--ช่วงเวลาได้ดำเนินผ่านไปยาวนาน--แต่ก็เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง--สุดท้าย จึงรู้ว่าตัวเองขาดต้นไม้ ไม่ได้เลย.... ต้องปลูก ต้องชมสวน ต้องซื้อกล้าไม้ อยู่ตลอดเวลา...ยังไงล่ะทีนี้ เข้าอินเตอร์เน็ตค่ะ เจอเวบฯบ้านสวนพอเพียง--สมัครเลยค่ะ(เป็นสมาชิกมา2ปี่กว่าแล้ว)--แรกๆก็มีปัญหาเรื่องการสร้างบล็อค(ได้น้องโสทร)แก้ไขให้ตลอดเวลา--หนักๆเข้าก็ได้น้องศิรินันท์และสามี ช่วยติวให้ --ก็เขียนได้คล่อง..มาปัจจุบันนี้..พี่อินเนียร์กับพี่เสินให้แนวคิดว่า อยากกินอะไร ก็ให้ปลูกสิ่งนั้น..ป้าเล็ก อุบลฯบอกว่า คิดอะไรไม่ออก ให้ปลูกกล้วย ไว้ก่อน(บัวริม ทำตาม แล้วค่ะ)... บ้านสวนฯอายุครบ6ปี พรั่งพร้อมด้วยความทันสมัยจากยุคคอมพิวเตอร์ สร้างความสะดวกสบาย-รวดเร็ว ในการเขียนบล็อคเป็นอย่างยิ่ง ทำให้เขียนคล่องและสนุก จึงถือโอกาสนี้ ชักชวนเพื่อนๆมากเขียนบล็อคกันนะคะ ไม่ต้องกลัวค่ะ

ถ่ายจากมือถือ              : เสียบสาย USB เข้ากับ เครื่องคอมฯ หรือโน๊ตบุ๊ค แล้วอัปโหลดได้เลย

ถ่ายจากกล้องถ่ายรูป  : เสียบ memory card เข้ากับ ตัว ฮับ(leader cards) และเสียบคอมฯหรือโน๊ตบุ๊ค เลือกรูปได้เร็วพอกันค่ะ

ตอบคอมเมนท์           : ใช้มือถือตอบ หากเป็นช่วงดึกหรือ ไม่ได้ใช้คอมฯ

สิ่งที่ได้จากเวปฯนี้     : ภูมิใจ ที่นอกจาก แบ่งปัน สร้างสรร พอเพียง แล้ว ยัง ได้อนุรักษ์การใช้ภาษาไทยที่ถูกต้องด้วย--พร้อมทั้ง ค้นพบ สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า"รัก"จาก สมช.ทุกท่านค่ะ

บ้านสวนพอเพียง หลังนี้ เปรียบเหมือน บ้าน ของพ่อ-แม่(อบรม สั่งสอนเลี้ยงดูลูกๆ)... พอเราโตขึ้น มีครอบครัว แยกบ้านออกไป ---- เข้ามาเยี่ยมบ้านใหญ่หลังนี้ กันบ้าง นะคะ

 

นี่คือสิ่งที่ ต้องการบอก กับ บ้านสวนพอเพียงครบรอบ 6 ปีค่ะ

บุญรักษา นะจ๊ะ บ้านสวนฯ

เป็นคนที่สนใจเวปที่เกี่ยวกับต้นไม้จะเข้าไปดูทั่วๆทุกๆเวป แต่พอได้อยู่เวปนี้นานๆ ได้พูดได้อ่านได้เห็นสิ่งต่างๆจากสมช.นำมาเสนอ ทำให้ตัวเองได้รับรู้ว่าความสุขไม่จำเป็นต้องแพง ไม่จำเป็นต้องเป็นต้นไม้หายาก พริก มะเขือ ก็ให้ความสุขได้ พอเพียงไม่ต้องดิ้นรนไขว่คว้าเพื่อที่จะมีโน่นนี่นั่นตามกระแส เพื่อนที่คบหาเจอตัวจริงกันก็ง่ายๆ พูดคุยแบ่งปัน รู้สึกมีความสุขในความง่ายๆพอเพียง ถึงอยู่ในเวปนี้มาได้ยาวนานแบบสนิทใจ สิ่งที่อยากได้ในเวป ไม่รู้ว่าในภาษาคอมฯหรือหลักการสร้างเวปเค้าเรียกว่าอะไร แต่ประมาณว่า ทุกคนมีสวนจริงๆเกือบทั้งนั้น อยากให้บลอกนั้นต่อเนื่องอัพเดทได้ตลอดในบลอกสวนของแต่ละคนน่ะค่ะ ยกตัวอย่างว่า บลอกสวนน้องแดง เค้าก็สามารถอัพเดทเหตุการณ์อยู่ในบลอกเดียวกันได้ตลอด เวลาสมช.คนใหม่เข้ามาก็เลื่อนขึ้นไปอ่านตั้งแต่ต้นได้นะคะ ลงรูปต่อคอมเม้น มาได้เรื่อยๆ ก็มีแค่นี้ค่ะ นอกนั้นโอเค พอใจกับทุกรูปแบบในเวปนี้แล้วค่ะ ขอบคุณผญ.โสธรเจ้าของพื้นที่ที่ทำให้เกิดมิตรภาพดีๆ

