มด

     จากที่เคยนำเสนอ ห้องทำงานของผมไปนั้น ใครๆ ก็บอกว่ามะเขือที่ผมปลูกนั้นสวยงามยิ่งนัก ผมเองก็ชื่นชมกับความงามนั้นได้ไม่นานนัก ปัญหาต่างๆ ตามมาเพียบ ผมทำเกษตรอินทรีย์ 100% เพราะเน้นไว้กิน และแบ่งปัน เพราะฉะนั้นไม่ว่าปัญหาจะหนักแค่ไหน การพึ่งพาสารเคมีเกษตรจึงไม่มีแน่นอนครับ

    สืบเนื่องจากบันทึกนี้ http://www.bansuanporpeang.com/node/3982 ปัญหามาปัญญามี หลังจากที่นอนเครียดเล็กน้อยครับแต่ก็พยายายทำใจให้มากที่สุด และแล้วก็หลับไปตื่นหนึ่ง ตื่นขึ้นมาอ่านความเห็นสมาชิก ก็ไอเดียบรรเจิดว่าเราต้องทดลองซิ ว่ามดมันไม่ชอบหรือไม่สนใจอะไร ทดลองโดยการเอาเมล็ดข้าวเปลือกไปคลุกเคล้ากับสิ่งที่จะทดลอง แล้วเอาไปวางให้มดมันขนเอาไปกิน

    เมื่อก่อนสมัยผมเด็กๆ ที่บ้านมีข้าวในยุ้งเยอะมากผมจะรู้สึกว่าที่บ้านรวยเพราะมีข้าว แต่คนที่ต้องซื้อข้าวสารกินนี่ผมจะรู้สึกว่าเขาจน นี่คือความคิดของผมในวัยเด็ก แต่ถ้าเอาความคิดตอนเด็กมาเป็นตัววัดในตอนนี้ที่บ้านผมจน เพราะมีแต่ยุ้งข้าว ว่างๆ ที่ไม่มีข้าวอยู่เลย    

    ตอนที่ยางพาราราคาดี คนส่วนใหญ่ก็หันไปเอาที่นามาปลูกยางพารา ด้วยความมั่นใจว่ายางราคาดีมีเงินซื้ออะไรก็ได้ แต่ไม่เคยคิดกลับกันว่าไม่มีที่ปลูกข้าวแล้วจะซื้อข้าวที่ไหน จนกระทั่งวันหนึ่งยางพาราราคาตก แต่ราคาข้าวกลับแพงขึ้น พูดได้เลยว่า "หายบ้าไป" ผมเองเห็นปัญหานี้มาตลอด เมื่อถึงเวลาทำสวนใหม่ก็ได้แบ่งพื้นที่ไว้ปลูกข้าวส่วนหนึ่ง ซึ่งตั้งใจว่าจะสร้างความมั่นคงทางอาหารให้กับครอบครัวได้ ซึ่งนั่นก็คือการปลูกข้าวไร่โดยที่พันธุ์ข้าวไร่ไม่ต้องมีน้ำขังเหมือนนาข้าวทั่วไป ซึ่งผมได้นำเสนอไปแล้วหลายตอน