ความอร่อยที่เอาไม่ถึง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

อันของสวยแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้ฤๅ

  ก็จริงอยู่  แต่ไม่อยากปีนป่ายครับ ตกลงมาไม่คุ้มกัน ที่ว่ามานี้ก็ยอดฟักข้าวครับ ผมปลูกให้ขึ้นต้นละมุด ยอดกำลังงามน่าผัด ก็ได้แต่แหงนมอง

     อยากกินก็คงต้องหาบันไดแล้วแหละงานนี้

ความเห็น

เหม่อมองฟ้า แล้วก้มหน้ามองดิน บอกแล้วอย่าปองของสูง มันเข็ดคอ


แต่ไม่อยากหรอก ใช้เครนมั๊ยน้อง อิอิ เอาคืนนำอาหารเช้ามาเยาะเย้ย

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

สงสัยต้องไปขอเครน ของ อบต. เสียแล้วมั่งพี่เล็ก

สุดยอดฟักข้าว...ได้แค่มอง

ยิ่งกว่าสุดยอดฟักข้าวของพี่รัตนพงษ์Smile

เห็นด้วยไม่ควรปีน ไม่คุ้ม


ไม่เป็นไรเราหล่อแบบลึก เด่วคนสวยมาหาเราเอง แหงนมองยอดฟักข้าวก็อิ่มได้ อิ่มใจเพราะมันโต...

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

น้องก้อย สรุปว่าเรื่องฟักข้าว หรือ เรื่องสาวSmile

ของผู้ใหญ่ยอดสูงระฟ้าแต่..ของย่าวรรณติดดินเพาะไม่ขึ้นเลยค่ะ

 

 

จะลองใหม่ มั๊ยครับย่าวรรณ

ใช้ไม้ไผ่ฉอยเอา ได้หม้าย น่าได้นะ

ฉอยเอา ก็พอได้นะ แต่ได้ไม่กี่ยอด

หน้า