ไผ่ตงลืมแล้ง

    เมื่อวานพี่ที่อยู่บ้านใกล้กันแบกไม้ไผ่ตงลืมแล้งมาให้ 1 ลำเอามาให้พ่อทดลองทำข้าวหลาม เนื่องจากได้ข้อมูลจากพี่ขวัญใจว่า ไผ่ตงลืมแล้งสามารถนำมาทำข้าวหลามได้เป็นอย่างดี

เอารูปนี้มายั่วน้ำลายก่อน

ข้าวเหนียวในกระบอกไม้ไผ่ยังไม่ใส่กะทิ

    เขียนเรื่องไผ่มาหลายบันทึกแล้วนะครับ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของคนอื่นวันนี้เขียนเรื่องตัวเองสักหน่อย อย่างที่เคยบอกไปว่าเมื่อก่อนไม่ได้สนใจไผ่ แต่พอเห็นพี่ที่อยู่บ้านใกล้กันเอามาปลูกชักสนใจ ก็ได้รับความกรุณากิ่งตอนจากพี่ที่อยู่ใกล้บ้าน ให้กิ่งตอนไผ่ตงลืมแล้งมาให้ผมปลูกรวมๆ แล้วประมาณ 20 กิ่ง คิดเงินบ้างไม่คิดบ้างตามประสาคนพึ่งพาอาศัยกัน ก็ปลูกนานแล้วครับสำหรับ 20 กิ่งนี้ เนื่องจากฝนตกติดต่อกันหลายวันแล้ว ไผ่ตงลืมแล้งแตกหน่อ ขึ้นลำใหม่ก็มีบ้างแล้ว

บรรยากาศหน้าบ้านตอนที่ฝนกำลังตกหนัก ให้ดูรูปเฉยๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่เขียน อิอิ

     มีพระเอก พระรองไปแล้วมาดูตัวประกอบกันบ้างนะครับ หรือไผ่บางกอ อาจจะเป็นพระเอกในอนาคตก็ได้  ตัวแรกไผ่ไต้หวันซึ่งราคากิ่งละ 500 บาท ผมเคยซื้อมา 2 กิ่งซึ่งตายหมด ซึ่งทราบรายละเอียดของไผ่ชนิดนี้จากพี่ขวัญใจวันนี้เอง ว่าผมซื้อมาปลูกแล้วรดน้ำมากเกินไป ปลูกลงลึกเกินไป ทำให้มันตาย ไม้ไผ่ชนิดนี้ดูแลยากที่สุดแต่ถ้าโตแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

ไผ่ได้หวัน หรือ หม๋าจู ต้นเล็กครับ

มาดูต้นใหญ่กัน

ส่วนตัวแล้วไม่ได้สนใจไผ่มากนัก เมื่อเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว เพื่อนบ้านร่วมอุดมการณ์ ซื้อกิ่งตอนไผ่ตงลืมแล้งกิ่งละ 250 บาท มาปลูก มันก็แค่กิ่งใผ่กิ่งเล็กๆ ไม่น่ามีอะไรน่าสนใจมั่ง เวลาผ่านไป 8 เดือน เอ้ยได้กินหน่อแล้ว ได้ความร่มรื่นบริเวณบ้าน สรุปว่าโตเร็ว ถึงปัจจุบันเวลาผ่านไป 1 ปี 5 เดือน เพื่อนมีกิ่งตอนออกมาขาย แถมยังแบ่งมาให้ผมปลูกอีกต่างหาก เอ... น่าสนใจขึ้นมาแล้วซิ

วันนี้มีภาระกิจต้องไปส่งหลาน ที่ อ.ชะอวด จ. นครศรีธรรมราช ก็เลยถือโอกาสชวนกันไปเที่ยวสวนไผ่แหล่งที่มาของไผ่ที่ว่านั้น เป็นสวนอยู่ใน อ.ควนขนุน จ.พัทลุง
ไม่มีป้ายชื่อสวน มีแต่ป้ายขายไผ่ตงลืมแล้ง และเบอร์โทรอยู่หน้าประตูรั้ว วันนี้เจ้าของสวนไม่อยู่ลูกจ้างของสวนออกมาต้อนรับ บริเวณหน้าบ้านมีไผ่หลายพันธุ์ มีป้ายบอกชื่อพันธุ์เอาไว้ไว้เรียบร้อย ซึ่งไผ่ที่อยู่บริเวณหน้าบ้านจะเป็นต้นพันธุ์ไว้ตอนจำหน่าย ส่วนสวนไผ่อยู่หลังบ้าน เมื่อเดินไปถึงไม่รู้จะบรรยายอย่างไรดีครับ ร่มรื่นมากๆ น่าอยู่ น่านอน ดังภาพนะครับ

กระเจี๊ยบเขียวเป็นผักที่ผมชอบ ได้กินครั้งแรกเมื่อไหร่จำไม่ได้ แต่ในครั้งนั้นทำให้รู้สึกชอบขึ้นมา และเมื่อปลายปี 49 ผมได้พันธุ์กระเจี๊ยบเขียวมาจากนครสวรรค์ ก็เอามาปลูกที่บ้าน เป็นเรื่องแปลกคนแถวบ้านไม่รู้จักกระเจี๊ยบเขียว

นี่คือภาพกระเจี๊ยบเขียวที่ให้ผลผลิตเมื่อต้นปี 50 และผมก็เก็บเมล็ดเอาไว้ทำพันธ์เรื่อยมา ตอนที่ปลูกเมื่อต้นปี 50 นั้นปลูกไม่มาก ไว้กินเองและแจกเพื่อนบ้านที่อยากทดลองกิน

เมื่อ 25 กันยายน 2551 ที่ผ่านมา ผมได้ทดลองปลูกกระเจี๊ยบเขียว จำนวน 600 กว่าต้น ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะขายที่ไหน แต่อยากพิสูจน์ตัวเองว่าสามารถดูแลพืชผักที่ปลูกในปริมาณมากได้มั๊ย