“หนูชื่อจี๊ด...จริงๆ”

หมวดหมู่ของบล็อก: 

“หนูชื่อจี๊ด...จริงๆ”

ผู้บันทึกบล็อกนี้อยากนำสมาชิกในบ้านแนะนำตัวอีกครั้ง  เพื่อเป็นการยืนยันตามคำบอกของเธอที่ว่า “หนูชื่อจี๊ด...จริงๆ”

มาลองฟังเธอแนะนำตัวกัน...

    “หนู...อยู่หน้าบ้านค่ะ พี่เขาพาหนูหลบอยู่ใต้ร่มมะลิวัลย์ แต่ว่าหนูคิดว่าน่าจะชอบแดดมากกว่า พี่เขาเลยพาหนูมาอยู่กลางแดดเปรี้ยง แต่พี่เค้าก็ใจดีนะคะ คอยมาเยี่ยมๆมองๆหนูอยู่เสมอ...อ้อ ที่จริงคอยมองหนูว่าจะโตหรือยัง...แล้ววันนี้ พี่เขารดน้ำเมื่อเย็นนี้ หนูน่ะตะโกนเรียกพี่เค้าสุดเสียงมาตั้งหลายวัน ช่วงนี้พี่เค้าคงยุ่งๆกระมังคะ ไม่ค่อยจะทันฟังเสียงของหนูเลย ...แต่วันนี้ ได้ผลค่ะ หนูดีใจมาก พี่เขาเหลือบตามองหนู หนูแอบเห็น...น๊า...ว่าพี่เค้ายิ้มด้วย

แล้วก็ตัดหนูจากต้น ใส่จานเล็กๆ...ดูกันว่าพี่เค้าจะพาหนูไปไหนต่อ ...

นี่ไง พาหนูมาเยี่ยมน้องมะนาว...ว้าว....ญาติหนูเองแหละ...

ที่จริงก็ไม่รู้ว่าใครพี่ใครน้องนะคะ...แต่ว่าน้องมะนาวน่ะ มาทีหลังหนูนะ หนูเลยข่มไว้สักหน่อยให้น้องมะนาวเป็นน้องไปเลย อิ อิ..น้องมะนาวน่ะไม่ว่ากันอยู่แล้ว 

เราเป็นญาติที่รักกันมาก พูดหยอกกันเล่นเป็นประจำ

มาดูกันต่อนะว่า พี่เค๊าจะพาหนูไปไหน...

อะฮ้า..

หนูได้อวดเนื้อผลสีส้มสวยแล้ว...

สองผล  แหม!อยากให้น้องมะนาวอยู่ด้วยจัง แต่ไม่เป็นไรหรอก

แล้วพี่เขาจะทำอะไรต่อน้า ...โอ้โฮ ขอบคุณพี่มากๆนะ พาหนูแปลงโฉม...ว้า พี่เค้าไม่ได้ถ่ายรูปตอนหนูเป็นน้ำส้มใสๆ  เสียดายจัง ...นั่นแน่ เติมน้ำใส่ตั้งแก้วนึง แถมด้วยการปรุงโฉมหนูด้วยเกลือ กับน้ำตาล...

