“หนูชื่อจี๊ด...จริงๆ”
“หนูชื่อจี๊ด...จริงๆ”
ผู้บันทึกบล็อกนี้อยากนำสมาชิกในบ้านแนะนำตัวอีกครั้ง เพื่อเป็นการยืนยันตามคำบอกของเธอที่ว่า “หนูชื่อจี๊ด...จริงๆ”
มาลองฟังเธอแนะนำตัวกัน...
“หนู...อยู่หน้าบ้านค่ะ พี่เขาพาหนูหลบอยู่ใต้ร่มมะลิวัลย์ แต่ว่าหนูคิดว่าน่าจะชอบแดดมากกว่า พี่เขาเลยพาหนูมาอยู่กลางแดดเปรี้ยง แต่พี่เค้าก็ใจดีนะคะ คอยมาเยี่ยมๆมองๆหนูอยู่เสมอ...อ้อ ที่จริงคอยมองหนูว่าจะโตหรือยัง...แล้ววันนี้ พี่เขารดน้ำเมื่อเย็นนี้ หนูน่ะตะโกนเรียกพี่เค้าสุดเสียงมาตั้งหลายวัน ช่วงนี้พี่เค้าคงยุ่งๆกระมังคะ ไม่ค่อยจะทันฟังเสียงของหนูเลย ...แต่วันนี้ ได้ผลค่ะ หนูดีใจมาก พี่เขาเหลือบตามองหนู หนูแอบเห็น...น๊า...ว่าพี่เค้ายิ้มด้วย
แล้วก็ตัดหนูจากต้น ใส่จานเล็กๆ...ดูกันว่าพี่เค้าจะพาหนูไปไหนต่อ ...
นี่ไง พาหนูมาเยี่ยมน้องมะนาว...ว้าว....ญาติหนูเองแหละ...
ที่จริงก็ไม่รู้ว่าใครพี่ใครน้องนะคะ...แต่ว่าน้องมะนาวน่ะ มาทีหลังหนูนะ หนูเลยข่มไว้สักหน่อยให้น้องมะนาวเป็นน้องไปเลย อิ อิ..น้องมะนาวน่ะไม่ว่ากันอยู่แล้ว
เราเป็นญาติที่รักกันมาก พูดหยอกกันเล่นเป็นประจำ
มาดูกันต่อนะว่า พี่เค๊าจะพาหนูไปไหน...
อะฮ้า..
หนูได้อวดเนื้อผลสีส้มสวยแล้ว...
สองผล แหม!อยากให้น้องมะนาวอยู่ด้วยจัง แต่ไม่เป็นไรหรอก
แล้วพี่เขาจะทำอะไรต่อน้า ...โอ้โฮ ขอบคุณพี่มากๆนะ พาหนูแปลงโฉม...ว้า พี่เค้าไม่ได้ถ่ายรูปตอนหนูเป็นน้ำส้มใสๆ เสียดายจัง ...นั่นแน่ เติมน้ำใส่ตั้งแก้วนึง แถมด้วยการปรุงโฉมหนูด้วยเกลือ กับน้ำตาล...
อื้อฮึม พี่ขา ขอบคุณมากนะคะ ไม่อย่างนั้นหนูต้องเป็นยาย”จี๊ด” ที่แสนร้ายกาจแน่ๆ
แล้วทีนี้หนูก็เป็นหนูจี๊ดที่มีรสชาติอ่อนโยนกลมกลืนด้วยความเค็มนิดๆ
กับหวานหน่อย..หนูยิ้มแล้วนะคะ เดี๋ยวดูกันต่อว่าพี่เค๊าจะทำอะไรต่อ
...พี่ถ่ายรูปหนูไว้แล้ว นี่ไง...ตรงก้นแก้ว พี่เค้าซอยผิวบางๆที่รสออกขมนิดๆลงในแก้วด้วยแหละ...พี่ช่างรู้ใจเสียจริง ก็ผิวหนูนี่นะไม่ได้ฉีดยาหรือสารเคมีใดๆเลยนะ หนูรับรองได้ อีกอย่าง หนูจะบอกให้ คือ ความขมนิดๆของผิวหนูน่ะ ช่วยขับลมได้ด้วย....หนูแนะนำตัวแค่นี้ก่อนนะคะ นั่นแน่ พี่เอาหนูไปแช่เย็น จิบหนูแล้วช้าๆ หนูจ้องพี่เขานะคะ พี่เขาเม้มปาก หยีตา ...โอย...ค่อยยังชั่ว พี่เขายิ้มน้อยๆ แล้วอุทานเบาๆว่า “เปรี้ยว...”...พี่ขา...ก็หนูยืนยันว่าหนูน่ะ ชื่อ จี๊ด...จริงๆ”
โอ...กว่ายาย “จี๊ด....จริงๆ” แนะนำตัวเสร็จ หมดแก้วไปแล้วค่ะ พิมพ์ไปจิบไป รสดีนะคะ หากท่านใดมียายจี๊ด อยู่ที่บ้าน น่าจะเป็นช่วงที่เริ่มให้ผลแล้ว ...เอาไปบูชาพระ...แล้วก็นำมาปรุงเป็นน้ำส้มจี๊ด รสชาติน้องๆมะนาว แถมกลิ่นน้ำมันหอมระเหยของผิวส้มที่ช่วยขับลมได้ดี