สวัสดีครับ ผมก็ขอแสดงความยินดีครับที่เว็บไซด์ "บ้านสวนพอเพียง" ได้ฉลองครบรอบปีที่ 6 และก้าวสู่ปีที่ 7 โดยมีสมาชิกเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับผมก็ถือว่าเป็นสมาชิกหน้าใหม่แล้วกัน (ยังไม่ถึงขวบปีเลย) และงานด้านเกษตรยังอยู่ในลักษณะ Part time หรือ Holiday time แต่ก็มีเป้าหมายและความมุ่งมั่นที่จะทำอย่างจริง ๆ จัง ๆ ในเวลาอีกสักพักหนึ่ง ผมขอแสดงความคิดเห็นเท่าที่นึกได้แล้วกันนะครับ ผมรู้จัก website นี้จากการ Searching จริง ๆ ครับโดยกูเกิล (คิดว่ามันเป็นวิธีที่ทันใจมากในปัจจุบัน) เพราะเริ่มมีความสนใจในการทำเกษตรอย่างจริง ๆ เมื่อไม่นานมานี้ ในความเป็นจริงก็มีหลาย website เหมือนกันที่ผมได้เข้าไปศึกษาหาความรู้ด้านการเกษตรแต่ที่สมัครสมาชิกจริง ๆ คือสองแห่งคือ "บ้านสวนพอเพียง" แห่งนี้กับ "เกษตรพอเพียง" ทำไม? เพราะสอง websites นี้ให้ความรู้แก่ผมและผมได้ถ่ายทอดความรู้ (อันน้อยนิด)


สำหรับ website "บ้านสวนพอเพียง" ถ้าจะบรรยายคงเปรียบเหมือนบ้านเล็กที่อบอุ่น สมาชิกจะ Post หรือบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์การเกษตรที่ตนเองทำผ่าน Blog ในลักษณะสบาย ๆ โดยเน้นการปฏิบัติและผลที่ได้รับทั้งผลผลิตและความสุขใจ  โดยอาจจะไม่ได้ลงลึกในรายละเอียดวิชาการทางการเกษตร (ซึ่งบางอย่างก็จำเป็นและสำคัญมากสำหรับมือใหม่ด้านการเกษตรอย่างผม) การเขียนเล่าเรื่องราวผ่าน Blog ของเพื่อนสมาชิกก็ทำให้สามารถรับรู้ประสบการณ์ผ่านเรื่องที่เราไม่เคยทำมาก่อน ซึ่งช่วยลดระยะเวลาการลองผิดลองถูกไปได้เยอะเลยครับ


สำหรับการพัฒนาปรับปรุงเว็บไซต์อยากเสนอให้เพิ่มตัวอย่าง บทความ/วิดีโอ หรือลิงค์ช่องทางที่ช่วยเกษตรกรแก้ปัญหาที่เกษตรกรประสบอยู่ ผมคิดว่าใครสักคนถ้าเจอปัญหาการเกษตรแล้วคงอยากจะหาความรู้หรือแนวทางที่ช่วยแก้ปัญหาเขาได้โดยมีตัวอย่างที่สามารถพิสูจน์ได้จริง ๆ (หมายเหตุเป็นตัวอย่างปัญหาการเกษตรจริง ๆ ที่เพื่อนสมาชิกแก้ไขได้โดยยินดีเขียนเล่าเป็นประสบการณ์) โดยอาจจะนำจาก Blog ที่เพื่อนสมาชิกเขียนผ่านมาแต่ขัดเกลาภาษาบวกกับรูปภาพประกอบเพิ่มเติม -หลาย ๆ ท่านที่ได้อ่านหัวข้อน่าสนใจแต่รายละเอียดกับรูปภาพอาจจะไม่เพียงพอ


