วันนี้ วันดี ... มีสมรส ... ?

13 เมษายน ของทุกปี ในหลาย ๆ ปีที่ผ่านมานี้ ... เขาว่ากันว่า เป็น “เป็นวันครอบครัว”

     เพื่อไม่ให้เสียเจตนารมณ์ของผู้กำหนด ... ตอนเช้า ของ 13 เมษายน ปีนี้ ... เวลาประมาณ 7 นาฬิกา รถคันหนึ่ง ถูกเลือกออกมา

     แล้ว 5 ชีวิต ของกลุ่มพื้นฐานทางสังคม ... คือครอบครัวของเรา ก็เต็มใจ เข้าไปอัดตัวรวมในเก๋งเดียวกัน

          ล้อหมุน เลื่อน สู่จุดหมายปลายทางที่มีมติ ไว้เมื่อกลางคืนที่ผ่านมา ...

ถึงแล้วครับ จุดหมายแรกของ Trip นี้ ...

     เราเริ่มต้น วันครอบครัว ที่ตลาดนี้ ซึ่งข้าพเจ้า คิดเอาเองว่า เป็น “ตลาด 100 ปี บูรณาการ” ด้วยว่า เราจอดรถไว้แล้ว เริ่มตันท่องตลาด ณ จุดนี้ ซึ่งอยู่ในเขตจังหวัด สมุทรปราการ

        ลอด ซุ้มป้ายเข้าไปแล้ว ... เราก็ท่องร้านรวงไปอีกไกลโข แล้วก็มาถึง ...

จุดเปลี่ยน ... แถม Presenter ให้ดูด้วย

     เที่ยว จนสุดตลาด (ที่วัดคลองสวน)

        ... ดูร้านรวง สินค้า

           ... ซื้อ สินค้า และหม่ำอาหารที่ล่อตา ล่อใจ ... จนหนำกระเพาะ ... แล้วรู้สึกสงสารขา

              จึงออกมาขึ้นรถ มุ่งต่อ ... ‘จุดหมาย สอง’

ถึงแล้วครับ ... จุดหมายที่สอง ที่เขาบอกว่า ‘ตลาด 100 ปี’ เช่นกัน

ที่ป้ายทางเข้า และถ่ายรูป เขียนบอกว่า “ตลาดบ้านใหม่”

        ภาพที่เห็นข้างบน ... ถ่ายจากหลังป้ายตลาด ลึกเข้าไปด้านใน ครับ

     ที่ตลาดแห่งนี้  เจอ ‘สิ่งที่หามาแรมปี’ ... จริง ๆ ไม่ได้โม้ ... ให้ฟ้าร้องซีเอ้า ... ด้วยว่า ในท้องตลาดปัจจุบัน พบ เห็น ยากมาก ... แถมที่เจอ ก็เป็นประเภทที่ “เก็บอ่อนมาบ่ม” ... แต่นี่เจอ ที่แก่จัด จะ ๆ ... แก่ ๆ อย่างนี้ ใคร ๆ ก็คงยากปฏิเสธ เนาะ ฮึ ๆ ๆ ๆ

     ก็มะม่วงอกร่องสวน และเขียวเสวย ครับ ... เลย ซื้อฝากไว้กับคนขาย ... แล้วเดินต่อ

     ตอนเดินกลับ หิ้วกันปีกยืด เชียว เพราะซื้อไว้หลาย ... แถมรถก็จอดไว้ซะไกล ม๊าก ... มาก

     หลังจากแจก เพื่อนบ้านข้างเคียง ... ที่เหลือ ลงตะกร้า คลุมผ้าแกล้งลืม ไว้ ... จากวันนั้น

          เช้านี้ ... รั้งใจไม่ไหว ...  เปิดผ้าคลุม

           แล้วเจอภาพ ขย่มใจ นี่แหละ

     สีเจ้าสาว อร่าม ดุจอาบทอง ... รัดดวง (ตัณหา) ออกวิ่งจูงจิตไปไกล จึงลงมือ เตรียมตัวเจ้าบ่าว มาเข้าพิธีสมรส

     เจ้าบ่าว ถูกนำมาขัดสีฉวีวรรณ นำขึ้นอบไอ ... แต่ไม่ สปา ... ไหน ๆ เปลืองน้ำ เปลืองแก๊สแล้ว ก็เตรียมเผื่อ ‘ทำข้าวหมาก’ ซะด้วยเลย

     เจ้าบ่าว ... กำลังอยู่ในอารมณ์ระอุ ... พร้อม ...

     น้ำสังข์ ... เอ้ย ... น้ำหัวกะทิ ก็พร้อม ... ถึงจะมิใช่มีไว้รดราด ...

             แต่ก็มีไว้ให้แช่ ... ฮึ ๆ ๆ ๆ

       เจ้าบ่าว ที่รุ่มร้อน จึงถูกส่งลงไปแช่ เพื่อสร้างความนุ่มนวล

     15 นาที ผ่านไป ... ก็ถูกนำพา มาให้เจอกะเจ้าสาว ...

     พร้อมส่ง เข้าหอ ... เอ้ย ... เข้าปาก ...

     ส่วน สินสอด ของหมั้น ... ถั่วทองคั่ว และ กะทิราด ... ท่านใดเรียกร้อง ก็จัดหามาเองก็ละกัน ... ไม่มีให้ เพราะไม่ชอบ ... ฮึ ๆ ๆ ๆ

     ได้กล่าวถึง เขียวเสวย ไว้นิดหนึ่ง ... หากไม่ให้ดูรูปซะหน่อย เดี๋ยวจะนอนไม่หลับ ... เลยให้โอกาสเสนอหน้าซะหน่อย

        นี่ไงครับ ... ส่วนที่เหลือจากแจกเพื่อนบ้าน ... แก่จัด จากต้น เช่นกัน

     ขออนุญาต จบกันดื้อ ๆ แบบนี้นะขอรับ ... เพราะเป็นเจ้าภาพ ต้องรีบไปจัดการ ให้ คู่บ่าว สาว เข้าหอ ... เอ้ย ... เข้าปาก ...

     นั่งพิมพ์ไป เช็ดน้ำลายไปอยู่นี่ ... ผิด ถูก ประการใด ขออภัยนะขอรับ

         สวัสดี