เงื่อนไขเยอะ

เป็นกำลังใจให้นะครับสำหรับความคิดที่จะมีสวน ก็ลองดูนะครับไม่อยากหรอก

เริมหัดทำทีละน้อยไปก่อน มีนะสมาชิกเราบางคนไม่มีที่เลยอาศัยปลูกตามสถาที่แคบๆ

เช่นในคอนโดหรือชานข้างนอกห้อง ก็ได้กินเหมือนกัน ลองดูนะครับ

จินตนาการและหลักวิชาการ ถ้ามากไป ปวดหัวเปล่าๆ  มันต้องถอน เอ๊ย มันต้องปฏิบัตการซิครับจึงจะเห็นผลงาน บางทีเราต้องเบียดเบียนผู้อยู่ก่อน(มด,แมลง,ไส้เดือน ฯลฯ)บ้าง ก็จำเป็น เราก็แผ่เมตตาให้เขา  เขาคงเมตตาเรา เพราะเราต้องทำมาหากินเช่นกัน นะ  สาธุโลดเด้อ... เอ้าลงมือได้  1.....2.....ซ้าม............สู้อย่างพอเพียง  และปลอดภัยจากเคมี  ยังไงก็คงดีกว่าซื้อเขากิน  

ไปดูงานตามศูนย์เรียนรู้ทางการเกษตรต่าง ๆ ซึ่งมีอยู่มากมาย ทางเน็ตก็มีมากมาย สืบค้นหาได้ เว็บนี้ก็มี รักบ้านเกิด ดอท คอม เป็นต้น ตำราก็มีขายเยอะเเยะ ห้องสมุดมีให้ยืมอ่าน ......ให้ลองปลูกพืชที่ปลูกง่าย ๆ เช่นผักบุ้ง ไปก่อน เมล็ดพันธุ์หาซื้อได้ตามร้านขายวัสดุทางการเกษตร ปุ๋ยอินทรีย์ อินทรีย์ชีวภาพก็มีขายมากมายหลายยี่ห้อ สารป้องกันกำจัดจากสมุนไพร เชื้อชีวินทรีย์ เช่น บีที บิวเวอรืเรีย ฯลฯ คร๊าบ...

ผมก็เป็นเหมือนกัน มี "เงื่อนไข" เยอะ 
ประเด็นว่าจะปลูกอะไร เพาะยังไง ปลูกนานเท่าไร เค้าทำกันยังไง ไม่น่าห่วง หนังสือ อินเตอร์เน็ต และ สมช.บ้านสวน ช่วยได้ แต่ เงื่อนไขที่ว่า "จะเริ่มเมื่อไร" เป็นเงื่อนไขสำคัญ ถ้าผ่านมาได้ ที่เหลือก็ไม่ยาก

ผมก็ยังผ่านเงื่อนไขสำคัญไม่ได้  แต่ก็พยายามเริ่มปลูกอะไรเล็กๆ น้อยๆ แต่ยังไม่ต่อเนื่อง ก็ได้เรื่องราวในบ้านสวนแห่งนี้ช่วยสร้างแรงใจครับ

ถึงระยะทางมันใจใกลแค่ไหน

แต่ถ้าได้ก้าวสักก้าว อย่างน้อยเราก็ใกล้กว่าเดิมแล้วครับ

ไม่รู้อะไรก็เริ่มจากอะไรง่ายๆ ปลูกอะไรที่ไม่ต้องดูแลมาก

เช่น พริก ทิ้งเม็ดไว้เดี๋ยวมันเกิดเองไ่ม่ต้องดูแลอะไรก็ได้

แล้วก็ลองปลูกไม้ยืนตันทิ้งไว้ อย่างเช่นมะรุม ปลูกไว้กินยอด กินฝัก

นอกจากนี้ก็พวก ตะใคร้ ใบมะกรูด กระเพรา โหระพา ที่ใช้บ่อยๆ

แล้วเราจะชอบแล้วจะลืมเงื่อนไขต่างๆนาๆไปไ้ด้

ไม่ต้องยึดกับทฎษฎีให้มากมาย ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรเสียหาย

ถือเป็นประสบการณ์ ทำอะไรๆมันก็ต้องมีสำเร็จและมีบทเรียนบ้าง เรียนรู้ รู้ทั้งที่ถูกและที่ผิด จะได้ทำถูก และสามารถพัฒนาไห้ดีขึ้นได้

