สัพเพเหรา ยาดมส้มโอมือ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

บันทึกคราวก่อนโน้น http://www.bansuanporpeang.com/node/6530 ตอนน้ำท่วม ไปเก็บส้มโอมือมาได้สองสามลูก ไม่พอทำยาดม เลยต้องเก็บไว้ในตู้เย็นก่อน แต่ก็ลองเอาไปให้น้อง ยำปลาทู มา 1 จาน เสียดายไม่ได้เก็บหลักฐานไว้ ช่วงนี้ต้นส้มโอมือก็ออกลูกอีกหลายลูกคิดว่าน่าจะพอทำได้แล้ว ก็เปิดตำรา (อากู๋) ได้มาหลายสูตร แต่ก็คล้ายๆกัน ส่วนประกอบทั้งหลายหาไว้แล้ว วันนี้เหลือแต่วิธีการทำ 

ส่วนประกอบมีอะไรบ้างนั้นลองถามอากู๋ เอานะครับ ผมจะแนะนำวิธีการทำ

ผลส้มโอมือ และมะกรูด

เทียบขนาดให้ดู

ผ่าครึ่ง ให้ดู ไม่มีกลีบส้ม ไม่มีเมล็ด

ผลนี้ลูกแปลกดี

หั่น เอาแต่เปลือก

เนื้อสีขาว (เอาไปทำของเล่น) กินสดๆก็อร่อยครับ

นึ่งแล้ว ยังร้อนๆอยู่

เนื้อขาวๆ ติดอยู่มากไป ต้องคว้านออกอีกหน่อย

เปลือกหายไปไหน เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน

อ้อ เปลือกอยู่นี่เอง

นึ่งพอนิ่มๆ ทั้งสองเปลือก แล้วเอามาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ

ย้ำนะครับ ต้องหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ หรือถ้ามีเครื่องบดหมู ก็ไม่ต้องเล็กขนาดนี้

ต่อไปก็ตำครับ ถ้าแห้งๆก็ตำง่าย เปียกๆก็ตำยากหน่อย ครกนี้เขาบอกว่า หินแท้ ครับ

ตำแล้วได้อย่างนี้ครับแยกกันตำ จานนี้เปลือกส้มโอมือ

จานต่อมา ผิวมะกรูด คนละสีกันเลยครับ

ถึงจะแยกกันตำ ก็ต้องเอามาตำรวมกันอีกทีครับ

หลังจากตำรวมกันแล้ว ต่อไปก็เริ่ม Blend ตามสูตรของแต่ละคน

แต่โดยทั่วไปจะมียาหอม และน้ำมันสองสามชนิด

การ blend ก็ขยำด้วยมือจนเข้ากันดี ได้กลิ่นหอมตามสูตร

เสร้จแล้วก็เอามาปั้นเป็นลูกกลมๆ แล้วห่อด้วยผ้ากอส ใส่ตลับ(ถ้ำ) ได้เลยครับ

แต่วันนี้ยังไม่มีผ้ากอส เลยยังไม่ได้ห่อ

ขอให้สังเกตช้อนพลาสติก นะครับ สีที่ติดมาล้างไม่ออกครับ

ต่อไปรายการของเล่นสมัยเด็กๆ ตอนนั้นยังไม่ถึง 10 ขวบ

จำได้ว่าเคยเอาเปลือกส้มโอ(เนื้อขาวๆ)มาขยำกับน้ำ

แล้วใส่น้ำปูนใสลงไป ทิ้งไว้สักคืน ก็จะได้วุ้น

วันนี้เห็นเนื้อสีขาวของส้มโอมือ เอามากินดิบๆดูก็อร่อย หอมกลิ่นน้ำมันจากเปลือกด้วย

