ท่องเที่ยว

จากกาญจนบุรี อ้อยหวานกับคุณผู้ชายที่บ้านต้องหาทางล่องใต้สู่ภูเก็ต เพราะเรามีนัดไว้กับหัวใจ มีนัดกับพ่อแม่และน้องๆ ก่อนที่จะลาจากเมืองไทย อีกทั้งยังกลับมาสู้ความหนาวเย็นของแคนนาดาไม่ได้ หากยังไม่ได้ไปนั่งนอนฟังเสียงคลืน โล้ลมทะเล และอาบน้ำเค็ม

กาญจนบุรีเป็นจังหวัดที่มีสถานที่ท่องเที่ยวมากมายหลากหลาย อาจจะต้องอยู่เป็นเดือนถึงจะเที่ยวชมได้หมด ยิ่งถ้าปั่นจักรยานเที่ยวไปอย่างช้าๆ เก็บรายละเอียด ละเมียด ละไม ไปเรื่อยๆ จนเกือบเรียกได้ว่าทุกกระเบียดนิ้ว ยิ่งต้องใช้เวลาหลายเดือน ความงามตามธรรมชาติแบบนี้ไม่ต้องสร้างสรร แต่งเติม เพียงแต่เก็บรักษา ไม่ให้ใครมาแตะต้อง เปลี่ยนแปลง แค่นี้ก็จะเป็นความงามอมตะ

วันนี้แหละเป็นวันของเธอ ภูเขาลูกนั้นกำลังรอเธออยู่ ดังนั้นจงเร่งรีบไป

“Today is your day, your mountain is waiting. So get on your way.”

― Dr. Seuss

บ่อยครั้ง..การเรียนรู้ตัวเองคือการออกไปเรียนรู้โลก

การท่องโลกกว้าง แบกเป้เดินป่า ปั่นจักรยาน หรือแม้แต่การเข็นจักรยานขึ้นเขา.. ไม่ว่าเราจะไปสุดไกลแสนไกลเพียงใด ได้สัมผัสธรรมชาติ  กลิ่นอายท้องถิ่น เก็บประสบการณ์จากวิถีชีวิต ธรรมเนียม ประเพณีของผู้คนที่แตกต่าง สุดท้ายสิ่งที่เราได้คือ การเรียนรู้ตัวเอง

บล็อกสุดท้ายของการแอบดูจีน อ้อยหวานจะพาไปแอบดูตลาดจีนกัน การออกไปเดินชม เดินซื้อของในตลาด ชมร้านค้า ข้าวของ และผู้คน เป็นการสัมผัสกับวัฒนธรรมการกินอยู่แบบตรงๆ บ้านพ่ออยู่ไม่ไกลจากตลาด เลยได้ไปเดินดูคนดูของกันวันละหลายรอบ และที่อ้อยหวานกับน้องทำเป็นกิจวัติทุกเช้าก็คือ หกโมงเช้ากว่าๆ จะมีคนเห็นสองสาวก้มหน้าก้มตาเดินออกจากบ้าน มุ่งตรงไปที่ตลาด โดยไม่หยุดที่ไหนให้เป็นการเสียเวลา

     การเที่ยวภูเขาถือว่าเป็นการออกกำลังกายประจำปีของผม ปกติจะไปพร้อมกับสมาชิกเวบบ้านสวนพอเพียงหลายๆ คน แต่ครั้งนี้ผมไปกับเพื่อนที่เป็นเจ้าหน้าที่ของกรมอุทยาน ติดตามเพื่อนไปทำงาน การไปเขาเจ็ดยอดครั้งนี้เป็นการไปครั้งที่ 2 ครั้งแรกไปเมื่อสี่ปีที่แล้วซึ่งเดินขึ้นทาง จ. พัทลุง  แต่ครั้งนี้เดินขึ้นทาง จ.ตรัง ซึ่งใช้เวลาเดินขาขึ้นเจ็ดชั่วโมง ขาลงสี่ชั่วโมงครึ่ง นอนค้างคืนบนภูเขา 2 คืน ที่ความสูงเกือบ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล

บล็อกนี้มาต่อเรื่องการฉลองตรุษจีนแบบต้นฉบับที่หมู่บ้านนอกเมืองซัวเถา ที่ฉลองกันสิบห้าวันสิบห้าคืน เป็นสิบห้าวันสิบห้าคืนที่ได้ยินและได้กลิ่นประทัดกันแต่เช้าตรู่ยันเที่ยงคืน แม้แต่ในหมู่บ้านเล็กๆ ก็ยังยึดถือประเพณีดั้งเดิมกันอย่างเหนียวแน่น ธรรมเนียมการฉลองตรุษจีนที่ทำกันอย่างจริงจัง ไม่ได้สร้างฉาก เพราะไม่รู้ว่าจะสร้างไปให้ใครดู หรือไปหลอกใคร