ใกล้แสง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ว่างไหม...ชวนไปธุระหน่อย


ที่ไหน ผมย้อนถามกลับไป..ขณะที่กำลังเปิดปากถุงปุ๋ยกระสอบที่สาม กลางสวนยาง


ไม้เรียง...เห็นได้ข่าวว่าครูไม่ค่อยบาย


เอาสิไป...ขอเวลาเดียวใจนึงก่อน...น่าจะโทรมาก่อนหน้านี้สักสองนาที ผมบอก


ผมตอบพี่หมวยไปโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด...เร่งรีบจัดการกับปุ๋ยที่ค้างเปิดอ้าจนหมดกระสอบ


พี่หมวยถือโอกาสไปไถ่ถามเรื่องบางเรื่องเกี่ยวกับแผนชุมชนอะไรก็ไม่รู้ของแกด้วย ในขณะที่ผมเป็นพลขับตามเคย แกบอกจะรออยู่ที่บ้านให้ผมไปรับ ถือโอกาสวันครู ไปเยี่ยมครูสักหน่อย ..ผมคิดในใจ



หายแล้วยังเจ็บคอนิดหน่อย.


.


รอยยิ้มจะเป็นแบบนี้เสมอไม่เคยเลยที่ท่านจะเหนื่อยกับการยิ้มและตอบคำถาม


   


ผลงานความคืบหน้าของตัวอย่าง ที่ปลูกเอาไว้เพื่อบริโภคและแบ่งปัน แก่พวกเราเหมือนเคย


                           


                                             บันทึกคือสิ่งสำคัญ...เสมอ


                                             


 


ไม่ว่าจะผักอินทรีย์ชีวภาพหรือผักปลอดสารพิษสุดท้ายแล้วก็จะมาสุดตรงที่ว่ามันปลอดภัยไหม ปลอดภัยหรือไหม ปลอดภัยอย่างไร ถ้าปลอดภัยเราก็กินได้ บริโภคได้ แล้วเราก็จะมีชีวิต มีความเป็นอยู่อย่างปลอดภัย ไม่ใช่แค่ความสุขนะแต่ต้องปลอดภัย  ปลอดภัยตามแบบพอเพียง


 


 


  ขอบพระคุณท่านมากครับ..คุณประยงค์ รณรงค์

ความเห็น

มาสวัสดีคุณครูด้วยคนค่ะ


จ๋าก็ขอบคุณครูทุกท่านค่ะ


ถ้าไม่มีครูในวันนั้น ก็คงไม่มีจ๋าในวันนี้


และขอบคุณพ่อแม่ ที่เป็นครูคนแรกด้วยค่ะ

ก็เป็นกันตลอดชีวิตครับ...น้องไอริน

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ครูเกษียณแล้วยัง  แลท่าทางใจดี

บุคคลที่ไม่อาจเกษียณครับ..ผมไม่ทราบว่าจะอธิบายอย่างไรครับ


ลง ค้นหาชื่อท่านบนกูเกิลดูก็จะเข้าใจครับ..ป้าเล็ก  คนสวยของผม

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

คุณครูเก่งอย่างนี้นี่เอง...ลูกศิษย์เลยเป็นคนเก่งด้วย  ว่าแต่ หนุ่มเข้มอ่ะพี่มานี หรอ............ขอกรี๊ดแบบเจอดาราได้ป่าว..........


กรี๊ด..พี่บ่าว มานี...สีเข้มดีเนอะ...ติดตามแนวเขียนมาตลอดเค้านึกแล้วว่าต้องเป็นแนวศิลปิน....


 

ชีวืตที่เพียงพอ..

พี่น้อยที่กรี๊ดเนี่ย กรี๊ดที่พี่เค้าเก่ง หรือว่า พี่เค้าเข้ม คะ


ถ้าเข้มก็ไม่น่าจะใช่ พี่น้อยคุ้นเดยกะเข้มอยู่แล้วนินา

 

ท่านเก่งมากครับ...ความรักความศรัทราสำหรับผม มาก่อนที่จะเจอท่านอีก...คือท่านเป็นครูผมตั้งแต่ยังไม่ได้เห็นหน้า


จนมาวันหนึ่งและถึงวันนี้..


เรื่องผมเก่งนั้น...ไม่จริงครับ


ได้ถ่ายรูปมาโชว์ไม่ได้ทำให้ผมเก่งขึ้นหรอกครับ...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

สิ่งที่ปลื้มของคนเป็นครู..คือลูกศิษย์ที่ยังระลึกถึงกันอยู่..ผมเองแม้ผันชีวิตมาเป็นครูนอกระบบแบบไม่ตั้งใจเพียงระยะเวลาสิบปีที่ผ่านมา ดีใจมากที่ลูกศิษย์และผู้ปกครองแวะเวียนมาสวัสดีปีใหม่ ศิษย์เก่าบางคนเจอกันที่ห้างสรรพสินค้า..อยู่คนละมุมตึก..เด็กตะโกนเรียกครูตั้มพร้อมวิ่งมาสวัสดี..ปลื้มใจจนน้ำตาไหล..ดีใจที่มามะมานี่ยังระลึกถึงครูที่เคยสอนอยู่..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

สำหรับผม...การได้อยู่กับปราชญ์ก็ถือว่าเป็นบุญแล้วครับ...


คนที่สอนให้ผมเรียนรู้ไม่ว่าอะไรก้ตามที่ดีงามกับชีวิต...คนๆนั้นก้เป็นครูผมแล้วนะครับ


เป็นครูวันเดียวเท่ากับเป็นครูตลอดชีวิต

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เก่งทั้งครูทั้งลูกศิษย์เลยนิ

หน้า