บันทึกเดินทางกลับ

    ด้วยความที่ไม่เคยนั่งรถไฟไกลๆ และในความคิด ชั้นหนึ่ง ชั้นสอง ไม่ได้บรรยากาศ และจังหวะโอกาสโครงการนั่งรถไฟฟรี ลองสักครั้ง และมีผู้ร่วมเดินทางด้วยคงสนุกดี

    ได้เวลารถไฟยังไม่มาเดินไปดูตารางเปลี่ยนเป็น 18.10 มีการเลื่อนเวลา รอจนถึงเวลายังไม่มา ไปดูอีกครั้งเป็น 18.55 ว้าว ใครจะช่วย คอย คอย คอย ตอนนี้ไม่มีอารมณ์เก็บภาพ ทั้งนางแบบ นายแบบ ช่างภาพ รถไฟมาถึงกี่โมงไม่รู้ พอมาถึงจอดสนิท เอาขึ้นๆ คุณนายโดนกระแสผักดันได้ขึ้นก่อน ที่เหลืออีกสาม ขึ้นอีกตู้หนึ่ง สักพักได้ยินเสียงคุณเรียกลูก อยู่ไหน เราต้องทำหน้าที่รวบรวมพลให้ครบ เดินหาคุณนาย ไปเจอกำลังร้องไห้ น่าสงสาร เดินหาที่นั่ง ว้าวที่นั่งสามที่ เขายึดนอนเยียดยาว หาที่นั่งไม่ได้ ต้องยืนไป ทำใจ ทำใจๆๆๆๆ ยิ่งจอดมากสถานีคนยิ่งมาก จนไปถึงสถานีชุมทางทุ่งสง ได้เพิ่มตู้อีกหนึ่งตู้ พร้อมผู้โดยสารหนึ่งตู้เหมือนกัน จนถึงสถานีท่าชนะ มีผู้โดยสารลงได้ที่นั่งหนึ่งที่ พลัดกันนั่งพลัดกันยืน จนถึงสถานีชุมพร ได้เกิดปัญหาจนต้องมีนักเรียนบางส่วนลงไป ใช้เวลาเคลียร์ครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็วิ่งถึงสถานีหัวหิน "โปรดทราบท่านผู้โดยสารรถขบวน....โปรดลงจากรถและเก็บสัมภาระมายังลานข้างสถานี เนื่องจากว่าได้มีขบวนรถสินค้าตกรางอยู่สถานีข้างหน้า ทางเราจะจัดรถโดยสารส่งไปยังปลายทาง”

คุณนายไม่รอแล้วเห็นรถตู้มีป้ายบอกว่ากรุงเทพ-หัวหิน วิ่งมา เธอได้เข้าติดต่อสอบถาม และได้พากันรถขึ้นรถตู้ทันที วิ่งมาได้ไม่นานได้ยินเสียงกระโกนบอกว่ามีคนตกรถไฟอยู่หน้าสถานีมากมาย ขอค่าหัวคนละสิบบาท อะไรหน๋อ แล้วรถตู้ก็จอดบอกให้ไปซื้อตั๋วก่อน ลงกันหมดทั้งคัน คุณนายท่าทางอารมณ์เสีย “ไปไหนๆ” เสียงคนขับรถมอเตอร์รับจ้างกระโกนถาม เธอตอบทันที”ไปชลบุรี” “ทางนี้พี่ “

จบด้วยภาพนี้แล้วกัน