สำหรับส่วนอื่น ๆ website ก็ดูเสถียรดี การสมัครสมาชิก การเขียน blog การค้นหาก็จัดการได้ดีครับ แต่ส่วนอื่นอาทิเช่น webboard อาจจะยังไม่ค่อยมีผู้ใช้งานเท่าที่ควร อ้อบางทีสลับหน้าจอไปมา FWD&BACK แล้ว Side Menu ด้านขวากลับลงมาอยู่ด้านล่างขวาลงมาใต้ blog (เป็นบางครั้งครับ) สวัสดีครับ

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

        นานมาแล้วที่กระผมได้สมัครเข้ามาเป็น สมช. บ้านสวนพอเพียง ประมาณว่า 3 ปี เกือบจะ 4 ปี ก็ว่าได้ ก่อนหน้านั้นผมวางแผนไว้ว่าจะโค่นยางพาราซึ่งมีอายุมากแล้ว และอยู่ระหว่างการยื่นขอทุนกับองค์การสงเคราะห์สวนยางอยู่ แล้วก็คิดไปเรื่อยเปื่อยว่าในระหว่างที่ยางยังไม่ได้ปลูก พื้นที่ ๆ โค่นยางฯ นั้นจะทำหรือจัดการอย่างไรดี ในระหว่างที่ยางพารากำลังเติบโตก็เช่นกัน ยังใช้ประโยชน์ในพื้นที่ได้อีกเยอะแยะ เพื่อที่จะหารายได้เสริมและจุนเจือครอบครัวในส่าวนที่ขาดไป

        ก็ได้เข้าไปหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตในทุก ๆ เวปที่มีข้อมูลเกี่ยวกับการเกษตรและการสร้างรายได้เสริม ตามแนวพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว คือการใช้หลักปรัชยาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้กับตัวเราเอง ค้นไปเรื่อย ๆ ก็ได้มาสะดุดกับ " ฟักข้าว " ซึ่งตอนนั้นยังไม่รู้จักเลยว่ามันคืออะไร ตามมาเรื่อย ๆ อีกก็เจอกับสรรพคุณของ ฟักข้าว ที่ว่า เมื่อสงสัยก็ต้องตามเข้ามาลึกเรื่อย ๆ เช่นกัน ด้วยความสงสัยและอยากรู้ กระทั่งได้มาพบกับ " บ้านสวนพอเพียง " ซึ่งเปรียบเสมือนคนหลงอยู่กลางป่าอยู่เนิ่นนานเหนื่อยและเพลียเป็นอย่างมาก เมื่อมาพบบ้านกลางสวนป่าก็ดีใจใช่เล่น ตะโกนเรียกเจ้าของบ้านทันที เพื่อขอพักอาศัยยามเมื่อยล้าออ่นแรง เจ้าของบ้านช่างใจดีเหมือนรู้เช่นกันว่ามีคนพลัดหลงเข้ามา ยกน้ำท่า สำหรบกับข้าวออกมาต้อนรับพร้อมด้วยสมาชิกในบ้านอย่างพร้อมเพรียง ด้วยจิตใจโอบอ้อมอารี ต้อนรับเหมือนพี่เหมือนน้อง อีกทั้งผู้อาวุโสในบ้านอีกหลายท่านที่มาต้อนรับและให้คำแนะนำปรึกษาเสมือนญาติสนิท นำพาเข้าบ้านสวนพอเพียงด้วยความอบอุ่น ยิ่งนานวันความสนิทชิดเชื้อก็ได้บ่มเพาะให้เกิดเป็นความรัก รักในความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่  แบ่งปัน  สร้างสรรค์  พอเพียง

        ในบ้านสวนพอเพียงหลังนี้ มีทุกอย่างที่ใจเราต้องการ โดยเแพาะความรู้ในหลากหลายเกร็ดการดำเนินชีวิตในแง่มุมต่าง ๆ มาเล่าสู่กันฟัง ทั้งต่างถิ่น ต่างภาษา ต่างวัฒนธรรมและสาขาอาชีพ ประโยชน์ที่ได้จากการเรียนรู้และปฎิบัติจริง ทำให้ได้รู้จริงว่า การปฎิบัติตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงนั้นเมื่อเรานำมาประยุกต์ใช้กับตัวเราเองนั้นมันไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่เลย มันเป็นแนวทางที่บรรพบุรุษของเราเคยใช้และปฎิบัติสืบต่อกันมา เพียงแต่ว่าพวกเราเองต่างหากที่หลงลำพองกับโลกในยุคสมัยใหม่จนลืมพื้นฐานสำคัญของตัวเราเอง ที่ปู่ ย่า ตา ยาย ได้ปฎิบัติและเลี้ยงดูเรามากระทั่งปัจจุบันนี้ ซึ่งในโลกสมัยใหม่หรือโลกออนไลน์ที่ว่านี้ ทำให้กระผมคลางแคลงใจมาตลอดว่าคงไม่มีตัวตนอยู่จริงหรอก ก็ได้ประสพและประจักษ์กับตัวเองและครอบครัว คือ

