"ห่านทองคำ" ตัวนั้น...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

“ห่านทองคำ” ตัวนั้น...


สมัยวัยเด็ก ได้อ่านได้ฟังนิทานมากนัก  เรื่องหนึ่ง...ยังจำได้อย่างดี นั่นคือ “ห่านทองคำ” ที่เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มคนทึ่มที่คนในครอบครัวของเขาทุกคน ว่าเขาโง่เขลาที่สุดในบ้านและพากันหัวเราะเยาะล้อเลียนอยู่เสมอ ๆ แต่การที่เขาเป็นคนที่มีจิตใจดี รู้จักเผื่อแผ่และมีน้ำใจ ดังนั้นเขาจึงโชคดีได้เป็นเจ้าของห่านทองคำ ผู้คนที่จะพยายามจับต้องห่านทองคำต้องมีอันติดแน่นอยู่กับปีกห่านเหมือนผูกติดเชื่อม เอาไว้ กระทั่งถึงนครของพระราชามีพระธิดาผู้ไม่ยอมหัวเราะเลยสามารถทำให้เจ้าหญิงสามารถหัวเราะได้ ในที่สุดก็ได้อภิเษกและปกครองนครนั้นต่อจากพระราชา เป็นเรื่องที่ลงเอยด้วยความสุข


แต่ในวันนี้ พี่ชายร่วมโลกที่เคารพรักได้ส่งอีเมล์มาให้ เช่นทุกครั้งที่ส่งมาให้กำลังใจสม่ำเสมอด้วยเวลายาวนานเป็นปีๆ  ครั้งนี้พี่ชายให้ช่วยคอมเม้นท์เป็นการบ้านผ่านทางอีเมล์กลับไป  หลังส่งคอมเม้นท์กลับไปแล้ว อดไม่ได้ที่จะนำเรื่องนี้มาขบคิดต่อ เป็นเรื่องราวของ "ห่านทองคำ"


และต้องขออนุญาตนำมาต่อยอด จากเว็บ


http://www.oknation.net/blog/somchot/2010/10/04/entry-1


แบ่งปันพี่น้องบ้านสวน


ฟัวกราส์ (Foie Gras) พัวกราส์...ตับห่าน จานละ 1500 บาท


 


Foie Gras แปลว่า fatty liver นั่นเอง ตับห่าน เป็นอาหารสุดหรูที่มีต้นตำหรับจากฝรั่งเศส แต่อาหารนี้ กว่าจะได้ มา ต้องขุนห่าน ด้วยอาหารอย่างดี และกรอกอาหารทุกวัน เรียกว่า ยัดอาหารลงปากมากกว่า เพื่อให้เกิดภาวะ ไขมันล้น "ตับ" นั่นเอง 


 


อาหารรสเลิศจานนี้ ราคา จานละ 1500บาท


 


เบื้องหลังการได้มาซึ่งอาหารจานนี้ ...กรอกและยัดอาหารโดยเครื่อง...โปรดสังเกตห่านตัวอื่นๆวิ่งหนีไปซุกกันอีกมุมหนึ่ง ดิ้นรนหนีเพื่อให้รอดจากการกรอกและยัดอาหาร


 


ดูใกล้ๆ มือที่จับคอไว้แน่น เครื่องที่กรอกยอัดอาหาร กับ...แววตาของห่าน...


 


บางตัวอัดจนตาย...อาหารคาปาก


 



กินมาก ถ่ายมาก 



เพียงเพื่อจะได้ตับที่ขนาดใหญ่กว่าปกติ  ที่เกิดเป็นโรคไขมันพอกตับ (fatty liver) เปรียบเทียบ กับ ตับขนาดปกติ(normal size liver)


 


....ขอบคุณพี่ชายร่วมโลกที่เคารพรัก เป็นโชคดีที่พี่ไม่กิน “ตับ”ห่านทองคำ เพราะพี่กินเจมาเกินกว่าครึ่งของชีวิตแล้ว


ขอบคุณพี่ชายมากมายที่ให้น้องได้พิจารณาถึงสัจธรรมว่า


    "...ชีวิต...จำเป็นด้วยหรือที่จะต้องได้ลิ้มรสแต่เพียง “อร่อย”"


ขอบคุณพี่อีกครั้งที่ให้น้องได้รู้ว่า...ห่านทองคำตัวนี้ไม่ใช่ห่านทองคำตัวเดียวกับที่น้องเคยฟัง เคยอ่านในนิทาน แต่นี่คือห่านทองคำ ที่ไม่ได้จบเรื่องราวอย่างมีความสุขเหมือนหนุ่มทึ่มคนนั้น ผู้มีจิตใจดี กระทั่ง เจ้าหญิงอภิเษกสมรส และได้ครองนครในที่สุด


...แล้วถ้าเป็นห่านเองเสียล่ะ จะรู้สึกอย่างไร


...อกเขา อกเรา...


...ใจเขา ใจเรา...


...ชีวิตเขา ชีวิตเรา...


 


 


 


ขออนุญาตต่อยอดและขอขอบคุณ เว็บไซต์ จาก


http://www.oknation.net/blog/somchot/2010/10/04/entry-1

ความเห็น

ไม่กล้ากินห่าน ยิ่งอ่านยิ่งสงสาร

there is a will , there is a way .

น้องมาย มาเปลี่ยนภาพความสงสารให้ทันเทศกาลกินเจด้วยกันดีไหมตะ  ทันสมัยเลยเชียวค่ะ ที่โน่นมีเทศกาลกินเจด้วยไหมคะ

ตามมาฟังนิทานค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

นิทานเรื่องนี้ลงเอยไม่เป็นสุขเลยค่ะ คุณเล็ก ท่าจะต้องหาทางแต่งนิทานกันใหม่

หน้า