ใกล้แสง
ว่างไหม...ชวนไปธุระหน่อย
ที่ไหน ผมย้อนถามกลับไป..ขณะที่กำลังเปิดปากถุงปุ๋ยกระสอบที่สาม กลางสวนยาง
ไม้เรียง...เห็นได้ข่าวว่าครูไม่ค่อยบาย
เอาสิไป...ขอเวลาเดียวใจนึงก่อน...น่าจะโทรมาก่อนหน้านี้สักสองนาที ผมบอก
ผมตอบพี่หมวยไปโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด...เร่งรีบจัดการกับปุ๋ยที่ค้างเปิดอ้าจนหมดกระสอบ
พี่หมวยถือโอกาสไปไถ่ถามเรื่องบางเรื่องเกี่ยวกับแผนชุมชนอะไรก็ไม่รู้ของแกด้วย ในขณะที่ผมเป็นพลขับตามเคย แกบอกจะรออยู่ที่บ้านให้ผมไปรับ ถือโอกาสวันครู ไปเยี่ยมครูสักหน่อย ..ผมคิดในใจ
หายแล้วยังเจ็บคอนิดหน่อย.
.
รอยยิ้มจะเป็นแบบนี้เสมอไม่เคยเลยที่ท่านจะเหนื่อยกับการยิ้มและตอบคำถาม
ผลงานความคืบหน้าของตัวอย่าง ที่ปลูกเอาไว้เพื่อบริโภคและแบ่งปัน แก่พวกเราเหมือนเคย
บันทึกคือสิ่งสำคัญ...เสมอ
ไม่ว่าจะผักอินทรีย์ชีวภาพหรือผักปลอดสารพิษสุดท้ายแล้วก็จะมาสุดตรงที่ว่ามันปลอดภัยไหม ปลอดภัยหรือไหม ปลอดภัยอย่างไร ถ้าปลอดภัยเราก็กินได้ บริโภคได้ แล้วเราก็จะมีชีวิต มีความเป็นอยู่อย่างปลอดภัย ไม่ใช่แค่ความสุขนะแต่ต้องปลอดภัย ปลอดภัยตามแบบพอเพียง
ขอบพระคุณท่านมากครับ..คุณประยงค์ รณรงค์
- บล็อกของ มานี มานะ วีระ ชูใจ
- อ่าน 5855 ครั้ง
ความเห็น
มานี มานะ วีระ ชูใจ
16 มกราคม, 2011 - 20:48
Permalink
กระพี้ครับ..
ท่านมีลูกศิษยืลูกหามากมายครับ..ทั้งในและต่างประเทศ..
ผมคืออนูเล้กๆที่บังเอิญอยู่ใกล้..เยี่ยมเยี่ยมถามไถ่..เท่านั้นครับ..
แต่บังเอิญว่าวันที่ไปนั้น..วันนี้..ช่วงวันครูพอดีก้แค่นั้นครับ..
เรื่องเก่ง..ผมไม่ขอรับครับด้วยความสัตย์จริง..
ยากจะย้ำอีกครั้งว่า..ท่านเป็นครูของทุกคนครับหากมองในมิติแห่งการให้ทางความคิดหรือทุกอย่าง..
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
น้ำหวาน
16 มกราคม, 2011 - 20:50
Permalink
ครูพี่มานี
ครูของพี่มานีคงจะใจดีมากๆๆๆ
เก่งด้วย ผักที่เห็นคือผักกางมุ้งหรือเปล่าคะ
เพราะวันครู สมาชิกบ้านสวนเลยได้มีโอกาสเห็น
ลูกศิษย์มานีแบบชัดๆๆๆๆๆๆๆซะทีค๊ะ
มานี มานะ วีระ ชูใจ
16 มกราคม, 2011 - 21:22
Permalink
ไฮไรนิกๆอะไรนั่นหละ
ท่านปลูกเอาไว้กินเองครับ...วันหลังถ้ามีโอกาสจะพาไปชมยังส่วนอื่นครับ..
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
มานี มานะ วีระ ชูใจ
16 มกราคม, 2011 - 21:16
Permalink
ครู...ผู้ให้
แค่โอกาสที่ได้เจอท่านก็คุ้มแล้วครับ...งานท่านเยอะมาก
ผมคือคนหนึ่งที่พอทราบข่าวว่าท่านพักผ่อนอยู่ที่บ้านก็เลยเดินทางไปกับลูกศิษญ์ท่านอีกคนหนึ่ง
ก็เลยถ่ายรูปเก็บไว้....คิดมากนะครับกว่าจะเอาลงดีไหม
ผมไม่อยากให้ใครมาสนใจกระพี้อย่างผมสักเท่าไร
แต่อยากให้ ศึกษาแนวคิดท่านมากกว่า...ผมก็แค่อยากจะสื่ออย่างนั้น
ได้คุยกับท่าน ตามท่านไปยังที่ท่านบรรยาย แล้วท่านจะรู้สึกดีมากมายจริงๆ
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
ann
16 มกราคม, 2011 - 21:27
Permalink
เยี่ยมค่ะ
......
ครู ในใจ ศิษย์ ศิษย์ในใจครู....
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
มานี มานะ วีระ ชูใจ
16 มกราคม, 2011 - 21:32
Permalink
กูรู คุรุ ครู
เมื่อไรก้ตามที่ผมเสียตังค์เรียนผมจะเรียกท่านเหล่านั้นว่า...อาจารย์
สำหรับผม...ครูยิ่งใหญ่มากกว่านั้น...
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
boston
16 มกราคม, 2011 - 21:44
Permalink
ครูประยงค์ รณรงค์
เจ้าของรางวัลแมกไซไซ สาขาผู้นำชุมชน ครูของคนทั้งประเทศ และต่างประเทศด้วยคะ
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
ดวงหทัย
17 มกราคม, 2011 - 05:45
Permalink
ใกล้ปราชญ์
ใกล้ปราชญ์
เพิ่งเห็นหน้ามานีฯ ชัดๆก็วันนี้ :confused:
ดาวเรือง
17 มกราคม, 2011 - 06:34
Permalink
ไฮโดรโพนิค ถ้าจำไม่ผิดนะคะ
เคยศึกษาและนำหลักการไปปลูกผักสลัดที่สวีเดนได้ผลดีมากเลยค่ะ แต่พอเปลี่ยนมาใช้ปุ๋ยน้ำท้องถิ่น ก็ไม่ค่อยได้ผลดีเท่าปุ๋ยที่ขนไปจากเมืองไทย อีกอย่างย้ายบ้านด้วย ก็ขนรางเพาะปลูกไปไม่ได้ ต้องทิ้งไป ตอนนี้คิดๆอยู่ว่าจะทำอีกแต่ต้องจ้างคนต่อรางเป็นโลหะ คงแพงมาก เอาไปนอนคิดอีกทีดีกว่า
บุญพา
17 มกราคม, 2011 - 08:00
Permalink
วันครู
มีโอกาสได้ไปหาครู ถือว่าเป็นมงคลของชีวิตอีกอย่างหนึ่งนะ
ไม้เรียง อีกสถานที่ ที่อยากไป ต้องหาโอกาสไปสักครั้ง
หน้า