อื้อฮึม พี่ขา ขอบคุณมากนะคะ ไม่อย่างนั้นหนูต้องเป็นยาย”จี๊ด” ที่แสนร้ายกาจแน่ๆ

แล้วทีนี้หนูก็เป็นหนูจี๊ดที่มีรสชาติอ่อนโยนกลมกลืนด้วยความเค็มนิดๆ

กับหวานหน่อย..หนูยิ้มแล้วนะคะ เดี๋ยวดูกันต่อว่าพี่เค๊าจะทำอะไรต่อ

 ...พี่ถ่ายรูปหนูไว้แล้ว นี่ไง...ตรงก้นแก้ว พี่เค้าซอยผิวบางๆที่รสออกขมนิดๆลงในแก้วด้วยแหละ...พี่ช่างรู้ใจเสียจริง ก็ผิวหนูนี่นะไม่ได้ฉีดยาหรือสารเคมีใดๆเลยนะ หนูรับรองได้ อีกอย่าง หนูจะบอกให้   คือ ความขมนิดๆของผิวหนูน่ะ ช่วยขับลมได้ด้วย....หนูแนะนำตัวแค่นี้ก่อนนะคะ นั่นแน่ พี่เอาหนูไปแช่เย็น จิบหนูแล้วช้าๆ หนูจ้องพี่เขานะคะ พี่เขาเม้มปาก หยีตา ...โอย...ค่อยยังชั่ว พี่เขายิ้มน้อยๆ แล้วอุทานเบาๆว่า “เปรี้ยว...”...พี่ขา...ก็หนูยืนยันว่าหนูน่ะ ชื่อ จี๊ด...จริงๆ”

โอ...กว่ายาย “จี๊ด....จริงๆ” แนะนำตัวเสร็จ หมดแก้วไปแล้วค่ะ พิมพ์ไปจิบไป รสดีนะคะ หากท่านใดมียายจี๊ด อยู่ที่บ้าน น่าจะเป็นช่วงที่เริ่มให้ผลแล้ว ...เอาไปบูชาพระ...แล้วก็นำมาปรุงเป็นน้ำส้มจี๊ด รสชาติน้องๆมะนาว แถมกลิ่นน้ำมันหอมระเหยของผิวส้มที่ช่วยขับลมได้ดี

 

แล้วแวะมาเยี่ยมเยียนบล็อกเรื่องเล่าของสายพินอีกนะคะ

หมายเหตุ ขอขอบคุณอย่างมากมายกับคอมเม้นท์ คุณ ป้าเล็ก  อุบล

"เปรี้ยว  หวานๆ  เค็มๆ  แบบนี้  ใส่น้ำแข็ง   โอ๊ะ..โอ่..  แต่ว่า  มีปรู๊ดปร๊าด  จู๊ดจ๊าดได้นะ "

อ้อ อีกเรื่องหนึ่งค่ะ หากว่าลองชิมดูครั้งแรก ให้ชิมแต่น้อยๆก่อนนะคะ เพื่อจะได้เป็นประโยชน์ได้จริง

ความเห็น

ผลไม้ที่ไม่ค่อยมีใครกิน พี่สายพิณก็นำมาดัดแปลงให้เป็นเครื่องดื่มได้ ที่สำคัญมีประโยชน์ด้วยสิ

คุณครองขวัญ เห็นด้วยค่ะ เคยปล่อยให้เน่าทิ้งก็เสียดายค่ะ ยังไงจะได้มีประโยชน์มากขึ้น

คุณ สายพิณ ต้นงามเชียว ที่ บ้านคุณ ป้า ก็ มี ท่านเอามาทำ แยมส้มจี๊ด ใช้ ทั้ง ผิว เหมือน กัน ส้มจี๊ดทำ มามาเลด ได้ดี มากครับ อร่อย เลย ไม่ชอบ หวานใส่ น้ำตายน้อยๆ และ เก็บในตู้เย็น เอา

ขอบคุณค่ะ สำหรับวิธีการที่ต่างออกไป  เห็นว่าสามารถเอาไปปรุงทำเป็นสมุนไพรขับลมได้ โดยเอาไปนวดให้น่วมเคล้าเกลือ ตากแดดแล้วนึ่ง ทำซ้ำอย่างนี้สามรอบ รอบสุดท้ายตากแห้งแล้วนำไปปรุงน้ำตาลกับเครื่องเทศได้ค่ะ อาจต้องลองดูนะคะ จะยุ่งยากหน่อย ยังไม่เคยทำเหมือนกันน่ะค่ะ

ขอบคุณอีกและมีต้นนึงที่บ้านตอ้งกลับไปจัดการบ้างแล้ว   อร่อยแน่ๆ

ยินดีเชียวค่ะ คุณรุ่ง หากเริ่มใหม่ๆ ให้น้อยเข้าไว้ก่อนนะคะ อาจระบายได้ ผู้สูงอายุเล่ากันว่า นำไปปรุงเป็นยาได้ด้วยค่ะ ช่วยระบบทางเดินอาหารและลำไส้ได้ น่าสนใจนะคะ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมนะคะ

หน้า