ชิงเปรต
ถึงงานเดือนสิบ จะผ่านพ้นไปแล้ว ก็ตาม ยายอิ๊ดยังไม่ได้นำเสนอการชิงเปรตเลย..เพราะมัวแต่ไม่สบาย และไปเที่ยว ประจวบเหมาะวิญญาณบางตนก็ยังไม่ได้กลับหนีเที่ยวโลกมนุษย์ ไม่ยอมกลับ นรกภูมิ ยายอิ๊ดเลยขอที่จะทำพิธีส่งตายาย อีกครั้งนะคะ และทำพิธีกรรมชิงเปรตค่ะ มาดูกันนะคะ
ภาพนี้ ในโรงธรรมพระกำลังทำพิธีสวดอยู่ค่ะ ที่ด้านนอก ที่ลานเปรต ก็ยืนจับจองกันค่ะ แต่ที่จับจองไม่ใช่จับจองผลไม้ ขนมในถุงหรอก ส่วนใหญ่จับจองเงินที่เขาใส่ไว้ในถุงนะ ผู้ใหญ่ไม่ได้แอ้มเลย แต่ตามที่โบราณว่า ใครได้ชิงเปรตถือว่าได้บุญนะคะ
ความสำคัญ "ชิงเปรต" เป็นประเพณีของภาคใต้ที่กระทำกันในวันสารท เดือน ๑๐ เป็นประเพณีสำคัญที่จัดขึ้นเพื่อทำบุญอุทิศแก่บรรพบุรุษผู้ล่วงลับไปแล้ว พระยาอนุมานราชธนได้กล่าวไว้ในสารานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานว่า การชิงเปรตที่ปฏิบัติกันในประเพณีสารทเดือน ๑๐ นี้ มีลักษณะคล้ายกับการทิ้งกระจาดของจีน แต่การทิ้งกระจาดของจีนมีเป้าหมายตรงกับการตั้งเปรต-ชิงเปรตเพียงบางส่วน เท่านั้น กล่าวคือการทิ้งกระจาดของจีนเป็นการทิ้งทานให้แก่พวกผีไม่มีญาติ ส่วนการชิงเปรตของไทยเป็นการอุทิศส่วนกุศลไปให้ทั้งผี(เปรต) ที่เป็นญาติพี่น้องของตนเอง และที่ไม่มีญาติด้วย นอกจากนี้วิธีการปฏิบัติในการทิ้งกระจาดและการชิงเปรตก็แตกต่างกันด้วยผู้เฒ่าผู้แก่หลายคนได้ยืนยันว่าการชิงเปรตไม่เป็นความอัปมงคลแก่ผู้ชิงเปรตแต่ อย่างใด ในทางตรงกันข้ามกลับถือว่าเป็นการทำบุญด้วยซ้ำไป เพราะชื่อว่าบุตรหลานของเปรตตนใดชิงได้ เปรตตนนั้นย่อมได้รับส่วนนั้น เพียงแต่ว่าผู้ชิงต้องระมัดระวังในการที่อาหารหรือขนมที่ตั้งเปรตอาจตกหลาน ลงพื้น ซึ่งจะทำให้เกิดความสกปรกและเป็นอันตรายต่อสุขภาพเท่านั้น และในส่วนเปรตที่ไม่สามรถเข้าวัดได้ ก็จะมีตั้งไว้ให้ทานที่ด้านหน้าวัดค่ะ
บนต้นไม้ก็มี มังคุดออกลูก เป็นทุเรียน และสตอ
เริ่มแล้ว
และแล้วก็เป็นแบบนี้
นับแลถี ได้กี่บาท
เดี๋ยวนี้การชิงเปรต เปลี่ยนไปเยอะค่ะ สมัยก่อนจำได้ มีการปีนเสานำมันที่ลื่นๆ และตั้งเปรต คือ สิ่งของต่างๆ ไว้ด้านบน แล้วผู้ชิงเปรตก็ปีนขึ้นไปค่ะ ทุกอย่างเปลี่ยนไปตาม วัน และเวลา
มีความสุขกับการอ่านค่ะ ยายอิ๊ดคนงามค่ะ
- บล็อกของ ยายอิ๊ด
- อ่าน 6160 ครั้ง
ความเห็น
จันทร์เจ้า
18 ตุลาคม, 2010 - 16:48
Permalink
ชิงเปรต
เริ่มจะเข้าใจแล้ว หลังจากที่ งง งง แล้วก็ งง
ชิงเปรตคือ...แย่งของกันเหรอคะยายอิ๊ด
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
ยายอิ๊ด
18 ตุลาคม, 2010 - 16:54
Permalink
จันทร์เจ้าค่ะ
