เครียดกันทำไม

ตอนนี้ถ้าดูข่าวกันเชื่อได้ว่าหลายๆคนคงจะเครียดกันไม่น้อยและในเนื้อข่าวก้อมีปัญหาของเด็กๆและคงคิดกันว่าทำไมเด็กถึงทำตัวแบบนี้ทำไมนิสัยแย่เหลือเกินทำไมโรงเรียนไม่ดูแลเอาใจใส่ทำไมพากันมีเพื่อนไม่ดีและหลายๆคำถามท่ไม่รู้จะโยนให้ใครต่อใครที่ไม่ใช้ตัวเองแปลกไมคะที่เราถนัดกันโยนความผิดให้ใครก้อได้ในโลกที่ไม่ใช้ตัวเรากุ้งแค่อยากจะบอกว่าปัญหาของเด็กๆทุกๆคนเกิดขึ้นมันมาจากในบ้านที่แรกเลยไม่ต้องไปหาคนผิดที่ไหนเลยในบ้านของกุ้งเองลูกก้อมีอาการนิดหน่อยแต่ก้อคุยกับพ่อเค้าตลอดทำไงดีเราไม่ตีลูกคะแต่จะพูดคุยและหาวิธีทำโทษแบบอื่นแต่ถ้ากุ้งโมโหมากๆก้อจะนิ่งๆก่อนยังไม่คุยเพราะเชื่อว่าถ้าเราแรงลูกก้อคงไม่ฟังและอาจจะแรงตามถ้าวันไหนแม่ทำผิดหรือเข้าใจลูกผิดกุ้งก้อจะขอโทษลูกแบบไมลังเลเลยคะกุ้งจะชอบกอดลูกมากๆคะเพราะคิดว่าถ้าเรารักเค้าและมีความเข้าใจเค้าบางเมื่อโตขึ้นเค้าจะมีความอ่อนโยนและรู้จักเข้าใจใครๆบางและนี้คือการแก้ปัญหาแบบต้นๆของครอบครัวเราคะซึ้งในอนาคตปัญหาในสังคมคงน้อยลงเรามาช่วยกันนะคะเริ่มจากในบ้านเรานี้แหละคะ   ขอเวลาให้ลูกของเราวันละหนึ่งมื้ออาหารเป็นอย่างน้อยนะคะ