ท่องเที่ยว

     วันนี้ต้องไปส่งหลานที่อำเภอชะอวดอีกเช่นเคย ได้นัดแนะกับพี่แจ้วไว้ แล้วว่าจะแวะเยี่ยมขากลับ แต่พอหลานรู้ว่าจะแวะเที่ยวก็ขอไปด้วย กลายเป็นแวะเยี่ยมพี่แจ้วขาไปเลย บ้านพี่แจ้วอยู่ อ.ศรีนครินทร์ มาจากตรังก็เข้าทางเส้นทางไป อ.กงหรา เข้าไปซัก 4 กิโลเมตร พี่แจ้วบอกมา ก็เข้าไปตามเส้นทางที่พี่แจ้วบอก เมื่อเลี้ยวเข้าเส้นทางนั้นเข้าไปได้ซักระยะหนึ่งก็ต้องทึ่งกับวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม คนที่อยู่ประจำอาจไม่รู้สึกอะไร แต่เป็นสิ่งแปลกตาสำหรับผมและหลานๆ ที่ไปด้วย เอาก็บ้านผมไม่มีแบบนี้นี่ ที่นาติดภูเขาวิวดีสุดๆ

     มีพระเอก พระรองไปแล้วมาดูตัวประกอบกันบ้างนะครับ หรือไผ่บางกอ อาจจะเป็นพระเอกในอนาคตก็ได้  ตัวแรกไผ่ไต้หวันซึ่งราคากิ่งละ 500 บาท ผมเคยซื้อมา 2 กิ่งซึ่งตายหมด ซึ่งทราบรายละเอียดของไผ่ชนิดนี้จากพี่ขวัญใจวันนี้เอง ว่าผมซื้อมาปลูกแล้วรดน้ำมากเกินไป ปลูกลงลึกเกินไป ทำให้มันตาย ไม้ไผ่ชนิดนี้ดูแลยากที่สุดแต่ถ้าโตแล้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

ไผ่ได้หวัน หรือ หม๋าจู ต้นเล็กครับ

มาดูต้นใหญ่กัน

   มีพระเอกก็ต้องมีพระรอง เท่าที่ได้เรียนรู้มาในวันนี้พระเอกของผมคือ ไผ่ปักกิ่ง พระรองคือ ไผ่ซางหม่นครับ ที่ว่าพระรองก็ราคากิ่งตอนราคาถูกกว่าไผ่ปักกิ่ง คือราคา 1,000 บาท หนึ่งพันบาทถ้วนต่อกิ่ง

นับจำนวนกิ่งตอนเอาเองแล้วคูณ 1000 นะครับ

     ได้ดูบรรยากาศภายในสวนไผ่กันแล้วนะครับ มาดูไผ่ที่เป็นพระเอกในสวนกันบ้างนะครับ นั่นก็คือไผ่ปักกิ่ง ซึ่งมีราคาขายกิ่งตอนราคาสูงที่สุดนั่นก็คือกิ่งละ 3,000 บาท สำหรับคนที่ไม่เคยได้ยินก็อย่าเพิ่งตกใจเป็นลมไปก่อนนะครับ สามพันครับ ไม่ใช่สามร้อยมาดูหน้าตากันครับ

ก็มีอยู่ไม่มากเหมือนไผ่ตงลืมแล้งนะครับ

มีนายแบบมาเข้ากล้องด้วย

     วันนี้มีภาระกิจที่ต้องไปส่งหลานที่ อ.ชะอวด จ. นครศรีธรรมราช ซึ่งต้องผ่าน อ.ควนขนุน จ.พัทลุง นั่นก็คือต้องผ่านสวนไผ่ขวัญใจ ที่ผมเคยไปเยี่ยมมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อต้นปี ตอนแรกก็ไม่ตั้งใจจะเข้าไปเพราะกลัวพี่เจ้าของสวนไม่อยู่ แต่พอใกล้ถึงก็ลองโทรดู โชคดีจังพี่เจ้าของสวนอยู่พอดีเลย งั้นแวะครับ

     อย่างที่บอกแล้วนะครับว่าผมมาที่สวนแห่งนี้เมื่อตอนต้นปีดังบันทึก เยี่ยมสวนไผ่ อ.ควนขนุน จ.พัทลุง ถึงตอนนี้ก็เกือบ 9 เดือนเต็ม มาดูกันนะครับว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง แน่นอนครับมารอบนี้เจอเจ้าของสวนมาดูกันนะครับว่าหน้าตาเจ้าของสวนเป็นอย่างไรบ้าง

