ต้นไม้และดอกไม้ที่ยอดภู ^ - ^

จากที่ใช้เวลาเดินทางพอให้กล้ามเนื้อล้า ๆ แค่ร่วม ๆ 6 ชั่วโมง เคราะห์ร้ายลูกหาบเอาของมาช้าเพราะคนเยอะกว่าปกติ ฝนก็ตกมาพอให้เสื้อชุ่ม ๆ พระอาทิตย์ก็อ่อนแสง อากาศก็เยือก .... แต่ก็ยังสนุกกันได้..

เหมือนเมืองในหมอก แต่งแต้มด้วยเต๊นท์หลากสี........

กฎข้อที่ 1 ของการไปแปลกถิ่น ต้องถ่ายรูปกะป้าย .....

ดอกหงอนนาค... นางเอกของดอยนี้

ชื่อเค้ามีคำว่า ทอง ประกอบ แต่ว่าจำไม่ได้แล้ว...         ดอกนี่ก็สวย...

นอกจากทุ่งดอกไม้ และป่าสน น้ำตกก็มีให้เดินเล่น เขียวไปหมดเพราะชุ่มชื้นมากๆ   พ่อตากล้องเลยไถลไป 1 ทีดีที่หัวไม่กระแทกหิน..

ไปแบบนี้เป็นสวรรค์ของคนชอบถ่ายรูปเลยคะ ....ใบเฟิร์นกับแสงที่ตกกระทบ

ออกจากน้ำตก...ก็มาเจอป่าสน หมอกกะฝนก็มาเป็นพัก ๆ เจ้าหน้าที่จะทำแนวรั่วให้นักท่องเที่ยวทราบ ไม่งั้นมีการตกขอบเขากันบ้างแหละ..

สักพักหมอก็หายไป .... พอฟ้าใสก็รีบคว้ากล้องถ่ายใหม่ เขาลูกนั้นเจ้าหน้าที่บอกว่าหากอยากไปพิชิตก็ต้องเดินต่อ 1 วัน  จะเป็นทิวทัศน์ของประเทศลาวเลยคะ...

ไว้ตามไปดูอีกนะคะ ยังไม่หมดเพียงเท่านี้....