นึกว่าไปไหน รอกันนะตอนวันเกิดเวบ
เป็นวัฒนธรรมที่เรานำของไปให้กับบรรพบุรุษ หรือคนที่ตายไปแล้ว ปาบหนานะ เกิดเป็นผีเปรต ลำบาก ปากเท่ารูเข็ม..และหิวโหยค่ะ หรือคล้ายบางส่วนกับการเทกระจาดกล่าวคือการทิ้งกระจาดของจีนเป็นการทิ้งทานให้แก่พวกผีไม่มีญาติ ส่วนการชิงเปรตของไทยเป็นการอุทิศส่วนกุศลไปให้ทั้งผี(เปรต) ที่เป็นญาติพี่น้องของตนเอง และที่ไม่มีญาติด้วย นอกจากนี้วิธีการปฏิบัติในการทิ้งกระจาดและการชิงเปรตก็แตกต่างกันด้วยผู้เฒ่าผู้แก่หลายคนได้ยืนยันว่าการชิงเปรตไม่เป็นความอัปมงคลแก่ผู้ชิงเปรตแต่ อย่างใด ในทางตรงกันข้ามกลับถือว่าเป็นการทำบุญด้วยซ้ำไป เพราะชื่อว่าบุตรหลานของเปรตตนใดชิงได้ เปรตตนนั้นย่อมได้รับส่วนนั้นค่ะ จันทร์เจ้า
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
lekonshore
18 ตุลาคม, 2010 - 16:51
Permalink
ยายอี๊ด
แล้วได้ไปชิงกับเด็กกันม้ายหะ ปีนี้เล็กชิง ได้ 6 บาท
อิอิ ทำพิธีส่งตายายอีกรอบ ที่ยังไม่กลับ สงสัยลูกหลานไม่ได้กลับบ้าน 555
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
ยายอิ๊ด
18 ตุลาคม, 2010 - 16:57
Permalink
เล็ก
บางตนไม่กลับจริงนะ ท่านยม มาตาม ก็ยังดื้อจังนิ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
แจ้ว
18 ตุลาคม, 2010 - 16:51
Permalink
ส่งเปรต
ยังไม่หมดเหรอคะยายอี๊ด บรรยากาศเปลี่ยนไปเยอะจริง ๆ แถวบ้านยังวางอาหารกับพื้นเลยค่ะ ของยายอี๊ดยังไม่เคยเห็นค่ะ
ส่งกลับแล้วใช่มั๊ยคะ
ยายอิ๊ด
18 ตุลาคม, 2010 - 16:56
Permalink
ป้าแจ้ว
ที่วางบนพื้น บ้านยายอิ๊ดก็มีค่ะ แต่ต้องนอกวัด เพราะพวกนั้นเข้าวัดไม่ได้ น่าเอ็นดู...นี่ก็ส่งที่ ดื้อไม่กลับนรกภูมิ วันนี้สักตนสองตนหลาวนิ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
ดงดม
18 ตุลาคม, 2010 - 16:53
Permalink
ยายอิ๊๊๊ด
บรรยากาศแบบนี้ไม่ได้สัมผัสมานานหลายปีดีดักแล้วสามสิบปีเห็นจะได้ ขอบคุณที่เอามาให้ดู นะ
ยายอิ๊ด
18 ตุลาคม, 2010 - 16:58
Permalink
ดงดม
ตอนนี้หายยุ่งๆ แล้ว กลับมาเล่าเรื่องเพื่อนสมาชิกต่อค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
M Browne
18 ตุลาคม, 2010 - 16:59
Permalink
อ๊าย ตอนเด็กๆ
อ๊าย ตอนเด็กๆ ไปชิงกับเค้าประจำแหละ แม่ว่า ให้เอาของที่ชิงเปรตมาใส่ในนาข้าว ข้าวจะดี เอามาใส่ไว้ในสวนยาง น้ำยางดี
แต่ทำไปเพราะหนุกนิ พอใหญ่มา หลายปีแล้วนิ ไม่เคยได้ไปร่วมงานบุญเดือนสิบกับเค้าซักที
ยายอิ๊ด
18 ตุลาคม, 2010 - 17:03
Permalink
กลับมามั้ง
อย่าลืมบ้านเรานะ กลับมามั้งต้า
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
หน้า