วอเตอร์เครส (Water Cress)

      วอเตอร์เครส เป็นราชินีผักน้ำที่ได้รับความนิยมในการปลูกและบริโภคอย่างกว้างขวางในต่างประเทศ แต่สำหรับประเทศไทย วอเตอร์เครสได้เริ่มแพร่ขยายเข้ามาปลูกในประเทศไทยได้เพียงไม่กี่ปี แหล่งปลูกที่สำคัญอยู่ในพื้นที่ภาคเหนือ ภาคใต้และที่จังหวัดอ่างทองบางส่วน สาเหตุที่เกษตรกรหันมาปลูกพืชชนิดนี้กันมากเพราะปลูกง่าย เจริญเติบโตเร็ว บริโภคสดได้หรือจะนำมาแปรรูปเป็นอาหารก็อร่อยไม่แพ้กัน แถมยังมีคุณค่าทางโภชนาการอีกเพียบ จึงทำให้พืชชนิดนี้สามารถขายได้ในราคาแพงพอสมควร และยังมีลู่ทางขยายตลาดได้อีกมาก

      ลักษณะเด่นของวอเตอร์เครสคือ ต้นและใบคล้ายผักเป็ดไทย แต่แตกต่างกันบ้างตรงที่ขนาดความยาวของใบ  โดยวอเตอร์เครส จะมีความยาวมากกว่าต้นผักเป็ดไทย ปัจจุบันวอเตอร์เครสที่นิยมปลูกในไทยมีอยู่ 2 สายพันธุ์ ก็คือ พันธุ์สีเขียวและพันธุ์สีแดง โดยพันธุ์สีเขียวจะมีธาตุอาหารประเภทวิตามิน เอ วิตามิน อี และวิตามิน ซี สูงกว่าในผักกาดธรรมดาถึง 2 เท่าตัวและยังมีปริมาณแคลเซียมสูงกว่าในนมสดอีกด้วย ส่วนปริมาณธาตุเหล็กก็ถือว่ามีสูงกว่าในผักขม

      ประการต่อมา วอเตอร์เครสยังช่วยเสริมสร้างเม็ดเลือดแดงให้แก่ผู้บริโภคอีกด้วย เนื่องจากมีปริมาณกรดโฟลิกสูงที่สุด
ในจำนวนผักใบเขียว ซึ่งกรดโฟลิคถือเป็นธาตุอาหารที่จำเป็นอย่างมาก สำหรับสตรีที่กำลังตั้งครรภ์ เพราะช่วยเสริมสร้างพัฒนาการของบุตรในท้อง ประโยชน์ด้านต่อมาก็คือ ช่วยขับเสมหะ และยังมีปริมาณแคลอรีต่ำ มีกากใยอาหารสูง ช่วยทำให้ระบบขับถ่ายดีขึ้น และที่สำคัญจะลืมเสียมิได้ก็คือ พืชชนิดนี้ถือเป็นผักปลอดสารพิษ 100% ส่วนวอเตอร์เครสพันธุ์สีแดงก็มี
คุณค่าทางอาหารและสมุนไพรที่ดีไม่แพ้กับชนิดแรก โดยวอเตอร์เครสสีแดงจะมีสรรพคุณเด่นในด้านการฟอกเลือด บำรุงเลือด เหมาะสำหรับสตรีที่มีประจำเดือนมาไม่ปกติ

      วอเตอร์เครสสามารถนำมาบริโภคได้หลากหลายเมนู ทั้งสลัดผัก หรือใช้เป็นผักสดจิ้มกับน้ำพริก หรือใช้เป็นส่วนประกอบในอาหารประเภทเรียกน้ำย่อย เช่น แกงเลียง ผัดไฟแดง นำไปผัดน้ำมันหอยใส่หมู ไก่ กุ้ง จะต้มจืดชุบแป้งทอด หรือจะใส่แทนถั่วงอกในบะหมี่สำเร็จรูปต่าง ๆ ก็อร่อยไม่แพ้กันทีเดียว