ก็เลยคิดว่าลองเอามาทำแบบสมัยเด็กๆ ดุว่าจะเป็นวุ้นไหม

เอาเนื้อขาวๆไปนึ่ง

แล้วเอามาบดด้วย blender

ได้น้ำสีขาวๆ

เตรียมน้ำปูนใส

พอผสมน้ำปูนใส จากสีขาวกลายเป็นสีเหลืองอ่อนๆ

ทิ้งไว้อีกสองสามชั่วโมง ของเหลวก็กลายเป็นวุ้น แข็งๆ

วันหลังถ้าจะทำเยลลี่ คงไม่ต้องซื้อเยลลี่สำเร็จรูป แต่ส้มมือผลสองผล นี่ได้เยลลี่เป็นหม้อๆ

เอวังก็มีด้วยประการะฉะนี้

(เขียนบล๊อกอยู่ ใครทักทายมาไม่ได้ตอบเลย ขออภัยด้วยนะครับพี่น้อง)



 


 





ความเห็น

ที่ร้านนิตยาบางลำภูเค้าขายยาดมส้มโอมือถ้ำพลาสติกราคา ๒๕ ส่วนที่เป็นถ้ำโลหะราคา ๕๕ บาทค่ะ  ดิฉันให้น้องสาวซื้อแบบพลาสติกมา ๒ อัน กลิ่นหอมชื่นใจค่ะ


ลุงแค่เอาเนื้อขาวๆของเปลือกส้มโอมานึ่งแล้วปั่นเสร็จใส่น้ำปูนใสมันก็กลายเป็นเยลลี่หรอคะ  ง่ายดีจัง ซื้อส้มโอที่นี่อิมพอร์ทมาจากจีน เปลือกหนาพอควร  น่าเอามาทดลองทำแยมส้มเพราะมีส้มสะดือที่เปลือกสีส้มด้วย

ขอบคุณสำหรับแหล่งขายถ้ำ ถ้าทำจริงๆแล้วค่อยหาซื้อครับ ตอนนี้ทำเล่นๆ ใส่ขวดยาไปพลางๆ

วุ้นเปลือกส้มเป็นของเด็ก(สมัยก่อน)เล่นมานานแล้วครับ ส่วน(เด็ก)สมัยนี้เล่นไม่เป็นแล้วครับ

แบบนี้ต้องตั้งเป็นตราลุงพี แล้วละครับ

ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ

สู้ลำหลาวครับเหอ เดี๋ยวลุงพี จามไม่หยุด

โทษทีครับ ตราลุงพูน 555

ว่าออออ นุ่งกางเกงขายาวสาวไม่ชอบพี่น้องเหอ คนถือจอบมาดแมนนั้นแหละแฟนฉาน นะสาวเหอ

งานนี้ได้ความรู้จากลุงพูนเยอะแยะเลย ขอบคุณมากนะครับ

ส่วนภาพล่าง วุ้นส้มเพิ่งเคยเห็นครับแปลกดี

ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ   msn/krawmovie@hotmail.com

สมัยเด็กๆทำเล่นกัน พอเห็นส้มมือก็เลยลองทำดู

แวะมาชมครับลุงพูน...


อยากขอบ้าง....

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เอาไว้ได้สูตรหอมๆแล้วจะแจกครับ

อยากไปฝึกทำอะไรหลายอย่างกะซือเฮียจัง..อยากใช้ชีวิตหลังเกษียนแบบนี้ที่สุด..อยู่กะสวน ทำอะไรๆที่ได้จากสวนเหนื่อยก็พักจิบกาแฟดูขุนเขาสายน้ำเมฆหมอก (แต่ตอนนี้ยังทำแบบซือเฮียไม่เป็นซักอย่าง แต่อยากไปฝึกทำจัง) เมื่อวานนัดทานข้าวกับเพื่อนเก่าที่เคยร่วมงานกันมา ยังบอกเล่าชีวิตหลังเกษียนที่อยากเป็นชาวสวนที่ไม่ได้ทำเป็นอาชีพ อยากไปทำขณะที่ยังมีแรงอยู่..และใช้ชีวิตที่เหลือให้คุ้มหลายปีหน่อย..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า