เจ้าดำ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

          หลายวันก่อน เข้าสวนแต่เช้า แปลงที่วางถังทำน้ำหมักชีวภาพ มองเห็นอะไรแว๊บๆ อยู่ที่โคนต้นกฤษณา หันไปดู เห็นแล้ว หัวใจแทบจะวาย แต่พอมองดูให้ชัดๆ ทำไมนอนเฉยๆตัวเท่าแขน ยาวกว่าเมตรครึ่ง

เจ้าดำ นั่นเอง

พอเห็นว่านอนเฉยๆไม่ดุดดิก ก็เลยใจกล้า ลองเอาไม้กวนถังปุ๋ยเขี่ยดู

ตัวยังนิ่มๆ เขี่ยดู เขาก็นอนเฉยๆ ใจก็กล้าขึ้นมาอีกหน่อย ลองเขี่ยๆอีก

หงายขึ้นมาดู

พลิกไป พลิกมา

ดูไปดูมา เห็นแผลถลอกที่ผิวหนัง แต่ไม่มีเลือดออก ตายังลืมอยู่

คิดว่าตอนนั้น ยังไม่ตาย

แล้วทำไมอยู่ๆมานอนอยู่ที่โคนไม้ สงสัยว่าคงโดนมอร์ไซด์ทับ แล้วนอนอยู่กลางถนน

มีคนผ่านมาก็เลยจับโยนเข้าไปในสวน (มิฉนั้นอาจจะลงลงหม้อ)

ผมเห็นว่าอาจจะไม่รอดแล้ว ก็เลยเขี่ยใส่ถุง เอาไปวางไว้ที่ร่มๆ เผื่อว่าเขาจะยังไม่ตาย

พักฟื้นสักคืนอาจจะรอดได้ แต่ถ้าเขี่ยไปเฉยๆอาจจะมีคนมาเห็นเอาไปกิน หรือหมา จะมากัด มดกัดอีก

ก็เลยเขี่ยใส่ถุง แล้วเอาไปวางไว้ที่ร่มๆ

รุ่งขึ้นอีกวัน ไปดูอีกที นอนตัวแข็งอยู่ในถุง มีเลือดออกที่ปาก ตายสนิท

เลยขุดหลุมฝังไว้ใต้โคนไม้ในสวน

เข้าสวนแต่ละวัน ต้องใส่รองเท้าบูท กางเกงยืน ป้องกันตัวไว้นิดหน่อยก่อน แต่ที่เคยปฏิบัติอยู่ประจำคือ

เมื่อเห็นเจ้าดำมาป้วนเปี้ยนแถวบ้าน ใกล้ๆบ้าน จะบอกเขาว่า ให้ไปๆเสีย อย่ามาอยู่ใกล้ๆบ้าน คนเขากลัวเจ้า

เดี๋ยวมีใครมาพบเห็น เขาจะทุบตีเจ้า เพราะฉนั้นก็ไปอยู่ตามทางของเจ้า เถิด

 

ยายอี๊ดบอกคาถาไล่งูมาแล้วครับ

พ่อเคยสอนว่า เวลาเดินเข้าป่า ให้กระทืบเท้าดังๆ แล้ว พูดว่า  งูเงี้ยว เขี้ยวขอ จงมุด ตัวข้าพญาครุฑ จะเดินทาง



ความเห็น

งูนะลุงลุงใจดีจังเลี้ยงให้ตายก็ไม่เชื่องแว้งกัดได้ตลอดในสวนยางมีสารพัด...แผ่เมตตา..นะลุง.

ผมไม่ได้เลี้ยงเขาครับ ต่างคนต่างอยู่ แต่บางครั้งก็มาเจอกันโดยบังเอิญครับ

ลุงพูน งูอะไรนะ จงอางหรือเปล่า ระวังหน่อยนะคะ อันตราย

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

งูเห่าครับ

ฟังแล้วน่ากลัวจัง ที่บ้านก็มีคะ แต่ถ้าเจอก็ต้องมีการทุบก่อนแล้วค่อยถาม เราคิดว่าทางใครทางมัน เขาคงไม่คิดอย่างเราหรอกค่ะ ถ้าเขาคิดอย่างนั้นเขาคงไม่มาเยี่ยมเรา จริงไหมคะ อย่างงัยก็ระวังตัวหน่อยแล้วกันค่ะ น้องๆเป็นห่วงค่ะ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

ขอบคุณในความห่วงใยครับ ผมก็ระวังตัวอยู่ครับ เมื่อก่อนเดินไม่ค่อยระวัง เถาวัลย์พันขาจนล้มบ่อย แต่ตอนหลังหัดเดินช้าๆ ท่องว่า ยก ย่าง ก้าว ทำนองนี้ ครับ

   ตัวใหญ่จัง น่ากลัว ลุงพูนใจดีจังนะค่ะ

ผมก็กลัวครับ ถ้ายังเลื้อยได้ แต่นี่เขาไม่เลื้อย ไม่ดุกดิก ก็เลยไม่ค่อยกลัว แต่ตอนเขี่ยก็หวาดๆอยู่ครับ

ตัวใหญ่มากครับ เห็น แล้ว ก็ อดสงสารไม่ได้ แต่ถ้าผมเห็นมาบ้าน ก็ ตี เหมือน กัน ด้วยความกลัว ต้อง หัดทำใจเมตาบางครับ ยังไง เป็นกำลังใจให้ ลุงพูน ครับ

ตอนต้นปีก็เจออีกตัวครับ ตอนแรกเห็นแต่คราบ แขวนอยู่บนต้นใผ่ สักพักเห็นเลื้อยหนี ปกติถ้าเขาอยู่ในสวนก็ไม่ไปทำอะไรเขาครับ

หน้า