        ตัวกระผมเอง ผมไม่เคยเชื่อเลยว่าในสังคมโลกออนไลน์นี้จะมีความจริงอยู่จะมีตัวตนอยู่ จนได้มาสัมผัสกับเวปบ้านสวนพอเพียง ในทุกวันนี้หรือปัจจุบันนี้  ในช่วงนั้นแฟนผมเริ่มมีอาการเป็นโรคหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ หาหมอและหรือหมอนัดเป็นว่าเล่น ทั้งเจาะเลือดทั้งอะไรสารพัด อาทิตย์ละ 2-3 ครั้งบ้างแล้วแต่ ค่าใช้จ่ายด้วยแล้ว ไหนลูกไหนก็เมีย มันมะรุมมะตุ้ม จนผมเองมึนงงไปหมด เป็นเพราะ ฟักข้าว ก็ว่าได้ ที่ทำให้ทุกอย่างกระจ่างแจ้งในจิตใจ เมือ่รู้จัก ฟักข้าว ก็ต้องค้นหาสรรพคุณ เมื่อรู้จักสรรพคุณแล้ว ก็เริ่มที่จะมีต้นไว้เองบ้าง แคเอ่ยในเวปบ้านสวนพอเพียงเท่านั้น ก็มีผู้มีน้ำใจตอบรับที่จะส่งเมล็ดมาให้ จำได้มิเคยลืมเลือน จากวันนั้นจนถึงวันนี้ สมาชิกท่านนั้นคือ Lek onshor เป็นสมาชิกจากสงขลา ครับ ส่งเมล็ดฟักข้าวมาให้ ซึ่งผมนำมาปลูกจนกระทั่งได้รับลูกผลลูกแรก ก็ลงมือปรุงสูตรวิธีการใช้ประโยชน์ในการดื่มกิน และแฟนผมก็ได้กินน้ำฟักข้าวตั้งแต่นั้นมา โดยที่มีความหวังลึก ๆ ว่าฝันคงจะเป็นจริงสักวันหนึ่ง คือ ให้แฟนหายจากโรคดังกล่าว และถึงทุกวันนี้แฟนผมก็ยังทานน้ำฟักข้าวมาตลอด กระทั่งทุกวันี้ 3 ปี จะครบ 4 ปี แล้วครับ แฟนผมหายจากโรคหัวใจเต้นเร็วผิดปกติ จนกระทั่งเหมือนเป็นปกติแล้ว จากการตรวจวิฉัยของคุณหมอท่านหนึ่งใน สุราษฏร์ฯ ซึ่งเคยรักษาแฟนมาตลอดตั้งแต่เริ่มแรก จนคุณหมอเองก็ยังแปลกใจ ทำให้กระผมเองและครอบครัวมั่นใจได้ว่าสังคมที่ดี ๆ ในโลกออนไลน์นั้นมีอยู่จริง

        ยิ่งได้มาพบเจอตัวเป็น ๆ ครั้งแรกเมื่อครบรอบงานวันเกิดเวปครั้งที่ 4 ที่พัทลุง ตอนนั้นแฟนก็ยังไม่ค่อยจะแข็งแรงมากนัก แต่ด้วยที่จะอยากพบอยากเจอเพื่อน พี่ น้อง สมาชิก ก็อดทนพาเดินทาง กระทั่งได้พบได้เจอดังกล่าว สัมผัสได้ถึงความมีน้ำจิตน้ำใจ ไมตรีที่ได้มอบให้แก่กัน นั้นเป็นเช่นไร ยากที่จะอธิบาย ความอบอุ่นที่มีในสังคมบ้านสวนพอเพียงหลังนี้  กระผมอยากให้เพื่อน ๆ พี่น้องสมาชิกทุกท่านได้มาสัมผัสกับตัวเอง มันมีมากอย่างที่คาดไปไม่ถึง และล่าสุด ครบรอบวันเกิดเวปครั้งที่ 6 ที่สงขลา ครับ มีความสุขและอิ่มเอิบใจอย่างบอกไม่ถูก ครับ ภูมิใจที่ได้มาเป็นลูกบ้านสวนพอเพียง ของ ผูใหญ่โสทร และ ประธานแจ้ว เป็นอย่างยิ่ง ภูมิใจในสิ่งที่ได้รับจากบ้านสวนฯ หลังนี้และพร้อมที่จะช่วยทั้งสนับสนุนตามแต่ที่มีโอกาสอำนวย อีกทั้งยินดีที่จะเดินตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างสมเหตุสมผล ดังสโลแกนที่ว่า " แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง "

