เศรษฐกิจพอเพียง

หวัดดีครับ เป็นสมาชิกใหม่

อดีตชายเจ้าของสวนทุเรียนเชิงเดี่ยว ผู้ค้นพบว่า เงิน ความร่ำรวย ความโลภ ไม่สามารถตอบโจทย์แห่งความสุขที่แท้จริงได้ แต่ความสุขที่แท้ ชีวิตที่มีความหมาย ความมั่งคั่งที่แท้จริง ล้วนมาจากการให้และแบ่งปัน

ลุงนิล คนของความสุข รายการ แผ่นดินไทย

ตอนที่ 1/5


ตอนที่ 2/5

     มูลนิธิชัยพัฒนา สำนักงาน กปร. สำนักงบประมาณ กระทรวงมหาดไทย กองทัพไทย สถาบันวิจัยและพัฒนาประเทศตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง  ขอเชิญประชาชนและผู้สนใจ ทั้งหน่วยงานภาครัฐ เอกชน และองค์กรต่างๆ  ที่น้อมนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ไปประยุกต์ใช้จนประสบผลสำเร็จ ส่งผลงานเข้าร่วมโครงการ

    การประกวดผลงานตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ครั้งที่ 2  ยังคงเปิดรับสมัครและส่งผลงานทุกประเภทไปจนถึงวันที่31 กรกฎาคม 2552 และจะประกาศผลผู้ชนะการประกวดในเดือนพฤษภาคม 2553 ผู้สนใจสามารถสอบถามข้อมูลสายด่วน 1250 หรือโทรศัพท์ 0-2629-9192 http://www.rdpb.go.th

ผมเคยเขียนน้ำยาล้างจาน น้ำยาเอนกประสงค์เอาไว้ที่ gotoknow http://gotoknow.org/blog/bansuanporpeang/99096 ได้รับความสนใจอย่างล้นหลามไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน นั่นเป็นสูตรดั้งเดิมที่ไม่มีการดัดแปลง วันนี้นัดกับเพื่อนเอาไว้ว่าจะสอนวิธีการทำน้ำยาล้างจานให้ แต่เป็นวิธีที่ผมประยุกต์เอง พูดง่ายๆว่ามั่วสูตรเอง ซึ่งมีส่วนผสมดังนี้

น้ำยาล้างห้องน้ำคิดว่าทุกบ้านคงต้องมีไว้ใช้ เคยคิดมั๊ยครับว่าปีหนึ่งๆ ต้องใช้เงินซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำเท่าไหร่
แล้วมีความสุขกับการใช้น้ำยาล้างน้ำหรือเปล่า ไหนจะกลิ่น ไหนจะการกัดกร่อน คงไม่ต้องอธิบายมากนะครับใครที่ใช้อยู่ก็คงรู้ดี

จริงๆ แล้วแค่ในครัวเรือนเราก็สามารถทำน้ำยางล้างห้องน้ำไว้ใช้เองได้ ผมเองไม่ได้ซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำมาใช้เป็นเวลาปีกว่าแล้ว
ตอนแรกผมใช้น้ำหมักไล่แมลงที่หมักจากสารเร่ง พด. 7 ของกรมพัฒนาที่ดินก็ใช้ได้ดี ต่อมาได้มะกรูดมาจำนวนหนึ่งเอามาหมักทำน้ำยาล้างห้องน้ำก็ใช้ได้ดียิ่งกว่า

สิ่งที่ต้องเตรียม

1. นำผลไม้รสเปรี้ยว มะกรูด หรือ มะนาว หรือมะเฟือง หรือสับปะรด หรือหลายอย่างรวมกัน 3 กิโลกรัม
2. น้ำตาลแดง 1 กิโลกรัม
3. น้ำ 10 ลิตร

วิธีการทำ

คุณ วริสร รักษ์พันธุ์ เจ้าของขุมพรคาบาน่ารีสอร์ท ประสบปัญหาเศรษฐกิจสมัยฟองสบู่แตก มีหนี้ถึง 300 ล้าน แต่ทุกวันนี้อยู่ได้ด้วยเศรษฐกิจพอเพียง เศรษฐกิจพอเพียงไปช่วยคุณวริสรได้อย่างไร ติดตามได้จากลิงค์เหล่านี้

• http://gotoknow.org/blog/nuqa-jr/77773
• http://www.pantown.com/board.php?id=16495&area=3&name=board1&topic=25&action=view
• http://www.chumphoncabana.com/plearn/report-nida-01.html

แล้วคุณยังคิดว่าเศรษฐกิจพอเพียงเป็นเรื่องที่คุณไม่อยากรู้อีกหรือเปล่า??

สมัยที่ผมยังเป็นเด็กยังจำได้ว่าสวนยางข้างบ้านซึ่งเป็นของเพื่อนบ้านเป็นยางพันธ์พื้นเมืองต้นใหญ่มาก บางต้นขนาดเท่าหนึ่งคนโอบ และมีความเป็นป่าที่รกมาก นั่นคือจะไม่สามารถมองเห็นต้นยางอีกแถวหนึ่งได้ เพราะรกมาก จะเดินผ่านสวนยางนี้แต่ละครั้งก็น่ากลัวอยู่ซึ่งน่าจะเรียกว่าป่ายางมากกว่า สมัยนั้นจำได้ว่าถ้าพ่อและแม่กลับจากกรีดยางก็จะมีของกินมาให้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ป่า หรือจะเป็นพวกเห็นแครง เห็ดจูน นี่คือป่ายางในสมัยนั้น

เมื่อถึงยุคของกองทุนสวนยาง ใครที่ขอทุนจากกองทุนสวนยางเพื่อปลูกยางพันธุ์ดี ต้องทำตามกฏของกองทุนไม่เช่นนั้นจะไม่ได้เงิน ต้องทำป่ายางให้โล่งเตียน ไม้ใหญ่ซักต้นก็ไม่ให้เหลือ  ขุดหลุมขนาดเท่านี้เท่านั้น ปลูกอย่างนี้อย่างนั้น ที่สำคัญกองทุนสวนยาง จ่ายปุ๋ยเคมีให้กับเกษตรกร จากป่ายางก็กลายเป็นสวนยาง ในสวนยางไม่มีอะไรที่จะกินได้เลย