เงื่อนไขมันเกิดเพราะเราไม่ได้อยู่กับปัจจุบันค่ะ

เมื่อก่อนนิวก็เคยเป็น ฝันว่าอยากจะมีนั่น นู้น นี่

ทำไงดีล่ะไม่มีอะไรซักอย่าง

มาเจอเว็บบ้านสวนอย่างแรกที่ทำเลยไม่ต้องคิด คือ

การทดลอง ทุกคนลองผิดลองถูกแลกประสบการณ์กัน

เจอปัญหาเราก็มีพี่เลี้ยงคอยแนะนำ

ทุกวันนี้นิวไม่ได้อยู่กับอนาคตอีกแล้วค่ะ

อยู่กับปัจจุบันที่มี

แทนที่เราจะคิดว่าอยากมีนั่น นู้น นี่ อีก 10 ปีข้างหน้า

กว่าจะถึงตอนนั้นถ้าเราไม่สะสมความรู้และประสบการณ์เลย ทุกอย่างก็เปล่าประโยชน์

ทุกวันนี้มองไปที่สิ่งที่เรามี

แล้วเราจะทำอะไรกับมันได้บ้าง

อยากมีกล้วยไม้เป็นสวนๆ แต่ไม่เคยปลูกเลยซักต้น ก็ไม่มีประโยชน์

อยากมีไร่องุ่น ก็ต้องเริ่มจากองุ่น แรก

เริ่มจากสิ่งที่เรามีค่ะ

ลืมเงื่อนไขให้หมด

หนูอยู่อาพาร์ทเม้น ระเบียงห้องปลูกองุ่น กล้วยไม้ เพราะต้นไม้เล็กๆน้อยๆ ตามกำลังที่มี

บ้านที่ กทม เป็น ทาวเฮ้าส์ ก็ปลูกผักในกระถาง คิดก่อนว่าเรามีเท่านี้ เราควรทำอะไร

เริ่มจากอะไร มัวแต่ฝัน ไม่ลง มือทำ ก็ไม่สำเร็จค่ะ

เริ่มลงมือครับ  ปลูกไปเรื่อยๆ  ยิ่งมีที่อยู่แล้วยิ่งเยี่ยมเลยครับ   หาไรได้ก็ปลูก  ทานอะไรเหลือเมล็ดก็เพาะไว้  เดี๋ยวก็จะเยอะเต็มสวนเองครับ  อยากได้อะไรถ้าหาไม่ได้ก็พึ่ง สมช บ้านสวนนี่แหละครับ  คนใจดีมีอยู่เยอะแยะ  ต้องเริ่มก่อนครับ  แล้วจะเห็นผล

ค่อยๆทำไปครับ ต้นไม้ไม่ได้โตได้ในวันเดียว

ปลูกก่อน โตก่อน ได้กินก่อนครับ....

เป็นกำลังใจให้ครับ

ผมคิดว่าทุกสิ่งที่ผ่านมาในชีวิต..ล้วนแต่มีเงื่อนไขทั้งสิ้น..แตกต่างกันไปในแต่ละปัจเจค..บางคนอาจผูก(ตั้ง) เงื่อนที่อาจจะแน่นจนไขปลดออกยาก..บางคนอาจผูกเงื่อนไว้อย่างหลวมๆ..ความทุกข์..ความเครียดของชีวิตล้วนแล้วเกิดจากปมเงื่อนเหล่านี้ทั้งสิ้น..พระท่านจึงว่าต้องละวาง..ไม่ยึดติด..ทำความเข้าใจกับไตรลักษณ์..ปลดปล่อยปมเงื่อน..แม้จะไม่ทีเดียว..แต่ค่อยๆผ่อนให้คลายได้..ชีวิตจะดูดีขึ้นเยอะเลย..แล้วเราก็จะทำอะไรที่เราอยากทำโดยปราศจากหัวโขน การยึดติดและปมเงื่อนที่แกะไม่ออก..ทั้งร่างกายและจิตใจเราจะผ่อนคลายขึ้นอีกเยอะเลย..ลองทำดูสิ..ผมก็กำลังทำอยู่เหมือนกัน..