       ขอบคุณทุกแรงบันดาลใจ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณครับ

 

 

 

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

 

บุญรักษาพี่ ป้า น้า อา ทุกๆ ท่านนะครับ

ผ่านพ้นไปอีก 1 ปี สุข ทุกข์ ละคนกันไปในบ้านสวนแห่งนี้ สิ่งหนึ่งที่ผมได้รับจากบ้านหลังนี้

จากวันแรกที่ก้าวเข้ามา จวบจนวันนี้ คือ น้ำใจจากทุกๆ คน แม้เราจะไม่รู้จักกันมาก่อน น้ำใจที่นับวันจะเหือดหายไปจากสังคมของเราเรื่อยๆ แต่ที่นี่ทุกคนยินดีที่จะหยิบยื่นให้กันและกัน ตลอดเวลาบ้านหลังนี้มีผู้คนแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมชม พบปะสังสรรค์ พูดคุยเรื่องราวหลากหลายมากมาย ตามสไตล์ของแต่ละคน หลายคนเป็นขา (เล่า) ประจำ หลายคนไม่ถนัดเล่า แต่ก็เข้ามาแลกเปลี่ยนมุมมอง ทำให้ทุกๆ วัน เราจะมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นในบ้านหลังนี้ นั้นหมายความว่าเราจะมีน้ำใจเพิ่มให้กันและกันมากขึ้นไปเรื่อยๆ ผมหวังว่าสักวันหนึ่ง น้ำใจของพวกเราจะแบ่งปันไปถึงคนข้างบ้าน คนที่แค่เดินผ่านไป ผ่านมา หรือแม้แต่คนที่อยู่ในที่ห่างไกล น้ำใจของพวกเราก็จะส่งไปให้ถึงเขาเหล่านั้นบ้าง ตามแต่กำลังของแต่ละคน ให้สมกับเป็นคนในบ้าน บ้านที่ชื่อ “บ้านสวนพอเพียง”

 

ขอบคุณน้ำใจที่มีให้กันและกัน ตลอดไป

จากใจ “หนุ่มบ้านนอก”

"what a wonderful world"

มิตรภาพที่สวยงามมีอยู่ในรั้วบ้านสวนพอเพียง
พี่เคยเขียนเล่าว่าเจอบ้านสวนพอเพียงได้อย่างไรเมื่อสองปีที่แล้ว ที่เริ่มต้นว่า..
คราวหนึ่งอ้อยหวานต้องการคุยเฟื่องกับเพื่อนฝรั่งที่ทำงาน ว่าที่เมืองไทยบ้านฉัน มีกล้วยอร่อยๆเป็นร้อย ไม่ใช่มีแต่กล้วยหอมที่มีขายอยู่ชนิดเดียวที่แคนนาดา (และรสชาติก็แสนจะไม่อร่อยเอาเสียเลย) จึงต้องเสาะหาข้อมูลเกี่ยวกับ "กล้วย" เพื่อจะได้โม้อย่างมั่นใจ  และทำให้ได้มาเจอประตูทางเข้า "บ้านสวนพอเพียง"


และจบว่า..


