ของฝากจากคุณปู่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       ความเป็นอยู่การดำรงชีพของคนบ้านทุ่งขึงหนัง ( จ.พัทลุง )เมื่อ 60 ปีที่แล้ว ไม่ได้เร่งรีบและใช้ทรัพยากร อย่างฟุ่มเฟือย เรี่ยราดอย่างทุกวัน การเร่งรีบโตเกินวัยของเด็ก ก็มีไม่มากมายเช่นปัจจุบัน ด้วยการเป็นเกษตรกรทำนาข้าว มืข้าวเต็มลอมที่จะเลี้ยงคนในครอบคร้วได้ตลอดทั้งปี มีปลา กุ้ง ปู ในคลองในหนอง ลูกคลักในนาหลังเก็บเกี่ยว เนื้อหมูเนื้อวัวบางครั้งในโอกาสสำคัญเป็นอาหารโปรตีน ผักตามท้องไร่ท้องนาเป็นวิตามินและกากใย 



     งานหลักที่ทำมีอยู่ 2 ช่วงเวลา ไถหว่านปักดำ แล้วก็เก็บเกี่ยว รวม 3 เดือน เวลาที่เหลือปลูกผัก ตัดฟืน สานเฌอ สานด้ง ไปตามถนัดที่มี เด็กๆก็สนุกไปตามวัย โตขึ้นหน่อยเด็กผู้หญิงช่วยงานบัาน เด็กผู้ชายก็เลี้ยงวัวตามทุ่งนา มีของเล่นตามธรรมชาติมากมาย ที่สรรหาประดิษฐ์มาเล่นกัน....



      กลองพรก คือของเล่นชิ้นหนึ่งของเด็กสมัยนั้น กลองพรกทำจากกะลามะพร้าว หุ้มด้วยหนังวัวตากแห้ง มีหวายเล็กหรือย่านโดก ( เถาวัลย์ชนิดหนึ่ง ) เป็นปลอก ดึงด้วยเชือกใยปอ ลิ่มด้วยไม้เนื้อแข็ง



     ต้นปอ ใบกลมๆพยายามถ่ายต้นแต่โดนไม้อื่นคลุมหมด ตอนนี้ในหมู่บ้านหายากแล้วด้วย ที่จริงพืชริมน้ำ จะมีเยอะริมคลอง นิยมเอามาทำดม (ร้ว)บ้าน ส่วนทื่เป็นเปลือก ลอกมาตากให้แห้งควั้นเชือกหุ้มกลองพรก



     หุ้มกลองเสร็จแล้วมาตีแข่งกัน ( ขออภัยไม่สามารถนำภาพเมื่อ 60 ปีที่แล้วมาเสนอเพราะผู้เขียนเกิดไม่ทัน ) ปัจจุบันนี้ การหุ้มกลองพรกการแข่งกลองพรกยังคงมีอยู่ในหมู่บ้านและ จ.พัทลุง


                                               ขอบคุณข้อมูลคุณเปลือน ชูผอม

ความเห็น

อย่าให้ 0 นะคะ ต้องอนุรักษ์ไว้ ของพันนี้ เป็นไปได้ ขออันถี...5+++ ตี้เอาไปลองแล

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

     เตรียมไม้ไว้ตีก็แล้วกัน  อันที่ไว้ดักตีตาอ๊อดไม่เอา

กินของขม ชมเด็กสาว เล่าความหลัง ฟังเพลงเก่า เขาว่าเกิดนานแล้วเพแหละ อิอิSmile 

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

   พี่ยังไม่แก่หรอกน้องเอ้ย.......WinkWink

นอกจากเป็นดาราใหญ่ แล้วยังเขียนบล็อกได้ดีมีสาระอีกนะเนี่ย

อย่างนี้ท่านประธานต้องมีรางวัลใหญ่ให้ซะแล้วLaughing

หากเป็นดาราใหญ่ ก็ต้องเป็นพี่อู๊ด ชัวร์ แหม!!ว่าแล้ว คุ้นๆ อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

พี่จันทร์เจ้า โทรไม่ติด โทรศัพท์เป็นอะไรไป

พี่ปิดเครื่องอยู่ เดี๋ยวไปเปิดก่อนนะ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

    ถ้าคุ้นแล้วไม่กัดหนูจันทร์

     กว่าจะเขียนเสร็จเถียงกันหัวขึ้นควัน

หน้า