ครบรอบสองปี อีกกิจกรรมที่ช่วยให้ผมสบายใจขึ้น

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     เสร็จจากบ้านพี่ไม ไกรสุทธิ์ ก่อนที่จะเข้าที่พัก เราก็แวะสวนผักเมียงของลุงสั้น สมาชิกที่ติดตามเรืองราวของลุงสั้นมาก็คงจะรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับลุง แต่ช่างเถอะเราคงจะแก้ไขอะไรไม่ได้ ทางที่ช่วยลุงสั้นได้ก็ช่วยระบายผักเหมียงออกมา ก็ขอใช้พื้นที่ตรงนี้ขอบคุณแทนลุงสั้นด้วยก็แล้วกันนะครับ

เราช่วยได้ส่วนหนึ่ง ยังเหลืออีกเยอะ

คันนี้พี่ต้อย

อันนี้ของน้องนนท์ขึ้นรถพี่บุญพา

ขบวนขันหมาก เอ้ย! ไม่ใช่ ขบวนของพี่เล็ก

   ยังมีพี่ไวท์ซื้อไปส่วนหนึ่ง ใครซื้อไปอีกบ้างครับ ส่งเสียงหน่อยครับ

ความเห็น

ขบวนขันหมากพี่ก็แห่ให้น้องโส จองขันหัวหนมไว้แล้ว


อย่าลืมนะ ที่ๆ ถมไว้นานแล้วนะจะสร้างก็เขบ ๆ เข้าตะ แหงนมองฟ้าอยู่งั้นแหละ ถ้าแลผิดท่า กะฉุดเสียต๊ะ 555

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ผมไม่ได้ถมที่นะพี่เล็ก เพียงแต่ดินมันเหลือจากการขุดสระเท่านั้นเองLaughing

พ่อผู้ใหญ่โดนชักพาไปเรื่องคู่ครองทุกที เห็นไหม สมช. เค้าห้วง ห่วง และหวงกัน อิอิ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ทีแรกนึกไม่ออกว่าผู้ใหญ่ถมที่ไว้ตรงไหน ที่แท้ก็ตรงริมสระมรกตนี่เอง ปรับที่ซะสวยเลย จะเอาไว้สร้างเรือนหอริมสระนี่เอง แหะๆ

เข้ามาเสริมน้องผู้ใหญ่อายแย่ เขาบอกว่าเหลือจากขุดสระ


ขอบคุณนะน้องที่ขนต้นผักเหมียงมาให้ถึงบ้านเลย

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

พี่จะไปเอาเร็วๆนี้แระ อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

สนใจ แต่ที่อุบลถามร้านต้นไม้ไม่มีเลยค่ะ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ผมไม่ทราบ เรื่อง ลุงสั้น เลย แต่ เห็น ช่วยกัน ขนาดนี้ มี ความสุข ด้วย ครับ

ได้ช่วยลุงสั้น บ้าง

ก็เต็มทีี่สุดๆ แล้วนี่คับ 

 

น่าจะสบายใจได้พอสมควรแล้วนะคับ

หน้า