และที่สำคัญที่สุดสำหรับคนที่อยู่ไกลบ้านถึงครึ่งโลกอย่างอ้อยหวาน สิ่งที่ได้รับจาก “บ้านสวนพอเพียง” คือ ความรู้สึกเหมือนได้อยู่ใกล้บ้าน เหมือนตาเห็น...ใจสัมผัส

   ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้รับ  และมิตรภาพที่ให้แก่กันและกัน


สองปีกว่าที่เป็นสมาชิกของบ้านนี้ ในวันนี้ยังรู้สึกเหมือนเดิม มิตรภาพที่ให้แก่กันและกันของบ้านนี้ เป็นมิตรภาพที่บริสุทธิ์สดใส ถึงแม้อ้อยหวานจะไม่เคยเจอตัวจริงของลุงๆ ป้าๆ เพื่อนๆ น้องๆ ลูกๆ หลานๆ เลยสักคน แต่นั่นไม่เป็นปัญหาเลย เพราะบ้านนี้อบอุ่นเสมอ แม้จะอยู่ไกลถึงครึ่งโลก

 ขอบคุณอีกครังสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้รับ  และมิตรภาพที่ให้แก่กันและกัน คงมีสักวันที่จะได้เจอะเจอ.. คงจะมีสักวัน

 

 

ป้าเล็กเป็นคนที่โชคดี   เข้าบ้านนี้7มกรา53  ตรงกับวันเกิดลูกสาว  ก่อนหน้านี้  ทำไรก็ไม่ได้เรื่อง  ปลูกผักก็ตาย ไม่ออกดอกออกลูกให้เห็นหรอก  เล่นเน็ตก็ไม่เป็น เขียนบล็อกก็ไม่เป็น  จำได้  โสทร  หัดให้หลายครั้ง  และก็ตั้งใจลงมือปลูกผัก  เพราะ  ไม่อยากกินผักที่มียาฆ่าแมลง  ก็ปลูกบวบแตง  มะเขือ  กล้วย  จนได้ผลดีเกินคาด  ถึงขนาดว่าเหลือเฟือ   ได้รับความเอื้อเฟื้อเมล็ดจากเพื่อนๆมากมาย  ความคิดเกิดขึ้นภายใน2เดือนแรกที่เข้ามาคือ  ฉันจะ  สะสมพันธุ์พืชทั้งประเทศ ไว้ที่สวนของฉัน  ปี54  ได้ซื้อที่ดินเพิ่ม1แปลง 3แสนบาท  เพื่อสิ่งนี้  และก็ลงมือปลูกเลย  เห็นผลภายใน2เดือนจากวันที่เริ่มปลูก  เริ่มเก็บผลผลิต  มากิน  แจก  แลก  และได้คุยกับเพื่อนๆว่าจะเริ่มลองขายดู  ก็ได้ผลเกินคาด  จากที่ตั้งเป้าไว้ว่า  จะขายให้ได้สักเดือนละ2000.-  เพื่อเอามาซื้อปุ๋ยซื้อดินเพาะ  ซื้อกระถาง  และอุปกรณ์ทำไร่  พอเริ่มขายด้วยความตั้งใจว่าขายแบบพอเพียง  ทุกรายการ10บาท    ดูกำลังซื้อของคนทั้งประเทศมีเพียงพอกับราคานี้ ได้ผลเกินคาด  เดือนแรกยอดขาย4000.-  ก็เลยตัดสินใจว่า  การปลูก  กิน  แจก   แลก  ขาย  ฉันรักสิ่งนี้  เพราะตั้งแต่ปี53 ถึงปีนี้57   จากพฤติกรรมการกิน  การอ่านข้อมูลที่เพื่อนๆเขียน   ทำให้ฉันใช้ชีวิตได้  อย่างมีคุณภาพ  ไม่เป็นหวัดเลยตลอด 4ปี  ขอบคุณ  เพื่อนๆทุกคน  ในบ้านสวนพอเพียง  ขอบคุณทุกๆคนที่ ติดตามอ่านบล็อกป้าเล็ก     มีหลายคน  มาหาที่สวนเลย  เดินทางจากหลายๆจังหวัด  เป็นสิ่งที่ฉันภูมิใจ  ที่ได้รับความไว้วางใจจากเพื่อนๆ   ขอให้เพื่อนๆ  มีความสุขกับการใช้ชีวิตพอเพียง

เป็นแนวความคิดที่ดีครับที่ได้ฟังความคิดความอ่าน ความรู้สึกของเพื่อนๆสมช.เพื่อนำไปปรับแก้พัฒนาให้สอดคล้องกับความต้องการอย่างเหมาะสม แต่พอผมเข้ามาอ่านมันก็พาลจะตาลายเหมือนกันเพราะตัวหนังสือมันเยอะ แล้วก็มานั่งแยกประเด็นซึ่งแน่นอกว่าจำไม่ได้ คงต้องพิมพ์ออกมาเป็นแผ่นๆแล้วมาเอาปากกาเน้นสีมาขีดตรงประเด็นที่ต้องการ ก็คงเป็นกำลังใจกันนะครับ

หน้า