อันนี้ทางเข้าสวนครับ ความเปลี่ยนแปลงคือมีป้ายชื่อสวนแล้ว

      ไม ไกรสุทธิ์ หลายคนคงได้เห็นได้ยินผ่านหูผ่านตา ทางสื่อโทรทัศน์หนังสือพิมพ์กันมาบ้างแล้วนะครับ ถ้าใครยังไม่รู้จักก็ติดตามมาครับ สวนของพี่ไม ไกรสุทธิ์ พื้นที่ 5 ไร่ ตั้งอยู่ 6 หมู่ ที่ 2 ต.นาชุมเห็ด อ.ย่านตาขาว จ.ตรัง เป็นศูนย์เรียนรู้การพัฒนาที่ดินตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง ของกรมพัฒนาที่ดิน เป็นจุดถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรประจำตำบลนาชุมเห็ด ของกรมส่งเสริมการเกษตร  เป็นไร่นาสวนผสมของพี่ไม

     จากที่เคยนำเสนอเรื่องสมาชิกเวบบ้านสวนพอเเพียงมาเยี่ยมบ้านครั้งก่อน ที่มีน้องเอ็ม และพี่พุทธบุตรมาเยี่ยมผมโดยไม่ได้นัดหมายกันครั้งนั้น ซึ่งทำให้ 3 นาได้มาเจอกัน พี่พุทธบุตรอยู่ นาวง  น้องเอ็มอยู่ นาเมืองเพชร ผมอยู่นาข้าวเสีย ดูแล้วน้องเอ็มจะรวยที่สุด ส่วนผมอยู่นาข้าวเสีย จริงๆ แล้วบ้านผมนาข้าวดีนะครับ แต่ที่ชื่อนาข้าวเสีย ได้ยินมาว่าเมื่อก่อนใช้ข้าวเสียภาษี

    เข้าเรื่องดีกว่าครับ เมื่อวานผมมีงานต้องไปสอนการทำเวบไซต์ที่โรงพยาบาลห้วยอด ซึ่งก็ไม่ไกลจากบ้านพี่พุทธบุตรมากนัก เสร็จงานประมาณบ่ายสามก็ตรงไปยังบ้านพี่พุทธบุตรเลย ด้วยความตั้งใจว่าจะไปช่วยทำเตาเผาถ่านถังน้ำมัน 200 ลิตร ตามที่เคยคุยเอาไว้ครั้งก่อน แต่ไปถึงก็พี่พุทธบุตรยังไม่พร้อมที่จะทำก็เลยเดินดูรอบบ้านพี่พุทธบุตรครับ ขอนำเสนอด้วยรูปที่ถ่ายมานะครับ

     เมื่อวันอังคารที่ผ่านมาผมได้ไปที่ศูนย์พันธุ์พืชเพาะเลี้ยง จ.ตรังอีกครั้ง ไปเป็นครั้งที่เท่าไรก็จำไม่ได้แล้วครับ ไปรอบนี้ไม่มีความตั้งใจจะไปซื้ออะไรเป็นพิเศษ มีอะไรก็ซื้ออันนั้น ไปถึงก็ผิดหวังเล็กน้อยครับ ไม่มีพันธุ์พืชอะไรที่อยากได้ ตัดสินใจกลับดีกว่า ขณะที่เดินออกมาหันไปเห็นต้นอะไรหว่า ดูคล้ายๆ ขมิ้น ถามเจ้าหน้าที่ดูปรากฎว่าเป็นต้นกล้วยน้ำว้า ที่เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ ราคาต้นละ  7 บาท ซื้อมา 20 ต้น ใกล้ๆกัน ก็มีกล้วยหอมทอง ราคาเดียวกัน ซื้อมาอีก 20 ต้น มีมะกรูดต้นเล็กๆ ราคาต้นละ 10 บาท ซื้อมา 10 ต้น นี่ขนาดจะกลับแล้วนะเนี่ยยังเสียตังค์ไป 380 บ.

บรรยากาศในเรือนเพาะเลี้ยง

กล้วยน้ำว้าเพาะเลี้ยงเนื่อเยื่อที่บอกว่าดูตอนแรกคล้ายขมิ้น