เนื่องจากฝนแล้ง ทำให้มีวัชพืชในนาข้าว จำนวนมาก ข้าวนาหว่านของพี่ชาย และบ้านใกล้เคียง

จึงเต็มไปด้วยหญ้าที่ไม่ต้องการ เขาพากันปล่อยทิ้ง เพราะหมดหวังที่จะเห็นผลผลิตที่สวยงาม

บ้านเราทำนาดำให้เขาดู แต่เขาก็ไม่พร้อมที่จะทำตาม บวกกับแนวคิดที่ไปนละทาง

เราก็ได้แต่หวังว่าสักวันพวกเขาจะเข้าใจ......

และในที่สุด เมื่อมีวิกฤตก็ย่อมมีโอกาส

เช้าวันหนึ่งคุณยาย เดินดูหญ้าที่ขึ้นในนาข้าวจำนวนมากเหล่านั้นแล้วคิดอไรไปเร่อยๆ

เกิดปิ๊ง ไอเดียขึ้นมาหนึ่งอย่าง    ..... มาดูกันนะคะ

หลังจากที่ฝ่าฟันพ้นผ่านช่วงวิกฤตมาได้ ตอนนี้ต้นกล้วนที่เลี้ยยงไว้ก็พากันแทงปลีออกมาชมโลกแล้วนะครับ

กล้วยหอม แต่ดูแคระแกรนไปครับ ไม่ดกเลย

    วันนี้เช้าผมมีธุระต้องเข้าในเมือง ไหนๆเข้าเมืองแล้วก็ต้องให้ได้งาน นั่นก็คือเรื่องเสื้อ เรื่องนี้ก็ไม่ค่อยถนัดต้องหาตัวช่วยโทรหาพี่นุ ไม่เกิน 20 นาทีพี่นุกับแฟนพี่นุมาถึงร้าน ร้านแรกได้ข้อสรุปดังนี้

                 หลังจากที่ฝนมา ข้าวในนาก็เริ่มเขียวขจี เมื่อวานช่วงบ่ายพี่เวทย์เสร็จงานจากโรงสี เลยไปซ่อมข้าวในนา ตามคำแนะนำของพี่น้องสมาชิกบ้านสวนพอเพียงเราค่ะ  

แบบถังผลิตแก๊สชีวภาพขนาด  200 ลิตร  (ที่ได้ตั้งกระทู้ไว้  วันนี้เอารูปมาให้ชมครับ)

          เสาร์ 31 กรกฎาคม  2553  เข้าอำเภอ เส้นทางต้องผ่านบ้านน้องนิกกี้สมาชิกบ้านสวนพอเพียงอีกคนที่เจอกันโดยบังเอิญ ในบ้านสวนแห่งนี้ คุยกันไปมา น้องนิกกี้อยู่ห่างบ้านแดง 10 กม.เท่านั้น และเป็นเส้นทางที่แดงผ่านประจำด้วย วันนี้เลยชวนพี่เวทย์แวะหา โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้ แต่น้องบอกมาถึงหมู่บ้านจะมีศาลาสีเหลือง ให้ตามสายไฟเข้าไปประมาณ 1 กม.