แล้วแวะมาเยี่ยมเยียนบล็อกเรื่องเล่าของสายพินอีกนะคะ
หมายเหตุ ขอขอบคุณอย่างมากมายกับคอมเม้นท์ คุณ ป้าเล็ก อุบล
"เปรี้ยว หวานๆ เค็มๆ แบบนี้ ใส่น้ำแข็ง โอ๊ะ..โอ่.. แต่ว่า มีปรู๊ดปร๊าด จู๊ดจ๊าดได้นะ "
อ้อ อีกเรื่องหนึ่งค่ะ หากว่าลองชิมดูครั้งแรก ให้ชิมแต่น้อยๆก่อนนะคะ เพื่อจะได้เป็นประโยชน์ได้จริง
- บล็อกของ สายพิน
- อ่าน 8907 ครั้ง
ความเห็น
มานี มานะ วีระ ชูใจ
15 ธันวาคม, 2010 - 18:37
Permalink
น้ำลายแตกฟอง
:vomiting: ตั้งแต่เห็นน้องๆแล้วครับบ
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
สายพิน
15 ธันวาคม, 2010 - 18:46
Permalink
คุณมา...
คุณมา...โอ้โฮ เลือกภาพน้ำลายแตกฟองได้อย่างคาดไม่ถึงเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ แวะมาเยี่ยมชม ...ไม่เจอกันนานเลยนะคะ
มานี มานะ วีระ ชูใจ
15 ธันวาคม, 2010 - 18:52
Permalink
เอาใจไปผึงลมหนาวมาครับคุณสายพิณ
:eating-me: เพชรบูรณื...และเขาค้อครับเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี้เองครับ...
หนาวมากกลางคืน..กลางวันตับแทบแตก..
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
สายพิน
15 ธันวาคม, 2010 - 18:58
Permalink
คุณมา...อีกครั้ง
คุณมา...ตัวอักษรให้ภาษาชวนติดตามเช่นเคยเลยค่ะ รอบนี้ไปไกลจริงๆ อากาศหนาวเย็นเปลี่ยนแปลงบ่อยๆ ...เชื่อว่าแข็งแรงมาก...ตับคงไม่แตกหรอกค่ะ .
ยายอิ๊ด
15 ธันวาคม, 2010 - 20:08
Permalink
สายพิน
เขวี้ยงมาที่นคร สัก 4- 5 โล นะคะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
lekonshore
15 ธันวาคม, 2010 - 21:46
Permalink
พีี่่สายพิน
เห็นแล้วน้ำลายหกเลย ทางใต้จะบอกว่าเปรี้ยวเหยี่ยวเล็ด
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
นนท์
15 ธันวาคม, 2010 - 22:18
Permalink
ครับ
บรรยายเสียจน น้ำลายไหลเลยคับ พี่สายพิน
NONT..
สายพิน
17 ธันวาคม, 2010 - 07:25
Permalink
คุณนนท์
เป็นภาษาหนังสือค่ะ ภาษาพูดแบบหนังสือๆ ค่อยรู้สึกมีชีวิตหน่อยค่ะ ขอบคุณนะคะ ยังไงต้องลองชิมดู แต่ว่าอย่าเพิ่งเยอะนะคะลองชิมน้อยๆก่อน
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
15 ธันวาคม, 2010 - 23:18
Permalink
ขอบคุณคะ
ที่บ้านออกดกมากๆ แต่ไม่ค่อยทานกันเลย ปล่อยเน่าร่วงทิ้งหมด เพราะความเปรี๊ยวของเขา ครางหลังต้องเอามาทานบ้างแล้ว เสียดายคะ
สายพิน
17 ธันวาคม, 2010 - 07:27
Permalink
คุณแก้ว
คุณแก้ว
เห็นว่าสามารถเอาไปปรุงทำเป็นสมุนไพรขับลมได้ โดยเอาไปนวดให้น่วมเคล้าเกลือ ตากแดดแล้วนึ่ง ทำซ้ำอย่างนี้สามรอบ รอบสุดท้ายตากแห้งแล้วนำไปปรุงน้ำตาลกับเครื่องเทศได้ค่ะ อาจต้องลองดูนะคะ จะยุ่งยากหน่อย ยังไม่เคยทำเหมือนกันน่ะค่ะ
หน้า