โอ้เจ้า... ดอกอัญชัน

ชื่ออื่น   แดงชัน (เชียงใหม่) อังจัน (เหนือ)
  ชื่อวิทยาศาสตร์  Clitoria ternatea L.
  ชื่อสามัญ  Blue Pea, Blue Vine, Betterfly Pea, Pigeon Wings
  ถิ่นกำเนิด   ทวีปเอเชีย
  ลักษณะทั่วไป   เป็นไม้เลื้อยเนื้ออ่อน ขนาดเล็ก ใช้ยอดเลื้อยพัน      ลำต้นมีสีเทามีขนปกคลุม
  ใบ   ประกอบแบบขนนกยาวประมาณ6-12 เซนติเมตร ใบย่อย 5-7 ใบ      ยาวประมาณ3-5 เซนติเมตร
  ดอก   เป็นดอกเดี่ยวรูปคล้ายฝาหอยยาว 3-4 เซนติเมตรหรือเป็นดอกคู่      ออกดอกตามซอกใบ มีสีขาว สีม่วง สีน้ำเงิน กลีบดอกใหญ่งองุ้ม      ออกดอกตลอดปี
  ผล   เป็นฝักยาวประมาณ 8 เซนติเมตร มีเมล็ด 4-8 เมล็ด
  สภาพที่เหมาะสม   แสงแดดจัด-รำไร
  ขยายพันธุ์   เพาะเหมล็ด
  ประโยชน์   ปลูกเป็นไม้ประดับตามรั้ว ทำขนมหวานคาว
ประโยชน์ที่ร่างกายจะได้รับจากดอกอัญชันมีหลายประการดังนี้
1. เป็นเครื่องดื่มดับกระหาย มีสารแอนโธไซยานิน มีฤทธิ์เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ เสริมภูมิต้านทาน
2. ใช้เป็นสีผสมอาหาร โดยเฉพาะในขนมไทย เช่น ขนมชั้น ขนมน้ำดอกไม้
3. สารแอนโธไซยานิน มีอยู่มากในดอกอัญชัน มีประโยชน์ต่อสุขภาพ เช่น ช่วยเพิ่มความสามารถในการมองเห็น เนื่องจากสารตัวนี้จะไปเพิ่มการไหลเวียนในหลอดเลือดเล็ก ๆ เช่น หลอดเลือดส่วนปลาย ทำให้กลไกที่ทำงานเกี่ยวกับการมองเห็นแข็งแรงขึ้น เพราะมีเลือดไหลเวียนมาเลี้ยงมากขึ้น ในขณะนี้ก็มีการศึกษาวิจัยทางคลินิก เกี่ยวกับความสามารถของแอนโธไซยานิน ในการเพิ่มประสิทธิภาพของดวงตา เช่น ตาเสื่อมจากโรคเบาหวาน โรคต้อหิน โรคต้อกระจก เป็นต้น

ขอบคุณข้อมูล จาก คุณพริ้ม@บ้านบางมด

ข้อนี้มีคนฝากบอก    สำหรับผู้ที่ผมบาง  ขยี้เอาน้ำชโลมผม  น่าจะช่วยได้     มนต้นกล้าว่าน่าจะจริง  เพราะตอนต้นกล้าเล็กๆ  ก็เอามาเขียนคิ้วให้เหมียนกัล