ของฝากจากคุณปู่
ความเป็นอยู่การดำรงชีพของคนบ้านทุ่งขึงหนัง ( จ.พัทลุง )เมื่อ 60 ปีที่แล้ว ไม่ได้เร่งรีบและใช้ทรัพยากร อย่างฟุ่มเฟือย เรี่ยราดอย่างทุกวัน การเร่งรีบโตเกินวัยของเด็ก ก็มีไม่มากมายเช่นปัจจุบัน ด้วยการเป็นเกษตรกรทำนาข้าว มืข้าวเต็มลอมที่จะเลี้ยงคนในครอบคร้วได้ตลอดทั้งปี มีปลา กุ้ง ปู ในคลองในหนอง ลูกคลักในนาหลังเก็บเกี่ยว เนื้อหมูเนื้อวัวบางครั้งในโอกาสสำคัญเป็นอาหารโปรตีน ผักตามท้องไร่ท้องนาเป็นวิตามินและกากใย
งานหลักที่ทำมีอยู่ 2 ช่วงเวลา ไถหว่านปักดำ แล้วก็เก็บเกี่ยว รวม 3 เดือน เวลาที่เหลือปลูกผัก ตัดฟืน สานเฌอ สานด้ง ไปตามถนัดที่มี เด็กๆก็สนุกไปตามวัย โตขึ้นหน่อยเด็กผู้หญิงช่วยงานบัาน เด็กผู้ชายก็เลี้ยงวัวตามทุ่งนา มีของเล่นตามธรรมชาติมากมาย ที่สรรหาประดิษฐ์มาเล่นกัน....
กลองพรก คือของเล่นชิ้นหนึ่งของเด็กสมัยนั้น กลองพรกทำจากกะลามะพร้าว หุ้มด้วยหนังวัวตากแห้ง มีหวายเล็กหรือย่านโดก ( เถาวัลย์ชนิดหนึ่ง ) เป็นปลอก ดึงด้วยเชือกใยปอ ลิ่มด้วยไม้เนื้อแข็ง
ต้นปอ ใบกลมๆพยายามถ่ายต้นแต่โดนไม้อื่นคลุมหมด ตอนนี้ในหมู่บ้านหายากแล้วด้วย ที่จริงพืชริมน้ำ จะมีเยอะริมคลอง นิยมเอามาทำดม (ร้ว)บ้าน ส่วนทื่เป็นเปลือก ลอกมาตากให้แห้งควั้นเชือกหุ้มกลองพรก
หุ้มกลองเสร็จแล้วมาตีแข่งกัน ( ขออภัยไม่สามารถนำภาพเมื่อ 60 ปีที่แล้วมาเสนอเพราะผู้เขียนเกิดไม่ทัน ) ปัจจุบันนี้ การหุ้มกลองพรกการแข่งกลองพรกยังคงมีอยู่ในหมู่บ้านและ จ.พัทลุง
ขอบคุณข้อมูลคุณเปลือน ชูผอม
- บล็อกของ kosit
- อ่าน 14124 ครั้ง
ความเห็น
แดง อุบล
15 พฤศจิกายน, 2010 - 11:37
Permalink
กลอง
สมัยเด็ก ๆแดงเคยเล่น แต่หน้ากลองให้ผ้าร่มแทนค่ะ
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
kosit
15 พฤศจิกายน, 2010 - 11:44
Permalink
หน้ากลองผ้าร่ม
ตัวกลองกระป๋องนมรึเปล่า.......
แดง อุบล
15 พฤศจิกายน, 2010 - 11:46
Permalink
กลองผ้าร่ม
ใช้กระป๋องนม แล้วใช้ดินเหนียวยึดค่ะ
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
kosit
15 พฤศจิกายน, 2010 - 12:03
Permalink
เหมือนเดะ
เด็กก็เล่นอย่างนั้นครับ
ลุงพี
15 พฤศจิกายน, 2010 - 11:46
Permalink
คนดังแห่งทุ่งหนัง
ช่วยกันอนุรักษ์ไว้นะครับ อยู่ได้ถึงป่านนี้ก็นับว่าดียิ่งนัก ตราบใดที่ยังมีการจัดแข่งขันทำและตีกลองพรกอยู่ ผมว่าต้นปอก็คงไม่สูญไปจากหมู่บ้านหรอกครับ
พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง
kosit
15 พฤศจิกายน, 2010 - 12:05
Permalink
ลุงพี
ไวท์ ท้อแท้มีอีกมั้ย......
kosit
15 พฤศจิกายน, 2010 - 12:15
Permalink
ต้นปอ
ตอนนี้ไม่ใช้เชือกปอ ขึงกลองแล้ว......ที่เขียนเป็นเรื่องของอดีตครับ
สวนฟักแฟงแตงไทย
15 พฤศจิกายน, 2010 - 12:43
Permalink
เพิ่งเคยเห็น
ดีค่ะ อนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลานได้ภาคภูมิใจ
เจ้โส
15 พฤศจิกายน, 2010 - 13:11
Permalink
พระเอก
แหม....คิดว่าเป็นดาราแล้วจะพรางตัวได้นั้นรึ วันนั้นน่าจะเจอขี้พร้าไฟคว้างหัวซะ ที่หัวล่อมาหิดใช่โกโก้หม้าย
garden_art1139@hotmail.com
kosit
15 พฤศจิกายน, 2010 - 19:49
Permalink
อยากเป็นพระเอก
คิดว่าจะขว้างถูกหรือ มะกอก 3 ตะกร้า ยังปาไม่ถูก......

หน้า