คณะสรภัญญ์...งดงามในปี พ.ศ.๒๕๕๓

ญญ์"  เราคงเคยได้ยินกันตอนสมัยเรียนชั้น ประถม หรือ มัธยมต้น... ว่า สวดมนตร์ สรภัญญะ หรือสวดสรภัญญะ ฯลฯ  โดยประวัติแล้ว คำว่า "สวดสรภัญญ์" (อ่านว่า สอ ระ พัน) มาจากพื้นเพทางภาคอิสาน  ซึ่งมีการสวดในช่วงเข้าพรรษา ตลอดสามเดือนเข้าพรรษา เป็นการรจนาธรรมบทต่าง ๆ เอามาร้องกันเป็นทำนองเสนาะในแบบเฉพาะตัวของทางภาคอิสาน  และต่อมาก็มีการแข่งขันกันเป็นทีม (คณะ) ซึ่งแล้วแต่ว่าจะมีกี่คน ผู้ใหญ่สุด รุ่นกลาง และเยาวชน มีการแข่งขันกันในช่วงงานทอดเทียน (ผ้าป่าถวายเทียน หรืองานแห่เทียน) ซึ่งสร้างความบันเทิง และความรู้ความสามารถในแต่ละหมู่บ้านเป็นอย่างมาก บางหมู่บ้านส่งเข้าประกวดหลายคณะ บางหมู่บ้านอาจจะส่งไปขับร้องโชว์เฉย ๆ (อันนี้ก็คงจะเป็นคณะของวัดที่อาตมาสังกัดอยู่)  ซึ่งไม่มีการริเริ่มเป็นรูปแบบ เมื่อได้สวมวิญญาณเป็นพระแกนนำในการพัฒนาองค์กร เลยประเดิมงานในเชิงวัฒนะธรรมอีกงานหนึ่งเช่นกัน อาตมามีภาพผู้สูงวัยมาฝากนะ 

เป็นงานแรกที่อาตมานำผู้สูงวัยออกมาทำงานนอกวัด...

งานนี้ก็เหนื่อยนะโยม... เหมือนกับจับปูใส่กระดงเหมือนกัน

ทั้งหมด ๘ ชีวิตไม่เคยออกงานแบบนี้ตั้งแต่เกิด!!!

นี่คือ คณะประกวดอาชีพ คือล่ารางวัลเป็นมืออาชีพฯ

งานนี้อาตมาไปนั่งสังเกตุการณ์ เพราะเป็นงานที่หินมากกับวัฒนธรรมอิสาน

เพราะโดยแท้ อาตมาคนเมืองบางกอก

เสร็จกิจกรรมแล้ว พาผู้สูงวัยไปไหว้พระธาตุขามแก่น...อธิษฐานขอบารมีกัน