พบปะสมาชิก

การไปครั้งนี้ มิได้แหกคุกแต่อย่างใด เพราะจันทร์เจ้า หลอกล่อผู้คุมให้หลงไปในแดนใต้ อิอิ เริ่มจากเสร็จธุระแล้ว ก็ชวนนอนค้างก่อน พอตื่นเช้ามาก็บอกว่า ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว มาจนถึงนี่แล้วนะ ไปต่อเหอะ ผู้คุมก็เป็นไรไม่รุ ใจดีเป็นพิเศษ เอ้า ไปก็ไป(เสร็จเรา คริ คริ)

เปิดปรับปรุง/เก็บตก/ย้อนรอย/วันเกิดเว็ปบ้านสวน/ใหม่ 1

ยังจำครั้งแรกที่มีแฟน ครั้งแรกที่จับมือสาว ครั้งแรกที่ขับรถ ครั้งแรกที่ขึ้นเครื่องบิน ครั้งแรกที่ปลูกผักกินเอง ครั้งแรกที่เห็นหน้าลูก ..........อีกมากมาย ทุกๆคนคงมีความรู้สึกครั้งแรกแตกต่างกัน ผมเข้ามาเป็นสมาชิกบ้านสวน ตั้งแต่เดือนมิถุนา แต่จำวันที่ไม่ได้ ความรู้สึกครั้งแรกที่เขียนบล็อค มันเก้ๆกัง ออกอาการแบบ ไปไงหว่า จะลงภ

ได้รับข้อความจากพี่ดม ให้ไปพบ ว่ามีของฝากมาจากฮ่องกง ที่พี่ดมไปเที่ยวมา แต่แก้วก็หาเวลาไปไม่ได้สักที  วานนี้พอจะแว๊บไปได้เลยออกเดินทางค่ะ

วันนี้อีกวันที่มีความสุข ได้รับข่าวตั้งแต่เมื่อวานว่าคนสุพรรณจะมาบุกพัทลุง

พาไปเที่ยวสวนยางดีกว่า ไม่มีที่จะไปเพราะเวลาจำกัด

              เช้าวันอาทิตย์ ที่ 17 ต.ค.สมาชิกบ้านสวนต่างก็บอกลาซึ่งกันและกันอย่างอาลัย หลายคนสัญญาไว้ว่าเราจะไปมาหาสู่กัน แล้วก็แยกย้ายเดินทางกลับภูมิลำเนาของตน บางคนบางครอบครัวก็เที่ยวกันต่อ ส่วนครอบครัวของผมก็เดินทางเข้าตัวเมืองตรัง ตั้งใจไว้ว่าจะซึมซับบรรยากาศของที่นี่อย่างน้อยสักครึ่งวัน...โดยมิได้คาดหมายใดๆ

      น้องโสทร ผู้ใหญ่แห่งบ้านสวนฯ กริ้ง...ถามพี่อยู่ไหน... 

    ด้วยความที่ไม่เคยนั่งรถไฟไกลๆ และในความคิด ชั้นหนึ่ง ชั้นสอง ไม่ได้บรรยากาศ และจังหวะโอกาสโครงการนั่งรถไฟฟรี ลองสักครั้ง และมีผู้ร่วมเดินทางด้วยคงสนุกดี

    หลังที่ให้คุณนายได้ติดต่อกับประธานแจ้ว และพี่แก่ ก็สรุปว่าไปกับC130 ซึ่งเที่ยวนี้จัดที่นั่งไว้ 120 ที่นั่ง และยังมีที่ว่างอีก 24 ที่นั่ง  การเดินทางครั้งนี้ใช้เวลา 1 ชั่วโมง 45นาที ทุกราบรื่น ไม่มีที่ติแม้จะมีเหตุการณ์ตื่นเต้นบ้าง