หัวไชเท้าที่ปลูกไว้กินได้แล้ว (ข้าวผัดใบหัวไชเท้า เจ)

อ๊อดก็อาศัยเรียนทำอาหารจากเพื่อนต่างชาติค่ะ ถ้าเราเปิดตำราทำเองมันไม่ได้รสชาดตามแบบฉบับเท่าไหร่ ต้องให้เจ้าของภาษาเขามาสอนทำเลย ถึงจะได้รสชาดออริจิแนล

ขนมถั่วแปบอ๊อดชอบกินมาตั้งแต่เด็กเลยค่ะ ตอนนั้นจำได้ไปซื้อเขา 5 บาท แป้งเนี๊ยวเหนียว กินไปติดคอไปดื่มน้ำตามไป แต่ก็ยังว่าอร่อยนะ ตอนนี้ถ้าไปกินแบบนั้นอีกคงไม่ไหว ใครทำสูตรนั้นขายคงขายไม่ออกแน่นอน เพราะสุตรของอ๊อดนี่แป้งนุ่มมากค่ะ ไม่ได้โม้นะ ที่ตลาดทำขายเพื่อนไปซื้อมาชิมแล้วบ่นอุบเลยว่าไม่อร่อย แป้งหนืด แล้วก็ให้ถั่วนิดเดียว มะพร้าวก็นิดเดียว สู้ของอ๊อดไม่ได้ ถึงถั่วถึงมะพร้าว แป้งขนาดไส่ตู้เย็นเอาออกมากินแบบไม่ต้องอุ่นเลยค่ะ ยังนิ่มเหมือนเดิม

ฝรั่งที่ว่าไม่กินอะไรที่เป็นแป้งๆ เจอขนมถั่วแปบเจ้อ๊อดเข้าไป ต้องเดินกลับมาเอาอีกรอบ ฮ่าๆๆ (เพื่อนเดินมาถามว่าอ๊อดวางยารึเปล่า ไส่อะไรเข้าไปในขนม)

เพื่อนสั่งไปงานเปิดร้านนวดแผนไทย 80 ตัว วางถาดขนมไม่ถึง ชม. ขนมเกลี้ยงเหลือแต่ถาดเปล่า ขนมหม้อแกงที่ว่าอร่อยยังต้องชิดซ้าย

มิบังอาจไปเป็นคู่แข่งคุณตุ้ยค่ะ ฮ่าๆๆ ข้าน้อยขอคาระวะผู้อาวุโสดีกว่า

อยากลองปลูกใหมค่ะ เดี่ยวจะหาเมล็ดพันธุ์ไปฝาก

ขอสารภาพตรงนี้ว่า ไม่ได้ไส่ปุ๋ยเลยค่ะ งวดนี้ขี้เกียจค่ะ ปลูกทิ้งๆขว้างๆ เพราะหยอดเมล็ดตอนที่เข้าโครงการปลูกผักของ  ผญบ ครั้งแรกค่ะ พอลงชื่อเข้าร่วมโครงการปั๊บก็ปลูกเลย ประกอปกับเจออากาศหนาว เลยโตช้า ถ้าเป็นที่เมืองไทยคงกินหมดไปนานแล้ว