ไปดูเขาทำ น้ำสกัด ต้นกล้าข้าวสาลี

ผมไปเที่ยวที่ ทะเลธรรม (สถานปฏิบัติธรรมของชาวอโศก ที่ จ.ตรัง) บ่อยๆ คราวหลังสุดไปเจอน้ำสีเขียวๆในขวดขนาด 30 มล. เขาบอกว่าเป็นน้ำสกัดจากต้นกล้าข้าวสาลี ก็เลยเปิดกินดูเลย 1 ขวด กินแล้วรู้สึกเขียวๆ แต่ไม่เหม็น และออกรสหวานๆ ก็กินอร่อยดี เลยซื้อกลับไปกินที่บ้านอีกสี่ห้าขวด

ขวดเล็กๆ เรียงกัน 6 ขวด คือ น้ำต้นกล้าข้าวสาลี ขวดใหญ่ๆด้านหลัง 3 ขวด คือ น้ำย่านาง

ส่วนในจานตรงกลาง ที่เป็นเส้นๆคือต้นกล้า ส่วนที่เป็นสีเขีวๆขดๆอยู่คือกากที่ออกมาจากเครื่องคั้น

รูปนี้เหมือนเดิม เปลี่ยนมุม เห็นเสื้อตัวเก่ง และถังน้ำ แต่ทำไมน้ำสีนี้ (น้ำอะไร)

ในจาน และในถุงจะมีกากของต้นกล้าข้าวสาลี ผมขอเขามาด้วยบอกว่าจะเอาไปทำน้ำหมัก

ก็ผมชอบทำน้ำหมักนี่ครับ เจออะไรที่เห็นว่าหมักได้ก็จะเอาไปทำน้ำหมัก

แต่เนื่องจากว่ากากของต้นข้าวสาลี ก่อนจะเอาไปคั้นเขาทำความสะอาดแล้ว

หลังจากคั้นออกมาแล้วก็ไม่ปนเปื้อนอะไร ผมเห็นว่า ต้นกล้าเอาไปคั้นน้ำแล้ว

ยังมีของที่เหลืออยู่บ้างน่าจะมีประโยชน์ การหมักก็จะใช้น้ำตาลทรายสีรำ เผื่อว่าหมักแล้วอาจจะกินได้

ภาพถ่ายตอนค่ำแล้วเลยมองอะไรไม่ค่อยเห็น

ส่วนกากที่เหลือ นอกจากจะเอามาทำน้ำหมักแล้ว ก็คิดเลยไปว่า น่าจะเอาไปตากให้แห้ง

จากเป็นแท่งๆแบบนี้

ขยายให้เห็นชัดๆ

จากเป็นแท่งๆ ก็แยกๆออกให้เป็นฝอยๆ แล้วเอาไปตากแดด

พอแห้งแล้วก็เป็นแบบนี้

ครั้งแรกคิดว่า พอแห้งดีแล้วจะเอาไปให้ร้านขายยาบดให้ละเอียดเป็นผง

แล้วเอามาใส่แคปซูล คงจะกินได้ เพราะส่วนที่เอามาตากและบดนั้นคือ Fiber

แต่ว่าได้มาแค่นี้เขาคงไม่รับบดเพราะน้อยเกินไป

พอแห้งดีแล้วก็เอาใส่ถุงกรอบแกรบ บีบๆดู เอ๊ะ ปิ้งขึ้นมาทันที ว่า

น่าจะยัดหมอนได้ (ใช้แทนหลอดดูด) ก็เลยเก็บใส่ถุงเอาไว้ก่อน

เมื่อไหร่ไปเมืองตรัง แวะไปที่ ทะเลธรรม แล้วจะขอเขามาอีก

ไม่นานเกินรอ คงได้เปลี่ยนหมอนอีก นอนแล้วหลับสนิทหรือไม่ นอนกรนหรือไม่ คงต้องรอครับ

ส่วนใครพอหาวัตถุดิบได้ ก็ลองทำดู ไม่สงวนความคิดเหมือนเดิมครับ

(ความคิด หรือลิขสิทธิ์ ไม่รู้สงวนไปทำไม สักพักคนอื่นก็คิดได้เหมือนกัน เราคิดได้ก่อนก็บอกเขาไป ใครทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็ค่อยทำ)